Με κεντρική θέση «λιγότεροι φόροι - μικρότερες δαπάνες» προσήλθε στη συνέλευση του ΣΕΒ, ο πρόεδρος της ΝΔ Κυρ. Μητσοτάκης, επιχειρώντας να πείσει το εγχώριο κεφάλαιο ότι το δικό του «μείγμα» διαχείρισης είναι πιο αποδοτικό για την αναθέρμανση της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας.

Είπε, ζητώντας μεγαλύτερα περιθώρια «ευελιξίας» για το κεφάλαιο: «Σήμερα, έχουμε μόνο έναν δρόμο για την έξοδο από την κρίση (...) Μια συμφωνία αλήθειας με τους Ευρωπαίους εταίρους και την ελληνική κοινωνία. Μια δέσμευση για την πραγματική υλοποίηση γενναίων μεταρρυθμίσεων, με αντάλλαγμα μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 2%. Για επίτευξη ετήσιου ρυθμού ανάπτυξης 4% από το 2018 και μετά».

Πρόσθεσε, τάζοντας νέα προνόμια στους βιομηχάνους: «Για να πετύχουμε αυτόν το στόχο είναι απαραίτητο να κάνουμε μια στροφή προς τη συστηματική στήριξη της επιχειρηματικότητας και την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων. Εφαρμόζοντας την αρχή "λιγότεροι φόροι - μικρότερες δαπάνες"».

Επιμένοντας στη στοίχιση του λαού στα συμφέροντα του κεφαλαίου, τάζοντάς του μερικά ψίχουλα από τον πλούτο που παράγει με το μόχθο του, ισχυρίστηκε ότι «από αυτήν την ανάπτυξη θα πρέπει όλοι να έχουν μέρισμα. Δεν μπορεί ο λαός να είναι συμμέτοχος μόνο στις ζημίες. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι θα πρέπει να έχουν μερίδιο και στα κέρδη της ανάπτυξης. Και κυρίως, οι νέοι μας».

Για να γίνουν αυτά, επέμεινε ο πρόεδρος της ΝΔ, επιτιθέμενος στην κυβέρνηση, χρειάζεται «πρωτίστως μια κυβέρνηση η οποία είναι πραγματικά προσηλωμένη στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων. Οχι μια κυβέρνηση που φοράει προσωρινά ένα μεταρρυθμιστικό προσωπείο, αλλά δεν διαθέτει ούτε τη θέληση, ούτε την ικανότητα να εφαρμόσει αυτά που νομοθετεί».

Ως τέτοιον όρο έβαλε και ότι «απαιτείται ο εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος. Αυτό σημαίνει κατ' αρχάς σταθερότητα του φορολογικού πλαισίου. Καμία σοβαρή επένδυση δεν πρόκειται να γίνει όταν ένας επενδυτής δεν γνωρίζει τι φορολογικές επιβαρύνσεις θα αντιμετωπίζει σε ένα μήνα. Παράλληλα, φυσικά, απαιτείται να μπει ένα τέλος στην υπερφορολόγηση (...) Χρειαζόμαστε μια ριζικά διαφορετική προσέγγιση στην ασκούμενη φορολογική πολιτική που θα λειτουργήσει συμπληρωματικά στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και θα σταματήσει να βλέπει τις επιχειρήσεις αποκλειστικά σαν δεξαμενή άντλησης φόρων».