Με κοινό παρονομαστή την ανάγκη κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής προκειμένου να αποκατασταθεί το κλίμα της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης αλλά και με τις διαπιστώσεις για τη συντελούμενη «πρόοδο» στα αντιλαϊκά παζάρια, ολοκληρώθηκε χτες στις Βρυξέλλες η συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, με κεντρικό ζήτημα τις «εκκρεμότητες» της δεύτερης «αξιολόγησης».

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, για λογαριασμό βέβαια της συγκυβέρνησης, κατέθεσε τις εναλλακτικές προτάσεις σχετικά με τους στόχους και το χρονικό ορίζοντα των πρωτογενών πλεονασμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκυβέρνηση προτείνει στόχο στο 3,5% του ΑΕΠ, για μία ακόμη τριετία μετά την προγραμματισμένη λήξη του τρέχοντος μνημονίου, δηλαδή μέχρι και το έτος 2021. Μάλιστα, ως «εναλλακτικό» αντιλαϊκό ισοδύναμο προτείνεται 5ετές χρονοδιάγραμμα, μέχρι και το 2023, με «πλεονάσματα» στο 3% του ΑΕΠ.

Παράλληλα, η κυβερνητική πρόταση περιέχει τη χρονική επέκταση του «δημοσιονομικού κόφτη» και την ενεργοποίησή του μέχρι το 2020 μέσω μείωσης συντάξεων, μισθών, επιβολής νέων αντιλαϊκών φόρων κ.ά. σε περίπτωση αποκλίσεων από τους στόχους των κρατικών προϋπολογισμών. Τα ζητήματα αυτά συζητήθηκαν χτες στο πλαίσιο των συναντήσεων του υπουργού Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτου, και του αναπληρωτή υπουργού, Γ. Χουλιαράκη, με τους επικεφαλής των «θεσμών» του κουαρτέτου καθώς και με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε.

Μάλιστα, η εν λόγω κυβερνητική πρόταση αποτελεί τη νέα βάση για τη διαμόρφωση της αντιλαϊκής πολιτικής, ενώ βέβαια θα συμπληρωθεί στη συνέχεια κατά το πρότυπο του λεγόμενου «έντιμου συμβιβασμού».

Σύμφωνα με δήλωση του Ευ. Τσακαλώτου, «παραμένει ένα ακόμα σημαντικό θέμα, το ΔΝΤ, το οποίο επιθυμεί να νομοθετήσουμε τώρα μέτρα για την περίοδο μετά το πρόγραμμα. Κατά τη γνώμη μας αυτό χρήζει επανεξέτασης εκ μέρους του».

«Οι μεταρρυθμίσεις αφορούν την αγορά εργασίας και προϊόντων της Ελλάδας, τον ενεργειακό της τομέα και άλλους τομείς. Αναμένεται επίσης μια συμφωνία για τη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική της Ελλάδας, για το 2018 και έπειτα»,αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην επίσημη ανακοίνωση του χτεσινού Γιούρογκρουπ.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γ. Ντάισελμπλουμ, εξετάζεται «το βάθος των μεταρρυθμίσεων σε Ασφαλιστικό, αγορά εργασίας και φορολογικό σύστημα». Οπως είπε, υπολογίζεται η ανάγκη για δημοσιονομικά μέτρα τα επόμενα έτη, με βάση την καλύτερη επίδοση του 2016 και το κατά πόσο αυτή θα διαρκέσει και θα είναι «δομικής φύσης», δηλαδή για το κατά πόσο οφείλεται σε αντιλαϊκά μέτρα μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης.

Σχετικά με το ρόλο του ΔΝΤ, ο Γ. Ντάισελμπλουμ ξεκαθάρισε πως «η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα είναι αδιαπραγμάτευτη», ενώ απέφυγε να απαντήσει σε ερώτηση σχετικά με την προκαταβολική θεσμοθέτηση αντιλαϊκών μέτρων.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, η πλευρά του ΔΝΤ χαρακτηρίζει στην έκθεσή του το ελληνικό κρατικό χρέος «εξαιρετικά μη βιώσιμο», ενώ, παράλληλα, σύμφωνα με «διαρροές» θεωρεί «ανεπαρκείς» τις παρεμβάσεις που έχουν ανακοινώσει η Ευρωζώνη και ο ΕSM. Η εν λόγω έκθεση θα συζητηθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο του ιμπεριαλιστικού οργανισμού στις 6 Φλεβάρη.

