-- (...) Ο κ. Τσίπρας λέει σήμερα ότι προσπάθησε να αλλάξει τις ισορροπίες στην Ευρώπη, δεν τα κατάφερε, το παραδέχτηκε ο ίδιος, εσείς όμως ήσασταν από την αρχή αρνητικοί και δεν βοηθήσατε σ' αυτό. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, μήπως ευθύνεστε και εσείς που αφήσατε την πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς εύκολη βορά στα συμφέροντα, ντόπια και ξένα, γιατί τα επικαλείται κι αυτά ο κ. Τσίπρας;

-- Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Το αποτέλεσμα των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας, στη χώρα μας, με την υπογραφή του 3ου μνημονίου, δεν είναι αποτέλεσμα μιας κακής διαπραγμάτευσης, όπως πολλές φορές προβάλλεται ή όπως το θεωρούν και κάποια άλλα κόμματα, πολιτικοί ή και ένα τμήμα του λαού μας.

Δεν οφείλεται, αν θέλετε, ούτε καν σε ικανότητα ή ανικανότητα του διαπραγματευτή ή του διαχειριστή μιας κατάστασης. Κυρίως οφείλεται στην πολιτική τους. Γι' αυτό εμείς από την αρχή είχαμε προειδοποιήσει, είχαμε επισημάνει, όχι γιατί είμαστε μάντεις ή προφήτες ή ρίξαμε τα χαρτιά σαν τις χαρτορίχτρες και είπαμε ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να φέρει κάτι καλό για το λαό - έτσι όπως υποσχόταν προεκλογικά - αλλά γιατί η πολιτική, η στρατηγική, οι παραδοχές που είχε αυτό το κόμμα, η ηγεσία Τσίπρα και συνολικά ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, όπως λειτούργησε με το επιτελείο, οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στην υπογραφή νέων μνημονίων.

Εμείς λέμε το εξής: Εάν δεν βάλεις επί τον τύπον των ήλων το πρόβλημα, αν δεν πας να λύσεις ριζικά μια κατάσταση που έχει οδηγήσει εδώ κι αυτή είναι ποιος κατέχει την ιδιοκτησία του πλούτου, ποιος έχει την πραγματική εξουσία, πού βρίσκεσαι, ποια είναι η πρότασή σου για την ανάπτυξη, είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός που μας έφερε ως εδώ - έτσι λέγεται αυτό το σύστημα - είναι η ΕΕ, οι αλυσίδες, οι δεσμεύσεις και οι μεγάλες εξαρτήσεις που έχουμε απ' αυτή την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία, να το πω έτσι πάλι... Αυτό είναι το πρόβλημα.

-- (...) Μήπως αυτά τα συμφέροντα, τα οποία επικαλείται ο κ. Τσίπρας ότι προσπάθησαν να ρίξουν την κυβέρνησή του, ήταν τελικά απέναντι στον Τσίπρα και εσείς δεν βοηθήσατε τον Τσίπρα απέναντι σ' αυτά τα συμφέροντα, που προφανώς σχετίζονται και με το κεφάλαιο; Γιατί αυτό λέει σήμερα.

-- Οχι. Στην εκτίμησή μας είναι ότι τα συμφέροντα που υπηρετεί - όχι ο ίδιος προσωπικά, η πολιτική που εκφράζει ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ - είναι συμφέροντα του κεφαλαίου, τμημάτων του κεφαλαίου, υπηρετεί δηλαδή την κερδοφορία, την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων, υπηρετεί την πορεία της ΕΕ, της Ευρωζώνης, τις κατευθύνσεις, τις ντιρεκτίβες και τις οδηγίες της Ενωσης.

Αυτή ήταν από την αρχή η πολιτική. Αλλο ότι μπέρδευε και με ολίγον προεκλογικά συνθήματα, τα οποία αποδείχτηκαν κάλπικα και ψεύτικα στην ουσία. Αλλο ότι μέσα του είχε και δυνάμεις και ήθελε να τις εκφράσει, οι οποίες είχαν - ας το πούμε - απόψεις που έλεγαν ότι πρέπει να κοροϊδέψουμε πολύ περισσότερο τον κόσμο, όπως οι απόψεις μιας μειοψηφίας, της «Αριστερής Πλατφόρμας», η οποία τελικά και αποχώρησε από το κόμμα αυτό. Η ουσία όμως της πολιτικής που εκφράζει, ήταν αυτή.

