Τα στοιχεία της Γερμανικής Στατιστικής Υπηρεσίας, που δημοσιεύτηκαν προχτές, είναι αποκαλυπτικά για το πώς τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν το μάρμαρο της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανάπτυξης, σε μια χώρα χωρίς μνημόνια, με μεγάλα πλεονάσματα, που είναι η «ατμομηχανή» της ΕΕ. Δεκαέξι εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία ή το 20% του πληθυσμού απειλούνται από τη φτώχεια. Επίσης, άλλο ένα 3,7% του πληθυσμού ζει υπό «σημαντική υλική στέρηση», ενώ ιδιαίτερες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας. Επίσης, οι ερευνητές καταγράφουν ότι 16,5% των Γερμανών εργαζομένων ζουν σε ασφυκτικές συνθήκες, αφού το εισόδημά τους δεν αρκεί για να καλυφθούν βασικές ανάγκες. Ολα αυτά, ενώ η Γερμανία σημειώνει ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 2,2% το 2017 και τα γερμανικά μονοπώλια έχουν ηγετική θέση στις εξαγωγές συνολικά στην ΕΕ. Η φτωχοποίηση των εργαζομένων κλιμακώθηκε από τα πρώτα χρόνια της 1ης δεκαετίας του 2000, όταν οι σοσιαλδημοκράτες (με την «Ατζέντα 2010» του Σρέντερ), στη συνέχεια οι χριστιανοδημοκράτες και μετά ο συνασπισμός τους διεύρυναν τη μερική απασχόληση των «μίνι τζομπς», «μίνι μισθούς» των 400 ευρώ, που αφορούν σήμερα 7 εκατομμύρια ανθρώπους, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας καταπώς βολεύει τους εργοδότες. Τα ίδια μέτρα, δηλαδή, που προωθεί και επεκτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.