Μπόλικη η φιλολογία των ημερών για την αντιπαράθεση Ευρώπης - ΗΠΑ, με την ευκαιρία της περιοδείας Μπους και των συναντήσεών του με τις ηγεσίες των χωρών - μελών της ΕΕ. Ορισμένοι, μάλιστα, έσπευσαν να καλλιεργήσουν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες για το περιεχόμενο των όποιων διαφωνιών και αντιθέσεων.

Οχι, δε διαφωνούμε στο γεγονός της ύπαρξης διαφωνιών και αντιθέσεων, μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ. Βεβαίως, και υπάρχουν και βρίσκονται, πρώτα και κύρια, στο συνεχώς εντεινόμενο ανταγωνισμό του αμερικανικού και δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου, κυρίως του γερμανικού. Αλλωστε, τα Βαλκάνια -και η χώρα μας μαζί- ζουν έντονα, τα τελευταία χρόνια, τις συνέπειες του ανταγωνισμού αυτού, με όσα δραματικά έχουν γίνει και γίνονται ακόμη στην πρώην Γιουγκοσλαβία και την ευρύτερη περιοχή. Ούτε διαφωνούμε -κάθε άλλο- με την όποια δυνατή αξιοποίηση και εκμετάλλευση των αντιθέσεων αυτών, από τα μαζικά κινήματα και τους λαούς.

Διαφωνούμε ριζικά, όμως, με τον όποιο εξωραϊσμό των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και, ιδιαίτερα, με αντιλήψεις, που θέλουν να μετατρέψουν τα εργατικά και λαϊκά κινήματα σε «νεροκουβαλητές» του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου. Η Ευρώπη της ειρήνης, της ασφάλειας, της κοινωνικής προκοπής και Δικαιοσύνης δε βρίσκεται στην ατζέντα του δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων. Οπως δε βρίσκεται και η ειρήνη και η ασφάλεια του πλανήτη στην ατζέντα του Μπους και των αμερικανικών πολυεθνικών.