-- (...) Δεν είναι λίγο υπερβολική αυτή η κριτική σας;

-- Ξέρετε, το ψέμα έρχεται σαν απόρροια μιας πολιτικής που έχεις. Οταν θες να κερδίσεις ψήφους, να πεις στο λαό ότι είσαι διαφορετικός από τους προηγούμενους, λέγοντας, για παράδειγμα, ότι το κύριο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι το μνημόνιο από τη μια μεριά και το μη μνημόνιο από την άλλη, αυτό που εμείς απ' την αρχή καταγγείλαμε ως ψεύτικο διαχωρισμό, και δεν του λες ότι το πρόβλημα είναι αυτός ο δρόμος ανάπτυξης που ακολούθησε η χώρα μέχρι σήμερα, ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι το σάπιο σύστημα και το πώς λειτουργεί.

Διότι αυτό το σύστημα δεν μπορώ εγώ να το βάλω να λειτουργήσει με όρους λαϊκών αναγκών, εξυπηρέτησης λαϊκών συμφερόντων, όταν έχω στο μυαλό μου πώς θα αναπτύξω το καπιταλιστικό κέρδος, πώς θα κάνω ανταγωνιστικά τα εγχώρια π.χ. μονοπώλια με κάποια άλλα ξένα ή πώς θα κάνω περισσότερες συγχωνεύσεις και εξαγορές για να έχουν μεγαλύτερο κέρδος οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Αυτό σημαίνει αυτόματα, χωρίς δεύτερη συζήτηση, ότι πρέπει να ρίξεις πιο κάτω τα μεροκάματα, ότι πρέπει να μειώσεις τις συντάξεις κ.λπ. Αυτή ήταν η πολιτική τόσο των προηγούμενων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων συμμάχων του, αυτή είναι η λογική. Μέρα με τη νύχτα είμαστε εμείς με αυτήν την πολιτική.

-- Πείτε μου, ποια είναι η εκτίμησή σας για τις μετεκλογικές συνεργασίες, τι κυβέρνηση θεωρείτε ότι θα έχουμε στις 21 Σεπτεμβρίου;

-- Στις 21 του Σεπτέμβρη θα υπάρχει κυβέρνηση. Αυτή είναι η εκτίμησή μας, δεν είναι πληροφορίες, ούτε μυστικές ούτε φανερές... Είναι πολιτική εκτίμηση. Θεωρούμε ότι από αυτές τις εκλογές θα προκύψει κυβέρνηση. Υπάρχει η αντικειμενική βάση για τη δημιουργία κυβέρνησης, κατά τη γνώμη μας. Υπάρχει και η βάση αυτού του λεγόμενου μεγάλου συνασπισμού, δηλαδή ανάμεσα στα δύο κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, άσχετα ποιος θα είναι πρώτος και πέραν του τι λένε, προεκλογικά.

Θυμόσαστε πριν από λίγα χρόνια τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ για τη ΝΔ: «Στο πυρ το εξώτερον», «φως και σκότος», «να μην τον δούμε, να μην τον απαντήσουμε» προεκλογικά και την άλλη μέρα μια χαρά έγινε κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Δεν τα ξεχάσαμε αυτά, πριν μερικά χρόνια ήταν.

Αρα, λοιπόν, άλλο προεκλογικά τι λέγεται και άλλο το ποια είναι η ουσία των προγραμμάτων, γιατί εγώ αυτό βλέπω. Δηλαδή, οι αναλύσεις που κάνουν, οι προτάσεις που έχουν σε όλα τα ζητήματα και βεβαίως στα κομβικά, στα κεντρικά ζητήματα, αυτά που καθορίζουν τις απαιτήσεις της πολιτικής ζωής της χώρας και κυρίως των οικονομικών συμφερόντων που πρέπει να υπηρετηθούν.

