Από τη μια θέλουμε να είμαστε υγιείς, διακαώς επιθυμούμε να χάσουμε βάρος, χωρίς να χαλαρώσουμε, ενώ από την άλλη δεν κουνιόμαστε από την καρέκλα μας. Κάποια στιγμή θα το κάνουμε με βαριά καρδιά μόνο και μόνο για να επισκεφτούμε κάποιον ειδικό διαιτολόγο. Εναν επιστήμονα αυστηρό, που δε μας κόψει το κεφάλι βέβαια, αλλά θα μας κόψει εντελώς το φαγητό. Κάτι δηλαδή που και μόνοι μας μπορούμε να το κάνουμε και μάλιστα ανέξοδα. Ναι. Θέλουμε να χάσουμε βάρος, θεωρητικά μόνο πιστεύω. Διότι αν πραγματικά το βάζαμε σαν στόχο, θα το κατορθώναμε χωρίς μεγάλο κόπο. Θα περιορίζαμε το φαγητό, χωρίς να το αποκλείσουμε από τη ζωή μας - πολλοί καταντούν να βλέπουν από μακριά μια φέτα ψωμί και να δακρύζουμε από επιθυμία και από θλίψη. Επίσης, θα αρχίζαμε να περπατάμε σε καθημερινή βάση, με σταθερό βηματισμό. Οχι χαζεύοντας στις βιτρίνες, δηλαδή κάνοντας συνεχείς στάσεις. Αν το κάναμε αυτό, αν διανύουμε 1, 5 χιλιόμετρο κάθε μέρα, θα χάναμε μισό κιλό τη βδομάδα, εκτός φυσικά ότι θα νιώθαμε καλύτερα, θα είμαστε αυτό που λένε... «σε φόρμα». Ομως οφείλουμε να θυμούμαστε ότι: πρέπει να αποφεύγετε περιοχές με πολύ μόλυνση και φασαρία και τις εντελώς απομονωμένες περιοχές που μοιάζουν παραδεισένιες αλλά ενέχουν πολλούς κινδύνους. Οταν περπατάμε μονάχοι καλύτερα οι φωτισμένοι δρόμοι «πασπαλισμένοι» με... σκόνη παρά η δεντροφυτευμένη ερημιά. Μα αν έχουμε παρέα μπορούμε να ξεφύγουμε. Ομως να περπατάμε συνεχώς τουλάχιστον 20 λεπτά. Τη διαφορά θα τη δούνε οι άλλοι και εμείς θα τη νιώσουμε αμέσως.