Εκδήλωση μνήμης και τιμής στο θρυλικό Αγγελο Τσιτώτα, μαχητή της «Ανεξάρτητης Ομάδας Λάρισας» του ΔΣΕ, οργάνωσαν οι Κομματικές Οργανώσεις του 3ου Διαμερίσματος Λάρισας του ΚΚΕ, την Κυριακή 26 Απρίλη, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, στη συνοικία του Αγίου Κωνσταντίνου. Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Κόμματος, για τα 100 χρόνια ΚΚΕ και τα 70 χρόνια της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, στις 9 Μάη 1945.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Θ. Σερδένης, μέλος της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, κι ακολούθησε πορεία μέχρι το σημείο όπου ο Τσιτώτας πολέμησε και έπεσε.

Ο Αγγελος Τσιτώτας, μαχητής της ΟΠΛΑ και του ΔΣΕ, στις 26 Γενάρη του 1947, ευρισκόμενος σε αποθήκη σπιτιού στην οδό Υψηλάντου της Λάρισας, περικυκλώθηκε από πολυάριθμους και πάνοπλους χωροφύλακες και ασφαλίτες, οι οποίοι του ζητούσαν να παραδοθεί. Ο μαχητής του ΔΣΕ, όχι μόνο δεν παραδόθηκε, αλλά, με το όπλο του, έδωσε επί πολλή ώρα σκληρή μάχη, προκαλώντας ζημιές στους διώκτες τους. Προς βοήθεια των χωροφυλάκων έσπευσε ένας λόχος μαυροσκούφηδων με ένα τανκ και με επικεφαλής τον τότε υπίλαρχο και μετέπειτα ηγετικό μέλος της στρατιωτικής χούντας, Στ. Πατακό, που άρχισε να βομβαρδίζει την αποθήκη. Ο Πατακός ζήτησε από τον Αγγελο Τσιτώτα να παραδοθεί, αλλά αυτός, φωνάζοντας «οι μαχητές του ΔΣΕ δεν παραδίνονται, πολεμούν και πεθαίνουν», συνέχισε να πολεμάει ηρωικά. Κι όταν τραυματισμένος κατάλαβε ότι το τέλος πλησίαζε, έβαλε το όπλο στον κρόταφό του και αυτοκτόνησε, για να μην πέσει στα χέρια των διωκτών του.

Στην ομιλία του, ο Θ. Σερδένης τόνισε: «Εκδηλώσεις σαν τη σημερινή αποκτούν ξεχωριστή σημασία, γιατί αναδεικνύουν τις ηρωικές σελίδες της Ιστορίας που έχει γράψει ο λαός μας. Κυρίως, όμως, μπορούν όχι μόνο να διδάξουν, να εμπνεύσουν τις νεότερες γενιές, αλλά να αποδείξουν ότι όταν ένας λαός αποφασίσει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος. Ακριβώς αυτές οι ηρωικές σελίδες γράφτηκαν από ένα λαό που δεν έψαχνε και δεν περίμενε σωτήρες, που ήταν αποφασισμένος να σώσει ο ίδιος τον εαυτό του και τον τόπο του και σ' αυτόν ακριβώς τον αγώνα δεν έκανε σκόντο σε θυσίες, αντίθετα κατέθεσε τις πιο μεγάλες, ακόμα και την ίδια του τη ζωή».