Αρα, λοιπόν, αυτά τα κόμματα που ψήφισαν μνημόνιο, που ψήφισαν αυτά τα μέτρα έχουν την αντικειμενική βάση - λέω ως πολιτική εκτίμηση - να κάνουν την κυβέρνηση αυτή, μεγαλύτερη ή μικρότερη, δεν έχει σημασία...

-- (...) Εχει καμία διαφορά αν θα κυβερνάει η αριστερά ή η κεντροδεξιά, για εσάς που είσαστε ΚΚΕ;

-- Κυρίως αυτό το δίλημμα έχει σημασία για τους ίδιους, για τα κόμματά τους. Δηλαδή, το κάθε κόμμα θέλει αυτό να είναι πρώτο, να πάρει το μπόνους των 50 εδρών και βεβαίως αυτό να ηγηθεί της οποιασδήποτε συνεργασίας. Αυτό είναι γεγονός και αν θέλετε είναι και θεμιτό, το κάθε κόμμα θέλει να πάει όσο γίνεται πιο ψηλά.

Οι διαφορές που έχουν, γιατί έχουν, δεν είναι ταυτόσημες οι πολιτικές τους σε όλα τα ζητήματα. Για παράδειγμα, έχουν διαφορές για το πώς πρέπει να προχωρήσει η διαχείριση του προβλήματος της κρίσης και σε σχέση με τους ονομαζόμενους εταίρους, με τις διεθνείς ενώσεις και συμμαχίες και εδώ, εσωτερικά, με ποια τμήματα του κεφαλαίου περισσότερο υπηρετεί ο ένας ή ο άλλος από τους δύο. Εκεί λοιπόν...

-- Εχετε χωρίσει τα συμφέροντα, μου λέτε, και ο ένας υπηρετεί τα μεν και ο άλλος τα δε;

-- Οχι. Αυτή τη στιγμή η αστική τάξη της χώρας, αυτοί που έχουν την ιδιοκτησία και την πραγματική εξουσία, είναι ενωμένοι στο γεγονός ότι χρειάζεται μια όσο γίνεται πιο ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας, που θα κρατήσει μάλιστα και όσο γίνεται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να περάσει τα μέτρα της ανάκαμψης των καπιταλιστικών κερδών, τα μέτρα της προετοιμασίας για να γίνει πιο ανταγωνιστικό το κάθε τμήμα του κεφαλαίου, η βιομηχανία, και σε αυτή τη βάση να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση σε όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου. Για εμάς το πρόβλημα είναι άλλο, ότι αυτό δεν υπηρετεί το λαό, ότι και σε αυτή την περίπτωση ο λαός θα είναι το μόνιμο υποζύγιο. Αυτό είναι το πρόβλημά μας.

-- Πάντως, η πρόβλεψή σας είναι ότι το σχέδιο αυτό θα πετύχει, ότι θα γίνει μια συγκυβέρνηση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές;

-- Ναι, βέβαια. `Η αν δεν γίνει αυτό, γιατί η πολιτική, οι εξελίξεις έχουν και τη δική τους δυναμική, όπως και τα εκλογικά αποτελέσματα, δεν είναι όλα δεδομένα, ούτε μπορεί κανείς να μιλάει για ένα σχέδιο επί χάρτου που γίνεται σε κάποια επιτελεία, σε κάποια γραφεία και έτσι ολοκληρώνεται. Λέμε αντικειμενικά τι δυνατότητα υπάρχει και ποια θα ήταν, αν θέλετε, και η πρόθεση όλων αυτών που έχουν συμφέρον από μια τέτοια εξέλιξη. Οπως μπορεί να υπάρχει και κυβέρνηση συνεργασίας, ανάλογα τα εκλογικά αποτελέσματα και τις εξελίξεις, κάποιου από τα δύο κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ, ανάλογα με το ποιος θα είναι πρώτος ή δεύτερος, με άλλα μικρότερα κόμματα. Πρόθυμοι υπάρχουν.

