Τα συγχαρητήρια του Αμερικανού Προέδρου, την υποστήριξη της ΕΕ και ορισμένων αραβικών ηγεσιών, κέρδισε ο διευθυντής της CIA μετά την «επιτυχή» έκβαση των μαραθώνιων συνομιλιών που είχε με Ισραηλινούς και Παλαιστινίους, προκειμένου να καταλήξει στην πολυσυζητημένη κατάπαυση του πυρός.

Ο Τζορτζ Τένετ χρησιμοποίησε όλες τις δυνατές μεθόδους: μαραθώνιες συνομιλίες, ασαφείς προτάσεις, εκβιασμούς όλων των ειδών, από την ανακοίνωση της «άξαφνης αποχώρησής» του μέχρι τον οικονομικό εκβιασμό προς την Παλαιστινιακή Αρχή. Και όλα αυτά, με απόλυτη μυστικότητα, αφού ως επικεφαλής της CIA δεν όφειλε να κάνει δηλώσεις. Η «μυστικότητα» διατηρείται και μετά την επίτευξη του στόχου, αφού ουδείς γνωρίζει το ακριβές περιεχόμενο της περίφημης εκεχειρίας.

Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι παρουσιάζουν τη δική τους ερμηνεία για το περιεχόμενο της εκεχειρίας, που έχει γίνει σαφές, από τα πρώτα 24ωρα της εφαρμογής της, ότι δεν εμπεριέχει χρονοδιάγραμμα. Μοναδικό ξεκάθαρο σημείο του σχεδίου Τένετ είναι ότι επιμελημένα «επιλέγει» ορισμένα σημεία από την, ούτως ή άλλως, ετεροβαρή έκθεση Μίτσελ, ρίχνοντας το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την εφαρμογή της στην Παλαιστινιακή Αρχή, και δεν ικανοποιεί κανένα πολιτικό της αίτημα. Αγνοεί το φλέγον ζήτημα των εποικισμών και αφήνει για το απώτερο μέλλον, όπως και η «ειρηνευτική διαδικασία», τις επίμαχες αποφάσεις του ΟΗΕ.

Πιθανώς δεν είναι απαισιόδοξες οι εκτιμήσεις των περισσοτέρων αναλυτών ότι το σχέδιο Τένετ, απλώς, επανέφερε στο προσκήνιο μια, χαμηλότερης δημοσιότητας, αμερικανική διαμεσολάβηση χωρίς να προσφέρει παρά μόνο ένα διάλειμμα στην έκρυθμη κατάσταση της περιοχής.