Διαβεβαιώσεις εντός και εκτός της χώρας ότι η κυβέρνησή του θα τηρήσει μέχρι κεραίας τα αντιλαϊκά συμφωνηθέντα, είτε αυτά αφορούν στο Προσφυγικό, είτε στην προσπάθεια στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, μοίρασε την Κυριακή ο Αλ. Τσίπρας, από το βήμα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ.

Για το Προσφυγικό, που όπως αναμενόταν κυριάρχησε στην ομιλία του, το απέδωσε σε «άλογες επιλογές του Δυτικού κόσμου», εξωραΐζοντας το χαρακτήρα των στοχευμένων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών. Και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εμπλέκει το λαό και τη χώρα ακόμα βαθύτερα σ' αυτές, φέρνοντας ως και το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, προκειμένου να πετύχει τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της εγχώριας αστικής τάξης. Οχι τυχαία, υπογράμμισε την «ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» της κυβέρνησης για να αξιοποιηθεί η «ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία της χώρας», κομπάζοντας για τη «στρατηγικής σημασίας συνεργασία» με το Ισραήλ.

Σε ό,τι αφορά τη διαχείρισή του, διέγνωσε «αδυναμία» στην ΕΕ και «πολιτικό έλλειμμα», συσκοτίζοντας τι πραγματικά καθορίζει τη στάση κρατών - μελών της απέναντι στο Προσφυγικό, που είναι βεβαίως οι ανάγκες των μονοπωλίων τους και όχι η καταχώριση των κυβερνήσεών τους στη «δεξιά» ή την «αριστερά» όπως ισχυρίστηκε ο Αλ. Τσίπρας (πού κατατάσσει άραγε με βάση τη συλλογιστική π.χ. την κυβέρνηση Μέρκελ;).

Διαβεβαίωσε, πάντως, ότι η κυβέρνησή του υλοποιεί τις αποφάσεις και τις υποχρεώσεις της, δηλαδή τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις που ανέλαβε στην ΕΕ, εξαιτίας των οποίων χιλιάδες άνθρωποι εγκλωβίζονται στη χώρα, δίχως προοπτική μείωσης των ροών. Στη βάση αυτή, ο Αλ. Τσίπρας έκρινε σαν «απολύτως επείγουσα» την άμεση έναρξη της διαδικασίας μετεγκατάστασης προσφύγων από την Ελλάδα, «εφόσον η Ειδομένη είναι κλειστή» και «οι ροές παραμένουν».

Σε ό,τι αφορά το μέτωπο της καπιταλιστικής οικονομίας, ο Αλ. Τσίπρας επεσήμανε την ανάγκη για «πολιτική, κοινωνική και οικονομική σταθερότητα και σχέδιο», προϋποθέσεις για την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεσμεύτηκε στο κεφάλαιο ότι «η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, ανοίγει το δρόμο στην απαραίτητη, αναγκαία συζήτηση για την απομείωση της καθαρής παρούσας αξίας του δημόσιου χρέους, δηλαδή μια συμφωνία που, όπως είπε ένας από τους υπουργούς μας προχθές έχει Ιθάκη, δεν είναι ένας ατελείωτος Γολγοθάς. Την υλοποιούμε λοιπόν προκειμένου γρήγορα να φτάσουμε στην Ιθάκη (...) Και είναι τόσο η απομείωση της παρούσας αξίας του δημοσίου χρέους όσο και η επαναφορά της εξαίρεσης (waiver) και η ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τα ελληνικά ομόλογα, ώστε να αποκατασταθεί ο φτηνός δανεισμός για τις τράπεζες, και να δημιουργηθεί ένα κλίμα, οριστικά αυτή τη φορά, ότι η ελληνική οικονομία γύρισε σελίδα, ξέφυγε από τον φαύλο κύκλο και περνάει σε έναν κύκλο ενάρετο».

Επιβεβαιώνοντας μάλιστα ότι η «Ιθάκη» του κεφαλαίου προϋποθέτει το μεγαλύτερο τσάκισμα του λαού, ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε και την έξωθεν καλή μαρτυρία για τις αντιλαϊκές επιδόσεις της κυβέρνησής του, λέγοντας ότι «για πρώτη φορά υπάρχει σύγκλιση» με την πλευρά της ΕΕ για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, την εκτίμηση για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015 και τα δημοσιονομικά κενά του 2015 - 2018.

Την προσήλωσή του στις αντιλαϊκές δεσμεύσεις του απέναντι στο κεφάλαιο επιχείρησε να καμουφλάρει με κοροϊδίες και αυταπάτες, όπως ότι η συμφωνία ήταν «προϊόν καταφανούς εκβιασμού», αλλά καλύτερη τάχα απ' τις συμφωνίες των προκατόχων του - ενώ έρχεται να προστεθεί πάνω σε αυτές! - και πως εντάσσεται σε ένα σχέδιο «για την ανακατανομή των βαρών της κρίσης από τους πιο αδύναμους στους πιο δυνατούς». Ανέμισε στον αέρα και το «παράλληλο πρόγραμμα», αραδιάζοντας μια σειρά παρεμβάσεις για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας που εντείνεται και με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνησή του.

Κατά τα λοιπά, ισχυρίστηκε ότι δεν συμφωνεί με την ποινικοποίηση των λαϊκών κινητοποιήσεων και ότι θα φέρει σύντομα σχετική διάταξη, όταν μόλις πριν από λίγες μέρες η κυβέρνησή του απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες τη σχετική τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή.

Για τις συντάξεις, ισχυρίστηκε «επιμένουμε στη δέσμευση να μην περικόψουμε τρέχουσες συντάξεις», όταν απ' τα πλέον επίσημα χείλη γίνεται λόγος για νέο μαχαίρι στις επικουρικές συντάξεις και στις λεγόμενες «υψηλές» κύριες συντάξεις.

Προβάλλοντας, τέλος, την επιθυμία του για πραγματικότητα, ο Αλ. Τσίπρας εμφάνισε τις κινητοποιήσεις του λαού σαν «σύμμαχο, στην προσπάθειά μας να συνθέσουμε τις διεκδικήσεις σε ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την ανοικοδόμηση και την ανάταξη της οικονομίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση» και προέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ «να πρωτοστατήσει στην οργάνωση των λαϊκών και εργατικών αγώνων ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία», που την «ποτίζει» η κυβερνητική πολιτική...