-- Θέλω να μου πείτε αυτή η διάζευξη «παλιού - νέου» (...) αν σας βρίσκει σύμφωνο. Υπάρχει μεγάλη διαφορά του παλιού πολιτικού συστήματος απ' αυτό που εμφανίζεται και είναι νέο;

-- Αυτό το νέο και το παλιό, που έχει παραχρησιμοποιηθεί, στην πραγματικότητα δεν λέει τίποτα. Αλλά δεν πρέπει να λέει και τίποτα στον ελληνικό λαό, γιατί ούτε ισχύει το «ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς», όπως λέγαμε στο στρατό. Ισχύει περισσότερο ότι πάντα το παλιό έρχεται με τη μάσκα του νέου, κι αυτό ισχύει και για τα νέα πρόσωπα στην πολιτική. Μπορεί να είναι νέος κάποιος βουλευτής, κάποιος αρχηγός κόμματος και ασχέτως της ηλικίας ή και να είναι νέος στην ηλικία και πάλι να έχει τις πιο παλιές, τις πιο απαρχαιωμένες αντιλήψεις.

Για μας, για παράδειγμα, το παλιό είναι να στηρίζεις πολιτικές που μέχρι σήμερα έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση τον ελληνικό λαό, με φτώχεια, με ανεργία, με ανασφάλεια, με προβλήματα, αυτό είναι το παλιό. Και να λες ότι με την ίδια συνταγή ή με περίπου την ίδια συνταγή ή με μια μείξη συνταγών, παλιών και νεότερων, μπορώ να λύσω ουσιαστικά προβλήματα της οικονομικής κρίσης, μπορώ να αναπτύξω την οικονομία σε όφελος των λαϊκών αναγκών, μπορώ να βγάλω τη χώρα στο ξέφωτο. Αυτά είναι παραμύθια, είναι ουτοπίες, είναι οι πιο παλιές αντιλήψεις.

Και εδώ πρέπει να δούμε να μη μένουμε εγκλωβισμένοι κανείς μας, ο ελληνικός λαός κυρίως και η νεολαία, στα συνθήματα περί παλιού και νέου. Για πείτε μου ποιος είναι παλιός και ποιος νέος;

Η ΝΔ, για παράδειγμα, είναι η παλιά και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο; Το νέο χρονικά μπορεί να είναι, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ φτιάχτηκε πριν από μερικά χρόνια, ενώ η ΝΔ πριν από δεκαετίες, αλλά μαζί ψήφισαν τα μνημόνια, μαζί ψήφισαν τα μέτρα για το Ασφαλιστικό, για τα Εργασιακά, για τις ιδιωτικοποιήσεις, για το ένα, για το άλλο. Μαζί ψηφίζουν και συντηρούν τον ΕΝΦΙΑ και τα φορολογικά χαράτσια σε βάρος του λαού.

--- Είστε το παλιότερο κόμμα στην ουσία, με διαφορά. Μπορεί λοιπόν το ΚΚΕ να εκφράσει το νέο; (...) Μήπως (σ.σ. για τα εκλογικά ποσοστά) φταίει ότι το ΚΚΕ ως παλιό κόμμα έχει μείνει και λίγο σε μια παλιά νοοτροπία; Και επειδή μιλήσατε πριν για ουτοπία, μήπως εσείς έχετε τη δική σας ουτοπία, που τελικά δεν είναι πολύ πειστική για τον κόσμο;

-- Δεν υπάρχει παλιό κόμμα, όσων χρόνων κι αν είναι αυτό, που να μπορεί να υφίσταται στην ελληνική κοινωνία, αν θέλετε με τον τρόπο του, με αυτή τη δύναμη που έχει, τη μικρή δύναμη που έχει, όπως είναι το ΚΚΕ. Να βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις και να γίνεται ευρύτερα αποδεκτό στην ελληνική κοινωνία.

Σημαίνει ότι όχι μόνο παρακολουθεί τις σύγχρονες εξελίξεις, σημαίνει ότι συνεχώς ανανεώνεται και ποιοτικά και ποσοτικά, νέες δυνάμεις μπαίνουν στις γραμμές του και βεβαίως κάνει και νέες επεξεργασίες. Εμείς συνεχώς, ανά 4 χρόνια με τα Συνέδριά μας, ενδιάμεσα με Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις, με συζήτηση όχι μόνο σε επίπεδο Κεντρικής Επιτροπής, αλλά και μέσα σε όλο το Κόμμα και την ΚΝΕ, συζητάμε τα σύγχρονα προβλήματα, της οικονομίας, της επιστήμης, του πολιτισμού, της τεχνολογίας, των εξελίξεων, τα διεθνή ζητήματα και σε αυτά τα ζητήματα έχουμε προτάσεις.

