Τα όσα είπε χτες, όμως, ο Κ. Σημίτης, εκμεταλλευόμενος τα προηγούμενα, απέχουν πολύ από την αλήθεια και σφραγίζονται έντονα από πολιτική ιδιοτέλεια. «Οι τρομοκρατικές αυτές πράξεις δε λύνουν τα προβλήματα, αλλά δημιουργούν νέα και καθιερώνουν μια νέα μορφή πολέμου, την οποία δεν πρέπει να αποδεχτούμε με κανένα τρόπο. Γιατί αυτή η μορφή έχει θύματα τους πολίτες, που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους». Αυτά δήλωσε ο Κ. Σημίτης, βγαίνοντας από το Προεδρικό Μέγαρο.
Και μεις αναρωτιόμαστε: Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία ήταν τρομοκρατικοί ή όχι; Μήπως έλυσαν κάποιο πρόβλημα; ή αντιθέτως δημιούργησαν ακόμη περισσότερα; Είχαν οι βομβαρδισμοί αυτοί αθώους πολίτες ως θύματα ή όχι; Κι αν οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί ενάντια στη Γιουγκοσλαβία ήταν τρομοκρατικοί, τότε γιατί η κυβέρνηση Σημίτη συναίνεσε και συνέβαλε σ' αυτούς, παρέχοντας κάθε διευκόλυνση που της ζητήθηκε;
Και το προηγούμενο είναι μόνον ένα παράδειγμα, από τις πάμπολλες περιπτώσεις και γεγονότα τρομοκρατικών επιθέσεων και επεμβάσεων εναντίον λαών και χωρών, που προσφέρει απλόχερα η ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ και των άλλων μεγάλων καπιταλιστικών χωρών, τις τελευταίες και μόνο δεκαετίες.
Πέρα από τα προηγούμενα, όμως, αναρωτιόμαστε, επίσης, για ποιο λόγο ο Κ. Σημίτης χρησιμοποίησε τη λέξη «πόλεμος» και, μάλιστα, προσδιόρισε πως ο τελευταίος έχει «νέα μορφή».
Αποτελεί, άραγε, απλά και μόνο μια φραστική προσαρμογή στην ορολογία, που έσπευσαν να χρησιμοποιήσουν, από την πρώτη στιγμή, οι Αμερικανοί επίσημοι και αξιωματούχοι; Γνωρίζει κάτι περισσότερο και επιχειρεί να προετοιμάσει την κοινή γνώμη της χώρας μας; Δε γνωρίζουμε. Οι επόμενες μέρες, ίσως, δώσουν την απάντηση και σ' αυτά τα ερωτήματα.