Η ιστορική μάντρα της Κοκκινιάς, τόπος εκτέλεσης δεκάδων κομμουνιστών, φιλοξένησε την Τετάρτη 30/3 την εκδήλωση των ΚΟ Νίκαιας - Ρέντη του ΚΚΕ, με θέμα «Το ΚΚΕ γεννά Μπελογιάννηδες».

Μια μικρή έκθεση με ιστορικό αρχειακό υλικό καλωσόριζε όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση. Μερικές φωτογραφίες του Νίκου Μπελογιάννη, χειρόγραφα έργα του από τις φυλακές, φωτογραφικό υλικό από τη διεθνή κινητοποίηση για την αποτροπή της εκτέλεσής του, ήταν αρκετά για να ανοίξει η συζήτηση για τη ζωή και τη δράση του ήρωα κομμουνιστή. Οι νεότεροι είχαν την ευκαιρία να μάθουν ότι το δολοφονημένο από το αστικό κράτος στέλεχος του Κόμματος, μεταξύ άλλων, έδωσε το όνομά του σε εργοστάσιο στη Βουδαπέστη, σε χωριό στην Ουγγαρία και ενέπνευσε τον Πικάσο να ζωγραφίσει το ιστορικό πορτρέτο με το γαρίφαλο από τη δίκη του. Κυρίως όμως το ότι με τη θυσία του απαντάει εδώ και δεκαετίες στο ερώτημα «τι είναι αυτό που έδωσε τόση δύναμη στον Μπελογιάννη, που γέννησε στην Ελλάδα και διεθνώς εκατομμύρια Μπελογιάννηδες;».

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, που «άνοιξε» την εκδήλωση αναδείκνυε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκτελέστηκε ο Ν. Μπελογιάννης, δίνοντας την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα: «Ηταν δίχως αμφιβολία το όραμα για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μια κοινωνία αληθινής ελευθερίας. Ηταν η πίστη ότι αυτά θα γίνουν πραγματικότητα». Οπως και ο ίδιος είχε γράψει στο ημερολόγιό του στις 9/8/1949: «Αντλείς απέραντες και ανεξάντλητες δυνάμεις από την πίστη σου στο Κόμμα και στη νίκη».

Τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος που πλαισίωσαν καλλιτεχνικά την εκδήλωση, με αφήγηση που περιλάμβανε λόγια του ίδιου του Μπελογιάννη, του τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, αλλά και της μητέρας του δολοφονημένου κομμουνιστή, προκάλεσαν τη συγκίνηση του πλήθους των συγκεντρωμένων. Ξεχωριστό στιγμιότυπο του προγράμματος ήταν η ανάγνωση της ιστορικής Απόφασης του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μετά την εκτέλεση του Ν. Μπελογιάννη. Μεταξύ άλλων, καλούσε να ξεκινήσει προς τιμήν του στρατολογία νέων μελών στο Κόμμα, να φτιαχτούν Οργανώσεις στο όνομά του σε «κάθε τόπο δουλειάς και κατοικίας, στα σχολεία, στους στρατώνες, στο καράβι, στην αεροπορική βάση. Αυτές τις Ομάδες, Κομματικές Οργανώσεις και τα νέα μέλη του ΚΚΕ πρέπει να τα χαρακτηρίζει πίστη, αποφασιστικότητα, ηρωισμός, πρωτοβουλία, δραστηριότητα, συνωμοτικότητα, επαγρύπνηση, δημιουργική μελέτη και αφομοίωση του Μαρξισμού - Λενινισμού. Η νέα στρατιά των ΚΚΕδων πρέπει σε όλα να είναι άξια του Μπελογιάννη, που θα φέρει και το όνομά του».

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα ακολούθησε προβολή βίντεο για τη ζωή και τη δράση του Ν. Μπελογιάννη.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Βαγγέλης Μαρούπας, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκτελέστηκαν στις 30/3/1952, από το αστικό κράτος, με πρωθυπουργό τον κεντρώο Ν. Πλαστήρα, ο Ν. Μπελογιάννης μαζί με τους συντρόφους του Ηλία Αργυριάδη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση.

Στο πρόσωπο του Ν. Μπελογιάννη, τόνισε, τιμάμε συμβολικά όλους τους ήρωες του Κόμματος και της τάξης μας, όλους τους λαϊκούς ανθρώπους που πάλεψαν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, προσθέτοντας ότι «τιμή είναι η συνέχιση της πάλης αταλάντευτα, κόντρα στο ρεύμα, παρά τις δυσκολίες, με πείσμα και πίστη στην τελική νίκη». Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, υπογράμμισε ότι «η ηρωική στάση των συντρόφων μας απέναντι στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις εξορίες και τις φυλακές, απέναντι στις καμπές και τις δυσκολίες που σε κάθε φάση μπορεί να έχει η ταξική πάλη, είναι οδηγός μας. Φιλοδοξούμε, ειδικά η νέα γενιά των κομμουνιστών, να μπορέσει να φέρει σε πέρας επάξια το βαρύ φορτίο που έχει ο τίτλος του μέλους του ηρωικού ΚΚΕ. Φορτίο που έχει μέσα τις ελπίδες και το όραμα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την προσδοκία για ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, την προοπτική για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία».

Ο Β. Μαρούπας, μεταξύ άλλων, έκανε αναφορά στα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις συνθήκες που έδρασε, συνελήφθη και εκτελέστηκε ο Ν. Μπελογιάννης, συνθήκες βαριάς παρανομίας και διώξεων για το ΚΚΕ. Οπως είπε, «το συμπέρασμα είναι ότι κάτω οπό οποιεσδήποτε συνθήκες το ΚΚΕ πρέπει να διατηρεί την αυτοτέλειά του και να δρα. Και σήμερα σε συνθήκες νομιμότητας, αλλά και στις συνθήκες της παρανομίας. Τη δράση του, την παρουσία του πρέπει να την επιβάλει ντε φάκτο, έχοντας ως όπλο και αποκούμπι το λαό και την εργατική τάξη».