Αρα, λοιπόν, για το νέο έχει σημασία να δεις αν απαντάς στα ζητήματα του σήμερα. Για παράδειγμα, δεν είναι παλιό σήμερα ότι χρειαζόμαστε μια νέα, εντελώς νέα, ριζικά διαφορετική, κοινωνική οργάνωση. Οτι χρειαζόμαστε μια εντελώς διαφορετική οικονομική βάση, που να στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία όλου αυτού του συγκεντρωμένου πλούτου. Δεν είναι παλιά όσο και αν έρχεται - και από τα βάθη των αιώνων θα σας έλεγα κι αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα - ότι ο λαός πρέπει να είναι στην εξουσία και πρέπει να δεις ποια είναι αυτή η πραγματική εξουσία.

Αυτό το νέο, λοιπόν, είναι που πρεσβεύει το ΚΚΕ. Δεν είναι παλαιολιθικό να λες ότι δε γίνεται ανάπτυξη με αναρχία στην παραγωγή, δεν γίνεται ανάπτυξη σε όφελος του λαού με την καπιταλιστική ζούγκλα που ζούμε, όπου ο κάθε ένας ιδιώτης, μεγαλοεπιχειρηματίας, έχει στο μυαλό του την πάρτη του, την τσέπη του, το κέρδος του και αδιαφορεί στην ουσία, όσο κι αν λέει ότι ενδιαφέρεται για τους εργαζόμενους, για το λαό, για τη χώρα, για την κοινωνία.

Αρα, λοιπόν, αυτό είναι νέο, αυτό πρέπει να απαντήσεις, ποιο πρέπει να αντικαταστήσεις. Κι αυτό που λέμε εμείς ότι πρέπει να αντικαταστήσει το παλιό, είναι η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Ο λαός να πάρει τον πλούτο στα χέρια του, «αυτός να πάρει πρέπει την εξουσία» και βεβαίως έτσι να οργανώσει, να προγραμματίσει σχεδιασμένα την οικονομική ανάπτυξη σε όφελος των λαϊκών αναγκών.

Και εδώ το ΚΚΕ έχει προτάσεις και για το σύνολο της οικονομίας και για κάθε κλάδο ξεχωριστά. Από τα ναυπηγεία μέχρι την άμυνα, από την αγροτική παραγωγή για τα τρόφιμα, μέχρι τη φαρμακοβιομηχανία, τη χημική βιομηχανία, την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας. Αυτό είναι το καθοριστικό και το νέο.

-- Εάν το ΚΚΕ έρθει τρίτο κόμμα σε αυτές τις εκλογές - είναι μια πιθανότητα (...) μπορείτε να μου πείτε τι θα γίνει εάν εσείς είσαστε αξιωματική αντιπολίτευση; Γιατί εδώ μου προβλέπετε ότι θα γίνει μια συμμαχία ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Αρα αν το ΚΚΕ είναι τρίτο θα είσαστε εσείς αξιωματική αντιπολίτευση;

-- Θα σημαίνει πολύ απλά ότι ο ελληνικός λαός θα έχει μια πολύ πιο δυνατή, σταθερή δύναμη μέσα στη Βουλή και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ένα κόμμα με σταθερότητα που μπορεί να ακουμπήσει πάνω του. Γιατί βεβαίως οι κυβερνήσεις που θα γίνουν θα είναι από χέρι αντιλαϊκές, όσες καλές προθέσεις κι αν έχουν οι αρχηγοί τους, οι υπουργοί τους ή τα κόμματα που θα απαρτίζουν αυτήν την κυβέρνηση.

