Ξεκινά σήμερα στην Αθήνα ο νέος κύκλος των συνεννοήσεων και των αντιλαϊκών παζαριών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Ευρωζώνη, ΔΝΤ). Η σημερινή ατζέντα περιλαμβάνει τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, τη συγκρότηση και «προικοδότηση» του υπερ-ταμείου για τις ιδιωτικοποιήσεις, με νέα «φουρνιά» εταιρειών και άλλων περιουσιακών στοιχείων υπό κρατικό έλεγχο, καθώς και με «επισκόπηση» της αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης. Αυτή, με τη σειρά της, προγραμματίζεται να εκτυλιχτεί με ταχύτατους ρυθμούς και ημερομηνία - «ορόσημο» στις 5 Δεκέμβρη, ενόψει της συνεδρίασης του συμβουλίου Γιούρογκρουπ.

Την ίδια ώρα, το ζήτημα της διαχείρισης - «ελάφρυνσης» του ελληνικού κρατικού χρέους έρχεται να αποτελέσει αποφασιστικό μηχανισμό επιβολής πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων, πέρα και πάνω από αυτά που ήδη σχεδιάζονται στη βάση του τρίτου μνημονίου. Το «παρών» στις αντιλαϊκές διεργασίες δίνει και η πλευρά των ΗΠΑ, που και ως μεγαλομέτοχος του ΔΝΤ είναι σε θέση να παίξει κεντρικό ρόλο στις αντιλαϊκές διεργασίες, τόσο στο εσωτερικό της Ελλάδας όσο και στον ευρύτερο ζωτικό χώρο, στο πλαίσιο των οξυμένων ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χτες η ελληνική στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ), το παραγόμενο ΑΕΠ στο 9μηνο Γενάρης - Σεπτέμβρης 2016 καταγράφει επίπεδα απόλυτης στασιμότητας σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2015. Την ίδια ώρα, στο γ' τρίμηνο του 2016 (σε σχέση με το γ' τρίμηνο του 2015) εμφανίζεται οριακή ανάκαμψη 1,5%. Ο εν λόγω ρυθμός ανάκαμψης συνδέεται με τη χαμηλή βάση υπολογισμού που είχε διαμορφωθεί στο γ' τρίμηνο του 2015, όταν το ποσοστό της κατρακύλας είχε διαμορφωθεί σε 2,2%, που αποτελούσε τη μεγαλύτερη υποχώρηση από το δ' τρίμηνο του 2013 και εντεύθεν.

Σε κάθε περίπτωση, η επάνοδος σε ρυθμούς στασιμότητας ή και ανάκαμψης έχει ως όρο και προϋπόθεση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής. Επιπλέον, να σημειωθεί το γεγονός ότι η κατρακύλα του ΑΕΠ στην περίοδο 2008 - 2015 έχει φτάσει στο 26%, ενώ η αποκατάστασή του στα προ κρίσης επίπεδα δεν φαίνεται ορατή ούτε σε ορίζοντα δεκαετιών.

Χαρακτηριστική είναι και η τοποθέτηση από την πλευρά του ΣΕΒ, που επισημαίνει: «Η οικονομία εισέρχεται σταδιακά σε τροχιά σταθεροποίησης από το 3ο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και την εκταμίευση των δόσεων του προγράμματος προσαρμογής». Στο «μηνιαίο δελτίο», ο ΣΕΒ διαπιστώνει πως «οι βασικοί δείκτες οικονομικής δραστηριότητας αποτυπώνουν μια εικόνα ομαλοποίησης, «με θετικά μηνύματα κυρίως από την εξέλιξη της βιομηχανικής παραγωγής, των εξαγωγών και των εισαγωγών, των λιανικών πωλήσεων και της απασχόλησης».

Ταυτόχρονα, οι εγχώριοι βιομήχανοι εντοπίζουν και «αρνητικές τάσεις, που εξακολουθούν να συγκρατούν τις προσδοκίες καταναλωτών και επιχειρήσεων για την πορεία της οικονομίας σε χαμηλό επίπεδο».

Στο «διά ταύτα», ο ΣΕΒ χαρακτηριστικά τονίζει: «Για να είναι επομένως διατηρήσιμη η ανάπτυξη που προβλέπει η ελληνική κυβέρνηση και οι διεθνείς οργανισμοί από το 2017 και μετά, θα πρέπει οι προσπάθειες να επικεντρωθούν στην ομαλή εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής, στην αντιστροφή της τάσης υπερφορολόγησης που έχει εδραιωθεί και στη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στην κατεύθυνση της απελευθέρωσης των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών, με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και του επενδυτικού κλίματος».

