Οι Θέσεις για το 20ό Συνέδριο του Κόμματος με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Αποτυπώνουν τα βήματα που έχουμε πραγματοποιήσει από το προηγούμενο Συνέδριο και ταυτόχρονα φωτίζουν επαρκώς τις αδυναμίες μας και τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για να βελτιωθούμε. Οσον αφορά στις εξελίξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και τις συνέπειές τους, πρόκειται για ζητήματα με τα οποία το Κόμμα μας το τελευταίο διάστημα έχει ασχοληθεί σε μεγάλο βαθμό. Εχουμε βελτιωθεί στις Οργανώσεις στο πώς μελετάμε τις αναλύσεις του Κόμματος, τις επεξεργασίες, τις θέσεις και στο πώς προσπαθούμε να τις μεταδώσουμε στους φίλους και οπαδούς. Ομως η συνθετότητά τους, αλλά και η προπαγάνδα του αντιπάλου συσκοτίζουν τις πραγματικές αιτίες. Σε αυτό χρειαζόμαστε βελτίωση, δηλαδή καλύτερη μελέτη και κατανόηση των εξελίξεων, αλλά και τέτοια δουλειά ατομική και συλλογική που να εξασφαλίζει ότι θα διαφωτίζουμε καλύτερα τον κόσμο που βρίσκεται στο πλάι μας, που ακολουθεί το Κόμμα. Το σύνολο του κομματικού δυναμικού πρέπει να δουλέψει, ώστε να κατανοηθεί επαρκώς αυτό που λέμε ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, οι αιτίες, αλλά και οι συνέπειες. Οι συνέπειες για τους λαούς της περιοχής μας, για το λαό μας. Ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτές οι εξελίξεις, και τα μέτρα που παίρνουμε να κοιτάνε στο πιθανό ενδεχόμενο να βρεθούμε στο κέντρο αυτών των διεργασιών το επόμενο διάστημα ίσως και σύντομα.

Χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, να σταθούμε με προσοχή, ιδιαίτερα πάνω στα ζητήματα της καθοδηγητικής δουλειάς, που αποτελούν συνάρτηση τόσων των θετικών όσο και των αρνητικών αποτελεσμάτων της δουλειάς. Αναδεικνύουμε στις Θέσεις ως «κρίσιμη την αντιστοίχιση της καθοδηγητικής δουλειάς με τις σημερινές ανάγκες, και ως κρίκο τα Τομεακά Οργανα». Με βάση την πείρα του δικού μας Τομέα, επιβεβαιώνεται η παραπάνω θέση, σε σχέση και με τον στόχο που βάζαμε στο 19ο Συνέδριο. Μολονότι έχουμε βελτιώσει τη δουλειά μας σε πολλούς τομείς, δεν μπορούμε να πούμε ότι εκπληρώνουμε το στόχο για όργανα «επιτελεία μάχης». Ξεχωρίζω το ζήτημα της εξειδίκευσης της δουλειάς των οργάνων. Οι Θέσεις επεξηγούν, τι ορίζουμε ως εξειδίκευση. Εξειδίκευση είναι η ικανότητα να προσαρμόζουν τα όργανα τις γενικές κατευθύνσεις στα δεδομένα του χώρου. Πρέπει να αποφύγουμε την παγίδα να πούμε ότι εξειδικεύουμε επειδή πιθανά αποκτούμε γνώση του χώρου ή γιατί με κάποια αφορμή το «ψάχνουμε» καλύτερα. Κι αυτό χρειάζεται και δεν το κάνουμε πάντα σωστά, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, είναι βαθύτερη καθημερινή δουλειά.

Πρόκειται για ζήτημα που για να καλλιεργηθεί και να κατακτηθεί χρειάζεται δουλειά τόσο από την Τομεακή Επιτροπή όσο και από το Τομεακό Γραφείο, πρώτα να αφομοιωθεί από τα στελέχη το περιεχόμενό του, και έπειτα βελτίωση - βήματα μέρα με τη μέρα. Συνδέεται με την ατομική βελτίωση του κάθε στελέχους, την αναβάθμιση του περιεχομένου της συζήτησης στα όργανα. Την πλήρη απαλλαγή της συζήτησης στα όργανα από ζητήματα απλού ελέγχου και το βάθεμα στα θέματα πολιτικής, την εξειδίκευση στο χώρο όπως περιγράφουν οι Θέσεις, λαμβάνοντας υπόψη κοινωνική σύνθεση, πραγματικό βιοτικό επίπεδο και αντιλήψεις που κυριαρχούν.

Η βελτίωση της δουλειάς του Τομεακού Οργάνου, ο καλύτερος καταμερισμός των καθηκόντων, η λύση του ζητήματος της πολυχρέωσης, θα βοηθήσει στην επιτελικότητά του το Τομεακό Γραφείο και αντίστροφα. Επιπλέον, χρειάζεται να κατανοήσουμε την εξειδίκευση στις γενικές κατευθύνσεις ως τρόπο δουλειάς, με στόχο να κατακτηθεί από τα Τομεακά Οργανα αλλά και παρακάτω στα γραφεία των ΚΟΒ και στα κομματικά μέλη. Διαφορετικά δεν θα προχωράει. Προφανώς χρειάζεται βοήθεια από τα παραπάνω όργανα, αλλά αντίστοιχα αυτή η δουλειά να τροφοδοτείται και παρακάτω προς τα γραφεία των ΚΟΒ, διαφορετικά θα είναι πεπερασμένη και στην ουσία ρηχή.

Η εξειδίκευση στο χώρο ευθύνης ως καθήκον των στελεχών δεν μπορεί να νοηθεί μακριά και έξω από τη δράση στο χώρο δουλειάς. Η δράση γεννάει την ανάγκη γνώσης του χώρου, σε βάθος, απαιτητικά ώστε να βελτιώνονται τα αποτελέσματα αυτής της δράσης. Κι σε αυτό το σημείο χρειαζόμαστε βελτίωση, όσον αφορά στα στελέχη. Δηλαδή στο κατά πόσο είμαστε πρωτοπόροι στη δράση και κατ' επέκταση στην εξειδίκευση στο χώρο. Χρειαζόμαστε σοβαρή βελτίωση σε αυτό που αναδεικνύουν παρακάτω οι Θέσεις για την «καθημερινή πρωτοπόρα πάλη και η απόκτηση πιο στέρεων δεσμών στους τόπους δουλειάς μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην πολιτική συνειδητοποίηση μόνο αν αναπτύσσονται ταυτόχρονα με την ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση του Κόμματος». Τα στελέχη μακριά από το χώρο δράσης των Οργανώσεων, μακριά από το πρόβλημα, από το ζήτημα προς επίλυση δεν μπορούμε να εξειδικεύσουμε τις βασικές κατευθύνσεις του Κόμματος, θα είμαστε αποκομμένοι και θα κάνουμε ασκήσεις επί χάρτου.

Οι Θέσεις θίγουν και το ζήτημα της ποιότητας στη δουλειά μας. Είναι ανάγκη, ούτως ή άλλως, όλοι μας να αυξήσουμε την ποσότητα της προσφοράς μας στο Κόμμα. Οσο και αν είναι αυξημένος ο χρόνος που διαθέτουμε δεν σημαίνει ότι είναι όσο χρειάζεται, δεν εξαντλούμε τα περιθώρια με βάση τις ανάγκες της καθοδήγησης. Ομως το πώς αυξάνουμε την ποιότητα πρόκειται για ζήτημα που στο τετράχρονο που εξετάζουμε μας απασχόλησε αρκετά στα όργανα. Συχνά - πυκνά διαπιστώσαμε ότι ο κόπος, το ξόδεμα χρόνου και δυνάμεων των στελεχών ήταν σημαντικό, χωρίς όμως να εξασφαλίζει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Θέλει να δούμε πιο συγκεκριμένα το ιδεολογικό - πολιτικό επίπεδο των στελεχών και των οργάνων. Επιπλέον, να βελτιώσουμε την προετοιμασία μας πριν από τις δουλειές, την οργάνωση ακόμα και μιας σειράς λεπτομερειών.

Οι Θέσεις διαπιστώνουν ότι έχουμε κάνει βήματα και στις Οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλα τα επίπεδα, ισχύει αντανακλάται και στις δικές μας Οργανώσεις. Στη θέση 40 εκτιμάμε ότι έχει διαρραγεί η σχέση του κομμουνιστή με το διάβασμα και η γνώση υποκαθίσταται με την πληροφορία. Αυτό το πρόβλημα οξύνεται πολύ περισσότερο στις δυνάμεις της ΚΝΕ καθώς και σε στελέχη που «περνούν» αποκλειστικά στη δουλειά του Κόμματος. Σε πρώτο χρόνο αποτυπώνονται με δυσκολία στη μελέτη του «Ριζοσπάστη» και σε δεύτερο χρόνο με τη λειψή ή μηδαμινή επαφή με το μαρξιστικό βιβλίο. Είναι σοβαρό πρόβλημα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με εκκλήσεις γενικού περιεχομένου ή με πιθανά ευκαιριακά μέτρα από πλευράς των οργάνων. Χρειάζεται δουλειά που να εμπνέει συνολικά τα κομματικά μέλη και ειδικά τους νεότερους συντρόφους και τα μέλη της ΚΝΕ, στο να μελετούν την εφημερίδα κι όχι μόνο.