Γιατί έχουν να εφαρμόσουν μνημόνια, έχουν να εφαρμόσουν αντιλαϊκά μέτρα, έχουν να εφαρμόσουν μια πολιτική εντός των τειχών αυτού του σάπιου διεφθαρμένου συστήματος, του καπιταλισμού και μιας λυκοσυμμαχίας που τρώει ουσιαστικά το συκώτι, αυτή το τρώει, των ανθρώπων του λαού μας, των λαών και όχι αυτών που έχουν και κατέχουν. Αρα, αυτό θα είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Εμείς το βλέπουμε από τη σκοπιά της αντίστασης. Λαός που κάθεται με σκυμμένο το κεφάλι, που κάθεται στο σπίτι του, εργαζόμενος που δεν αντιδρά σε αυτήν την αδικία, νέος που ενώ αγανακτεί και αμφισβητεί την κατάσταση και αυτό το σύστημα που τον αφήνει στην ανεργία ή να φεύγει μετανάστης στο εξωτερικό για να κάνει μια δουλειά πάνω στο αντικείμενο που έχει σπουδάσει, σε αυτό που τον ενδιαφέρει, σε αυτό που το αγαπάει, ε, πρέπει να βγει στο δρόμο.

Και βεβαίως δεν είναι μόνο ο ρόλος μέσα στη Βουλή. Θα είναι και μέσα σε όλους αυτούς τους αστικούς θεσμούς, ώστε να αποκαλύπτουμε, να προβάλλουμε, να πιέζουμε, να φέρνουμε και προτάσεις νόμου και τροπολογίες. Εχουμε τέτοιες προτάσεις που συμφέρουν το λαό μας, για να γίνουν και αποφάσεις.

Αλλά κυρίως η πάλη θα είναι μέσα στους τόπους δουλειάς, μέσα στα εργοστάσια, μέσα στις επιχειρήσεις, μέσα στις σχολές, έτσι ώστε να αλλάξει όχι μόνο η καθημερινότητα, αλλά κυρίως να δημιουργηθεί μια ανάσα αισιοδοξίας μαζί με την αλληλεγγύη που χρειάζεται έτσι ώστε να βαδίσουμε ένα καλύτερο αύριο, να ανοίξουμε έναν καλύτερο δρόμο, για να πάμε σε μια καλύτερη κοινωνία.

-- (...) Η κ. Σοφία Τσέπα, συνάδελφος από το ΒΗΜΑ TV στην Ηπειρο, ρωτάει: «Τι απαντάτε σε όσους ισχυρίζονται ότι ο βασικός αντίπαλος του ΚΚΕ σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση είναι η Λαϊκή Ενότητα. Το ΚΚΕ ζημιώνεται από την κάθοδο του κόμματος του Παναγιώτη Λαφαζάνη;».

-- Το πρόβλημα δεν είναι ποιος ζημιώνεται και ποιος δε ζημιώνεται. Το πρόβλημα είναι - και από αυτή την άποψη είναι υποχρέωση των πολιτικών κομμάτων να ασκούν πολιτική κριτική και να λένε τα πράγματα με το όνομά τους και όχι να χαϊδεύουν αυτιά - είναι να πεις την αλήθεια. Να πεις για ένα πολιτικό κόμμα που θέλει να το ψηφίσει ο ελληνικός λαός, γιατί έχει λάθος και η αφετηρία του είναι λάθος, γιατί οι προτάσεις του οδηγούν σε νέα αδιέξοδα και γιατί ουσιαστικά η ψήφος σε αυτό το κόμμα θα πάει χαμένη, όχι με τη θεωρία της χαμένης ψήφου, αλλά γιατί δε θα έχει αντίκρισμα πραγματικό σε αυτό που επιθυμεί ο απλός άνθρωπος, ο εργαζόμενος λαός, οι νέοι και οι νέες της πατρίδας μας, αυτό είναι το ζήτημα. Δεν είναι ποιος παίρνει από ποιον.

Την κύρια δυσκολία εμείς την είχαμε, αν θέλετε, τα προηγούμενα χρόνια και το '12 - θα θυμάστε - και το '15. Ας πούμε, το Γενάρη του 2015 υπήρχε πολύ μεγαλύτερη πίεση με αυτήν την έννοια σε ψηφοφόρους όπου έλεγαν ότι «υπάρχει ελπίδα», «ενωμένος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά», «πρώτη φορά Αριστερά», «να τη δοκιμάσουμε, μήπως έστω δώσει κάποιες ανάσες ανακούφισης», με βάση το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Και τότε ένας κόσμος άντεξε και έδωσε 15 βουλευτές στο ΚΚΕ. Σήμερα, που υπάρχει πείρα, τους έχει δοκιμάσει όλους, μπορεί ο ελληνικός λαός να πάρει σταθερά τη θέση και να πει ψήφο στο ΚΚΕ, γιατί τους έχει δοκιμάσει και αυτούς της Λαϊκής Ενότητας, εδώ που τα λέμε.