Ουσιαστικά, το ΔΝΤ βλέπει αδυναμία στην πορεία εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους και οξυμένα διαχειριστικά ζόρια, αφού τα μελλοντικά δάνεια από τις χρηματαγορές θα επιβαρύνονται με υψηλότερα επιτόκια από αυτά που προσφέρονται σήμερα από τον ΕSM, και ότι χωρίς νέα αναδιάρθρωση το κρατικό χρέος δε θα καταστεί «βιώσιμο», ενώ βέβαια επιχειρεί να μετακυλήσει τη «χασούρα» και τις όποιες παρεμβάσεις «διευκόλυνσης» στην πλευρά της Ευρωζώνης.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το ΔΝΤ προτείνει:

-- Επέκταση της περιόδου χάριτος και αναβολές καταβολής τόκων έως το 2040.

-- Επέκταση των ωριμάνσεων αποκλειστικά για τα δάνεια της Ευρωζώνης έως το 2070.

-- Μείωση των επιτοκίων όλων των δανείων (πάντα της Ευρωζώνης) σε επίπεδα χαμηλότερα του 1,5%.

Επιπλέον, καταγράφονται και τεράστιες αποκλίσεις σε σχέση με τις προβλέψεις του ESM. Ενα από τα σενάρια του ΔΝΤ προβλέπει τη διόγκωση του κρατικού χρέους μέχρι το 275% του ΑΕΠ για το έτος 2060, επισημαίνοντας ότι το κόστος του χρέους θα αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου καθώς ο δανεισμός από τις χρηματαγορές θα αντικαθιστά τα χαμηλότοκα δάνεια των Ευρωπαίων δανειστών. «Λύσεις που παρέχουν μόνο προσωρινή ανακούφιση, αλλά δεν οδηγούν σε μια πτωτική πορεία του χρέους στο χρονικό ορίζοντα έως το 2060, δεν είναι συνεπείς με τη βιωσιμότητα», λέει το ΔΝΤ.

Επιπλέον, πάντα σύμφωνα με πληροφορίες, το κρατικό χρέος, σύμφωνα με το ΔΝΤ, δεν μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμο ακόμη και αν υιοθετηθεί η πρόταση της γερμανικής κυβέρνησης για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% για περίοδο 10 ετών, δηλαδή μέχρι και το 2028.

Την ίδια στιγμή, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΝΤ, Ου. Μάρεϊ, υποστήριξε ότι το κλείσιμο της «αξιολόγησης» εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τους Ευρωπαίους «εταίρους». Ο ίδιος πάντως απέφυγε να προσδιορίσει τον χρόνο κατά τον οποίο το ΔΝΤ θα λάβει την οριστική του απόφαση για τη χρηματοδοτική του συμμετοχή ή μη στο ελληνικό πρόγραμμα. Αρκέστηκε να εκφράσει την ελπίδα ότι τούτο θα γίνει το συντομότερο δυνατό. Μάλιστα, αποσυνέδεσε την απόφαση αυτή από τις ερχόμενες εκλογές σε συγκεκριμένες χώρες της ΕΕ.

Επανέλαβε ότι στο ΔΣ του Ταμείου, το οποίο είναι αρμόδιο για να αποφασίσει τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, θα πρέπει «να βγαίνουν τα νούμερα του προγράμματος».

Στο πλαίσιο αυτό υπενθύμισε ότι θέση του Ταμείου παραμένει ότι με τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο υφιστάμενο πρόγραμμα το πρωτογενές πλεόνασμα για το 2018, όπως εκτιμά το Ταμείο, θα διαμορφωθεί στο 1,5%, γεγονός που σημαίνει ότι το νέο αντιλαϊκό πακέτο που θα απαιτηθεί προκειμένου «να βγαίνουν τα νούμερα», θα απαιτήσει νέα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ.