Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της ΕΕ για εντονότερη στρατιωτική παρουσία σε Κεντρική Μεσόγειο και Βόρεια Αφρική, με πρόσχημα τη διαχείριση των προσφυγικών ροών κι ενόσω καταρτίζονται σχέδια για νέα επέμβαση στη Λιβύη, επικύρωσε τη Δευτέρα το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, όπου την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς.

Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο παρέτεινε μέχρι τις 27/7/2017 την εντολή της ευρωενωσιακής ναυτικής επιχείρησης «EUNAVFOR MED SOPHIA», που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2015 για το χτύπημα, υποτίθεται, των δουλεμπορικών κυκλωμάτων.

Μάλιστα, προς υλοποίηση των σχεδίων ΕΕ και ΝΑΤΟ για διασύνδεση των δυνάμεων που διατηρούν στη Μεσόγειο, σε αντιπαράθεση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, ζωνών και διαύλων, το Συμβούλιο αποφάσισε επίσης να εντάξει στο πλαίσιο της εν λόγω επιχείρησης δύο επιπλέον καθήκοντα:

-- Την εκπαίδευση της Ακτοφυλακής και του Πολεμικού Ναυτικού της Λιβύης. Θέμα όπου αναζητά πιο ενεργό ρόλο και η ελληνική κυβέρνηση, καθώς κατά πληροφορίες προτείνει να συνδράμει την τέτοια εκπαίδευση με το ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) που λειτουργεί στη Σούδα.

-- Την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων στα ανοιχτά της Λιβύης: «Η επιχείρηση θα συμβάλει στην ανταλλαγή πληροφοριών και την υποστήριξη της εφαρμογής του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στην ανοικτή θάλασσα στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης. Αυτό θα αυξήσει την επίγνωση της κατάστασης στη θάλασσα και τον περιορισμό της ροής όπλων προς το Daesh (σ.σ.: τζιχαντιστές) και άλλες τρομοκρατικές ομάδες», γράφει η απόφαση του Συμβουλίου.

Κατά τα λοιπά, το Συμβούλιο ασχολήθηκε και με άλλα θέματα που καίνε τα ευρωενωσιακά μονοπώλια, ζώνες όπου θέλουν να προωθήσουν παραπέρα την παρουσία τους, όπως το Σαχέλ της Αφρικής (η περιοχή κατά μήκος και νότια της Σαχάρας), τη Γεωργία, τη Μέση Ανατολή, αλλά και την ΠΓΔΜ.

Στα ζητήματα που σχετίζονται με την τελευταία, αλλά και την Τουρκία, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος των δηλώσεών του, με το πέρας του Συμβουλίου, ο Ν. Κοτζιάς, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Το 1997, όταν βάλαμε το βέτο στην Τουρκία εξαιτίας του Κυπριακού, όλοι λέγανε στην Τουρκία ότι άπαξ και η Ελλάδα κάνει άρση του βέτο, η Τουρκία την επομένη θα γίνει μέλος της ΕΕ και ότι δεν θα υπάρχουν επίσης δημοκρατικά προβλήματα στην Τουρκία. Αποδείχτηκε ότι από το '97 μέχρι σήμερα - 19 χρόνια - και 17 από το Τάμπερε και το Ελσίνκι που κάναμε άρση του βέτο, τα προβλήματα τα τότε εξακολουθούν να υπάρχουν στη σημερινή Τουρκία και στις σχέσεις της με την ΕΕ».

«Δεν αξιολογώ», συνέχισε, «ποιος ή τι φταίει. Αξιολογώ το γεγονός, απαντώντας όπως απάντησα συντόμως στο επιχείρημα ότι εμείς αν δεν είχαμε βάλει βέτο εξαιτίας του ονοματολογικού, η FYROM σήμερα θα ήταν σταθερή».

Μίλησε ακόμα για «έλλειψη δημοκρατικής λειτουργίας» και «κουλτούρας δημοκρατικού διαλόγου και συμβιβασμού» στην ΠΓΔΜ, αναφέροντας ότι «αυτή η έλλειψη οφείλεται και σε εκείνα τα κράτη - μέλη της ΕΕ που ονομάζουν τον εαυτό τους φίλο της FYROM, και τα οποία κράτη - μέλη "διαπαιδαγώγησαν" τις ηγεσίες της FYROM στο να μην κάνουν συμβιβασμούς γιατί θα τους έλυναν τα προβλήματα εκείνοι. Και τους είχα πει (...) ότι, δυστυχώς, με τον τρόπο που συμπεριφέρεστε απέναντι στη FYROM και ρίχνετε τα βάρη στην Ελλάδα, στο τέλος αυτές οι ηγεσίες της γείτονός μας δεν θα είναι σε θέση να κάνουν εσωτερικούς συμβιβασμούς που είναι αναγκαίοι για να αναπτυχθεί η Δημοκρατία».

Ενδεικτικό των αντιφάσεων εντός της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, βέβαια, όπως και της προσπάθειας της κυβέρνησης να «παίξει» σε αυτές για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης, ήταν και το γεγονός ότι την ίδια ώρα που ο Ν. Κοτζιάς έλεγε τα παραπάνω για τους «φίλους της ΠΓΔΜ», μίλησε και για ορισμένους που «σκέπτονται για κυρώσεις» σε βάρος της ΠΓΔΜ. Ο ίδιος έσπευσε να στείλει μήνυμα στη γείτονα ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι «ενάντια στα συστήματα κυρώσεων», σε άλλη μια προσπάθεια της Αθήνας να καταλήξει σε κάποιους συμβιβασμούς με την ΠΓΔΜ, ώστε να προχωρήσουν πιο άνετα οι μπίζνες του κεφαλαίου μεταξύ των δύο πλευρών.