«Δεν υπάρχει δίλημμα ανάμεσα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την κοινωνική προστασία ή ανάμεσα στη δημοσιονομική προσαρμογή και τις κοινωνικές δαπάνες. Το ζητούμενο είναι η συνύπαρξή τους», ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Υγείας Α. Ξανθός, κατά την παρέμβασή του στο Συμβούλιο υπουργών Υγείας. Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι με την πολιτική της μπορούν τάχα να ταιριάξουν τα αταίριαστα. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Α. Ξανθός ισχυρίζεται πως η κυβέρνηση μπορεί να ...βγάζει λαγούς από το καπέλο της και να διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, ταυτόχρονα με την κοινωνική προστασία. Βέβαια, όταν η κυβέρνηση μιλάει για «κοινωνικές δαπάνες», δεν αναφέρεται σε κονδύλια του αστικού κράτους που θα καλύπτουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, αλλά στη χρηματοδότηση προγραμμάτων διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας. Σε κάθε περίπτωση, στόχος της κυβέρνησης είναι από τη μια να εθιστεί ο λαός στις μειωμένες απαιτήσεις και από την άλλη να στρατευτεί ενεργά στην υπόθεση της ανάκαμψης της οικονομίας, έχοντας αυταπάτες ότι απ' αυτήν μπορούν να βγουν ταυτόχρονα κερδισμένοι το κεφάλαιο και τα λαϊκά στρώματα. Οπως αποδείχθηκε όμως περίτρανα από την περίοδο της κρίσης, για να ανακάμψει το κεφάλαιο χρειάζεται να μαρτυρήσει ο λαός. Το ίδιο θα συνεχιστεί από δω και πέρα, στο όνομα της «βιωσιμότητας» του χρέους, της διατήρησης και βελτίωσης των ρυθμών ανάπτυξης.