Εν αναμονή της απάντησης στο τελεσίγραφο του Ισπανού πρωθυπουργού, Μαριάνο Ραχόι, από τον Πρόεδρο της Καταλονίας, Κάρλες Πουιτζντεμόντ (έως τη Δευτέρα) για το αν έχει ανακηρυχθεί ή όχι η ανεξαρτησία της επαρχίας, πραγματοποιήθηκε χτες στην έδρα της καταλανικής κυβέρνησης στη Βαρκελώνη, σύσκεψη των δυνάμεων που τη στηρίζουν για να καταλήξουν σε μια κοινή θέση.

Οι δυνάμεις αυτές είναι ο συνασπισμός «Junts pel Si» («Μαζί για το ναι» - ένα συνονθύλευμα πολιτικών κομμάτων με πιο ισχυρό το Δημοκρατικό Ευρωπαϊκό Κόμμα - PDeCat, του Πρόεδρου από κεντροδεξιά έως τη λεγόμενη «Ρεπουμπλικανική Αριστερά» - ERC σοσιαλδημοκρατικών τάσεων, που έχουν τους 62 σε σύνολο 135 βουλευτών). Επίσης, την κυβέρνηση στηρίζει η σοσιαλδημοκρατική «Υποψηφιότητα για τη Λαϊκή Ενότητα» CUP με 10 βουλευτές. Στη συνάντηση όπως καταγράφουν τοπικά μέσα υπήρξαν διχογνωμίες για το αν πρέπει άμεσα να απαντηθεί το αίτημα Ραχόι. Η CUP μαζί με την λεγόμενη Καταλανική Εθνοσυνέλευση (ANC), που είναι κοινωνική οργάνωση που πρωτοστατεί στο αυτονομιστικό κίνημα, ζητάνε να ανακηρυχθεί άμεσα η ανεξαρτησία και να αρθεί η λεγόμενη αναβολή της την οποία ανακοίνωσε ο Πρόεδρος την Τρίτη, ώστε να υπάρξει διάλογος με την ισπανική κυβέρνηση. Οπως λένε, το τελεσίγραφο Ραχόι συνιστά άρνηση διαλόγου και οι απειλές του πρέπει να απαντηθούν άμεσα. Μάλιστα, υποστηρίζουν, η ανακήρυξη ανεξαρτησίας θα συμβάλει, ώστε να αναδειχθεί η καταλανική κυβέρνηση ως πολιτικό υποκείμενο και έτσι να αναζητήσει πιο εύκολα διεθνείς συμμαχίες και στηρίγματα.

Παρόμοιες θέσεις διατυπώνει και η Ρεπουμπλικανική Αριστερά, ωστόσο το μεγαλύτερο Δημοκρατικό Ευρωπαϊκό Κόμμα φαίνεται να θέλει διαφορετική τακτική και επιμένει στη γραμμή του διαλόγου με την ισπανική κυβέρνηση με διεθνή διαμεσολάβηση. Ωστόσο, αυτό το ενδεχόμενο έχει αποκλειστεί απ' την ισπανική κυβέρνηση με τη στήριξη και των σοσιαλδημοκρατών του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των Πολιτών, οι οποίοι επίσης τη στηρίζουν στην εφαρμογή του άρθρου 155 του ισπανικού Συντάγματος, που προβλέπει την άρση της αυτονομίας και μεταφορά της διοίκησης της επαρχίας στην κεντρική κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο είχε συμβεί το 1934, όταν ο τότε Πρόεδρος Λουίς Κομπάνις από την Ρεπουμπλικανική Αριστερά ανακήρυξε την ανεξαρτησία και αποπέμφθηκε, φυλακίστηκε και στη συνέχεια το 1940 εκτελέστηκε από την δικτατορία του Φράνκο (χτες εκ παραδρομής γράφτηκε ότι αυτό έγινε το 1934 κάτι που δεν ισχύει, αφού ο Φράνκο πήρε την εξουσία τον Σεπτέμβρη του 1936 ενώ εξελισσόταν ο Ισπανικός Εμφύλιος).

Θυμίζουμε, επίσης, ότι στο πλαίσιο των κινήσεων τακτικής, που όμως εκφράζουν και αντιθέσεις στο εσωτερικό της αστικής τάξης, το Σοσιαλιστικό Κόμμα σε συμφωνία με το Λαϊκό Κόμμα πρότειναν μια διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος με σύσταση επιτροπής για 6 μήνες, ειδικά για τα ζητήματα της διοικητικής δομής της Ισπανίας και του καθεστώτος αυτονομίας. Ωστόσο, οι αυτονομιστικές δυνάμεις της Καταλονίας βλέπουν πολύ επιφυλακτικά μια τέτοια διαδικασία. Ωστόσο, παρά την αντιπαράθεση ένας νέος συμβιβασμός δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Κατά την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας τάχθηκε, για άλλη μια φορά, χτες ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που δήλωσε ότι είναι «εσωτερικό θέμα της Ισπανίας», ενώ επισήμανε και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις που θα είχε η ανεξαρτητοποίηση και σε άλλες περιοχές της ΕΕ που εκδηλώνονται αυτονομιστικά κινήματα. Και το ΔΝΤ επισημαίνει συνέπειες στην οικονομία της Ισπανίας και της ΕΕ με φόντο την κίνηση 44 μεγάλων επιχειρήσεων που έχουν έως τώρα μεταφέρει την έδρα τους από την Καταλονία σε άλλες περιοχές της χώρας.