Οι γυναικείες οργανώσεις δηλώνουν ενωμένες την αντίθεσή τους και διαμαρτύρονται για την ανατροπή του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. «Οι Ελληνίδες κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς συντάξεις», διακήρυξαν στην κοινή συνέντευξη Τύπου, που έγινε την περασμένη βδομάδα στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, αναλαμβάνοντας την ευθύνη τους απέναντι στη νέα γενιά. «Δε θα αφήσουμε να μας πάρουν μέσα από τα χέρια τις κατακτήσεις μας», τόνισαν και οι δεκαέξι γυναικείες οργανώσεις, που, με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, συνυπέγραψαν κείμενο διαμαρτυρίας ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια. Γιατί, όμως, πιστεύουν ότι μεγάλος αριθμός γυναικών κινδυνεύει να μείνει χωρίς σύνταξη τα επόμενα χρόνια; «Ο συνδυασμός των αλλαγών στο ασφαλιστικό καθεστώς, με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, μας οδηγεί σ' αυτήν την ασφαλή πρόβλεψη», υπογραμμίζουν.

Αλλωστε, δεν είμαστε μόνες, υπογράμμισε στην εισήγησή της η πρόεδρος της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου, που μόλις είχε γυρίσει από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Ολο το γυναικείο κίνημα είναι πολύ ανήσυχο στην Ευρώπη, γιατί η κοινωνική πολιτική συρρικνώνεται παντού και οι γυναίκες βρίσκονται «στο πόδι». Ειδικότερα όμως στην Ελλάδα, έχουμε μακρόχρονες παραδόσεις.

Οι ελληνικές γυναικείες οργανώσεις αγωνίστηκαν ενωμένες για πολλά θέματα στο παρελθόν και σ' ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό κινητοποιήθηκαν και το 1992 και το 1999 με την έκθεση Σπράου...

Γνωρίζουν οι Ελληνίδες και βιώνουν «στο πετσί» τους την προσπάθεια γενίκευσης της ευέλικτης εργασίας, την ανατροπή της Κοινωνικής Ασφάλισης - όπως σημειώνουν στο κοινό κείμενο οι οργανώσεις - την υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, τις ελλείψεις των οποίων καλούνται να καλύψουν οι γυναίκες κι ακόμα την αυξανόμενη και μακρόχρονη ανεργία.

Σε ακόμη χειρότερη θέση, λένε, βρίσκονται οι γυναίκες της υπαίθρου και οι νέες κοπέλες και επισημαίνουν: «Το πρόβλημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ κι ως τέτοιο το αντιμετωπίζουμε. Οι κύριοι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση είναι οι μέχρι σήμερα πολιτικές που ασκήθηκαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Η κακή διαχείριση των δεσμευμένων αποθεματικών των Ταμείων, η εισφοροδιαφυγή, η εισφοροαπαλλαγή, η μη ασφάλιση του 1/3 των εργαζομένων Ελλήνων και σχεδόν όλων των μεταναστών είναι οι αιτίες που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση».

Αποφασισμένες να πολεμήσουν ενάντια στη διαστροφή της αλήθειας από τους ιθύνοντες, γιατί γνωρίζουν ότι δεν είναι οι γυναίκες υπεύθυνες ούτε για το δημογραφικό ούτε για την καταλήστευση των Ταμείων, δηλώνουν ότι θα ξεκινήσουν εκστρατεία ενημέρωσης σ' όλη την Ελλάδα. Πρώτο τους όπλο, το κείμενο που υπέγραψαν, στο οποίο τονίζουν ότι «το κράτος οφείλει ήδη στις γυναίκες την εφαρμογή στην πράξη μιας σειράς δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί και δεν έχουν εφαρμοστεί.

1. Την ένταξή τους στην αγορά εργασίας με πλήρη ημερήσια σταθερή απασχόληση, αύξηση των μισθών και συντάξεων, όπως από πολλά χρόνια έχει υποσχεθεί.

2. Την πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των ανασφάλιστων εργαζομένων στο φασόν, στις εποχικές δουλιές και στα συμβοηθούντα μέλη της οικογένειας. Ουσιαστικό έλεγχο για τις συνθήκες εργασίας και ασφάλισης των ξένων εργατριών, καθαριστριών, οικιακών βοηθών.

3. Την κατάρτιση των νόμων που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις.

4. Την εφαρμογή στην πράξη της ίσης αμοιβής μεταξύ ανδρών και γυναικών.

5. Την απόδοση των εκατομμυρίων εισφορών, κυρίως των γυναικών που εργάστηκαν κάποια χρόνια και αποχώρησαν από την παραγωγή, τόσο εξ αιτίας οικογενειακών βαρών, όσο και άλλων λόγων.

6. Την κάλυψη των ανέργων γυναικών για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επίδομα ανεργίας, για όσο χρόνο διαρκεί η ανεργία.

7. Την επιβολή αυστηρών κυρώσεων για τους εργοδότες που χρησιμοποιούν ανασφάλιστη εργασία».