Από την πλευρά του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τζανακόπουλος, διατείνεται πως η «επίδοση αυτή (του ΑΕΠ) υπερβαίνει ακόμα και τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις και επιβεβαιώνει τη σταθερή στροφή της ελληνικής οικονομίας». Ο ίδιος, εμπαίζοντας τα λαϊκά στρώματα, ισχυρίζεται πως «βασικός στόχος της κυβέρνησης είναι τα οφέλη από την ανάπτυξη να έχουν αποτύπωμα στην καθημερινότητα και τις συνθήκες ζωής και εργασίας της κοινωνικής πλειοψηφίας».

Την ίδια ώρα, στην προμετωπίδα των αντιλαϊκών παζαριών συγκυβέρνησης - κουαρτέτου βρίσκονται τα «μόνιμα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης» αντιλαϊκά μέτρα.

«Τα μέτρα για την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας μπορεί να είναι συνδεδεμένα και υπό την αίρεση (conditionality) της επίτευξης συγκεκριμένων στόχων και δεν χρειάζεται να εφαρμοστούν εκ των προτέρων, προκειμένου το ΔΝΤ να δεχθεί να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα», τόνισε την περασμένη βδομάδα ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζ. Ράις, αναφερόμενος πάντα στη μακροπρόθεσμη περίοδο, μετά το 2018.

Σε αυτό το πλαίσιο, η πλευρά του ΔΝΤ έρχεται να ξεκαθαρίσει πως η όποια ελάφρυνση (επιμήκυνση, επιτόκια κ.ά.) στις ετήσιες αποπληρωμές των τοκοχρεολυτικών δόσεων θα συνδέεται με ειδικές ρήτρες με την επίτευξη των αντιλαϊκών στόχων, ουσιαστικά με τη μονιμοποίηση του πυρήνα των αντιλαϊκών μέτρων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αναμένεται να «κλειδώσουν» στο πλαίσιο της τρέχουσας «αξιολόγησης».

Στην ίδια ρότα, ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Ν. Σιτς, ενόψει της επίσκεψης του Προέδρου Μπ. Ομπάμα στην Ελλάδα, τόνισε: «Υπάρχει ακόμη δουλειά να γίνει και είναι σημαντικό για τον λόγο αυτό η Ελλάδα να συνεχίσει να συνεργάζεται στενά με τους Ευρωπαίους εταίρους της και το ΔΝΤ, για να εφαρμόσει τις εναπομείνασες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, το Ασφαλιστικό κ.ά.». Ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ χαρακτηριστικά επισημαίνει: «Καθώς η Ελλάδα θα εφαρμόζει αυτές τις μεταρρυθμίσεις και θα υιοθετεί σε βασικές γραμμές τα βήματα που χρειάζονται για να κάνει την οικονομία της πλήρως ανταγωνιστική μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, αυτό θα ανοίξει την πόρτα για μία σοβαρή συζήτηση με τους Ευρωπαίους για το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους».

Με βάση τα παραπάνω, αποκαλύπτεται και η ταύτιση των απόψεων ΗΠΑ - ΔΝΤ ακόμη και στα διαχειριστικά ζητήματα που αφορούν το κρατικό χρέος, πάντα σε συνδυασμό με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομίας, Δ. Παπαδημητρίου, μιλώντας σε εκδήλωση του ΕΒΕΑ, εστίασε στην «προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων», με την εμπέδωση της εμπιστοσύνης και με την αξιοποίηση όλων των προσφερόμενων ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων», καθώς και στην «ενίσχυση της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας με συμμετοχή σε παγκόσμιες αλυσίδες παραγωγής και αύξηση των εμπορικών δεσμών με άλλες χώρες».

Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ελλάδα «διέφυγε οριστικά τον κίνδυνο του Grexit», ενώ ταυτόχρονα διατηρεί «στο ακέραιο τη στρατηγική γεωπολιτική και οικονομική σημασία της ως μέλους της Ευρωζώνης, που αποτελεί προπύργιο σταθερότητας στη ΝΑ Μεσόγειο, γέφυρα εμπορικής και πολιτισμικής επικοινωνίας της ΕΕ με την Ανατολή, ενεργειακό δίαυλο και κεντρικό τουριστικό θέρετρο Ευρώπης και Ρωσίας».

Οπως χαρακτηριστικά τόνισε ο υπουργός Οικονομίας (και πρώην πρόεδρος του ινστιτούτου Levy των ΗΠΑ), «το brand name Greece αποκτά πάλι σημαντική αξία λόγω πολιτικής σταθερότητας και ασφάλειας της χώρας σε μια ευρύτερη περιοχή αναταράξεων. Στην ασφάλεια αυτή συμβάλλει η στάση της χώρας στο Μεταναστευτικό, που την προφυλάσσει από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και τρομοκρατία».