-- Ο Γιάννης Κομνηνός από το CENTER TV (Καβάλα) λέει: «Πάγια θέση του ΚΚΕ είναι η ρήξη και η αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία, όπως χαρακτηρίζετε την ΕΕ. Ξέρετε, όμως, ότι αυτό το ενδεχόμενο μπορεί να αποβεί καταστροφικό για τους Ελληνες αγρότες, γιατί η αγροτική οικονομία ορίζεται από τους κανόνες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (...) Απευθυνόμενος στους αγρότες, μπορείτε να δηλώσετε ότι η θέση σας είναι συνεπής, ρεαλιστική;».

-- Η μόνη συνεπής και ρεαλιστική θέση είναι η θέση του ΚΚΕ. Μόνο αν σκεφτεί κανείς και ο φίλος που το ρωτάει αυτό, αυτά τα χρόνια. Ποιος ευθύνεται που η κατάσταση της ελληνικής αγροτιάς βαίνει από το κακό στο χειρότερο, ποιος ξεκληρίζει την αγροτική οικογένεια, τον αγρότη από το χωράφι του. Γιατί συγκεντρώνεται η αγροτική οικονομία, η παραγωγή σε όλο και λιγότερα χέρια, σε χέρια μεγάλων καπιταλιστικών εκμεταλλεύσεων στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή.

Αρα, λοιπόν, τα χρήματα πάνε είτε για να θάβουν προϊόντα παλιότερα, είτε για να μην κάνουν τις καλλιέργειες που μπορούν να κάνουν οι Ελληνες αγρότες και να έχουν και ικανοποιητικό εισόδημα και να συμβάλουν στην οικονομία της χώρας και σε ισότιμες ανταλλαγές με άλλες χώρες. Είναι, ουσιαστικά, οι δεσμεύσεις της ΕΕ. Από το όποιο χρήμα έρχεται, ελάχιστο πάει στο μικρό αγρότη, γιατί στο μικρό και μεσαίο αγρότη από αυτά τα χρήματα ελάχιστα μέχρι καθόλου πήγαν.

Ηδη όλες οι καταστροφές που έγιναν από θεομηνίες, από κακοκαιρίες, από πλημμύρες, από παγετό, από ασθένειες, είτε των ζώων είτε των φυτών, ακόμα δεν έχουν στοιχειωδώς αποκατασταθεί υλικά, έστω ως κάποια μέτρα ανακούφισης. Αρα, λοιπόν, αυτά τα ζητήματα του λέμε εμείς να σκεφτεί και η πρότασή μας δεν είναι φεύγουμε από την ΕΕ και όλα τριγύρω μένουν τα ίδια και για τον αγρότη και για τον εργάτη και για την ελληνική κοινωνία.

Αν δεν πάρεις τον πλούτο στα χέρια σου, εάν ο αγρότης δε συνεταιριστεί στον παραγωγικό συνεταιρισμό, σε μεγάλους συνεταιρισμούς αγροτικής εκμετάλλευσης, για να αναπτύξει την αγροτική παραγωγή σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας, σχεδιασμένα, πλάι στη βιομηχανοποιημένη κοινωνικοποιημένη παραγωγή, για να έχει και ασφάλεια και από τις κακοκαιρίες, από το κόστος που πληρώνει, από την αποθήκευση των προϊόντων, τον εξοπλισμό με φυτοφάρμακα, ήδη άλλων υλικών αναγκών που έχει ανάγκη και ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος, τότε βεβαίως θα μιλάει με τέτοιο αδιέξοδο τρόπο ο φίλος που μας ρωτάει.

Και η Ανατολική Μακεδονία - Θράκη, όπως και όλη η Ελλάδα, έχει πλούσια αγροτική παραγωγή, μπορεί να αναπτυχθεί η αγροτική οικονομία, μόνο όμως στα πλαίσια αυτής της εξουσίας.