Η πολιτεία, όχι μόνο δεν έκανε όσα όφειλε απέναντι στη γυναίκα που τόσο εκμεταλλεύεται, αλλά προσπαθεί κυριολεκτικά να τη «στύψει», ξαναβάζοντάς τη στο περιθώριο. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, που στερεί από τη γυναίκα την οικονομική ανεξαρτησία και την τοποθετεί στο έλεος του εργοδότη, και όλων αυτών από τους οποίους είναι εξαρτημένη;

Οι δεκαέξι γυναικείες οργανώσεις, συνειδητοποιώντας τους κινδύνους που προκύπτουν από τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, σε συνδυασμό με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, απαιτούν συγκεκριμένα μέτρα για το μέλλον:

• Να κατοχυρωθεί, να επεκταθεί και να εξασφαλιστεί ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της Κοινωνικής Ασφάλισης, που πρέπει να είναι υποχρεωτική, με παροχές υψηλής ποιότητας για όλες τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις υποαπασχολούμενες, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες.
• Να μη συνδεθεί η Κοινωνική Ασφάλιση με την ιδιωτική ασφάλιση.
• Να μειωθούν τα ηλικιακά όρια και να διατηρηθεί η πενταετής διαφορά στην ηλικία συνταξιοδότησης, ως ελάχιστη αναγνώριση της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και όχι ως διάκριση λόγω φύλου.
• Να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και να κατοχυρωθεί η κατώτερη σύνταξη στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη ή στο 80% του μισθού, ως μέτρο περιφρούρησης του συνταξιούχου από την εξαθλίωση.
• Να υπάρξει ουσιαστική κοινωνική προστασία και ασφάλιση με κάλυψη των αναγκαίων πόρων με τριμερή χρηματοδότηση, κυρίως από την πολιτεία και την εργοδοσία και χωρίς αύξηση των εισφορών των εργαζομένων.
• Να καλυφθούν τα ελλείμματα απ' αυτούς που τα δημιούργησαν και να αποδοθεί στα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία η διαχείριση της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους.
• Να διευρυνθούν οι ασφαλιστικές, υγειονομικές και κοινωνικές παροχές από το κράτος σε όλους και ιδιαίτερα στις ευπαθείς ομάδες (γυναίκες με ειδικές ανάγκες, χήρες, διαζευγμένες χωρίς ασφάλιση, μονογονεϊκές οικογένειες κλπ.). Οταν το Σύνταγμα κατοχυρώνει θετικές διακρίσεις υπέρ των γυναικών, είναι προκλητικό να αφαιρούνται τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα στο όνομα της «ισότητας».
• Να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές της αγρότισσας, ώστε να εξασφαλιστεί η ασφαλιστική της αυτονομία.

Οι δεκαέξι γυναίκες οργανώσεις δηλώνουν ότι θα ενημερώσουν για τα θέματα αυτά τις γυναίκες σε όλη τη χώρα, θα αγωνιστούν να ματαιώσουν τα σχέδια, που έχουν σκοπό να πλήξουν τις παραπάνω αρχές και θέσεις, θα αγωνιστούν να μην προχωρήσουν οι νομοθετικές αλλαγές που θα περιορίσουν τις δημοκρατικές και κοινωνικές μας ελευθερίες.

Πώς, όμως, θα προγραμματίσουν τις αντιδράσεις τους, ενόψει, μάλιστα, του καλοκαιριού; Σε ερώτηση που τέθηκε μετά τη συνέντευξη, ήταν κατηγορηματικές και μίλησαν πολύ συγκεκριμένα. Το κείμενο που υπογράφτηκε θα κυκλοφορήσει σε χιλιάδες αντίτυπα, που θα φτάσουν στα μέλη όλων των οργανώσεων σ' όλη την Ελλάδα. Κι όχι μόνο αυτό: Κάθε γυναίκα, σ' όποιο τόπο και χώρο κι αν βρεθεί, θα αναλάβει να συζητήσει και να ενημερώσει τις γυναίκες που θα συναντήσει. Στη Γενεύη, όπου σήμερα γίνεται η Διάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και συγκεντρώνονται οι εκπρόσωποι των G8 (των πλουσιότερων κρατών του κόσμου), οι γυναικείες οργανώσεις θα πάρουν μέρος στη διαδήλωση με τις αντιπροσωπείες τους και θα μοιράσουν το κείμενο διαμαρτυρίας, μεταφρασμένο στα γαλλικά. Μετά το ραντεβού και τη συνάντηση με τον υφυπουργό Ν. Φαρμάκη, οι οργανώσεις, όπως είπε η πρόεδρος της «Παναθηναϊκής» κ. Αγγέλα Φραντζεσκάκη, θα ξανασυσκεφθούν για την παραπέρα πορεία των ενεργειών τους. Τέλος, το κείμενο θα προωθηθεί στο Ευρωπαϊκό Λόμπι Γυναικών.

Οι οργανώσεις που υπέγραψαν το κείμενο διαμαρτυρίας είναι οι ακόλουθες: Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών, Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων, Ενωση Γυναικών Ελλάδας, Ενωση Γυναικών Κρήτης, Ενωση Ελληνίδων Νομικών, Ινστιτούτο Ισότητας, Κέντρο Ερευνας Γυναικείων Οργανώσεων, Λύκειο Ελληνίδων, Επιτροπή Επιστημόνων, Ομοσπονδία Γυναικείων Σωματείων, Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, Πανελλαδική Οργάνωση Γυναικών «Η Παναθηναϊκή», Πανελλήνια Ενωση Μητέρων Ελλάδας, Σοροπτιμιστική Ενωση Ελλάδας, Σύλλογος Ελληνίδας Νοικοκυράς, Τελεσίλλα (Ελληνικό Φεμινιστικό Δίκτυο), ΧΕΝ Ελλάδας.