Με σταθερά βήματα η Ευρωπαϊκή Ενωση ενισχύει τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά της. Η Σύνοδος της Χαλκιδικής με τις αποφάσεις για τους πρόσφυγες, το «Ευρωσύνταγμα», τη «στρατηγική ασφάλειας», την προώθηση των αποφάσεων της Λισαβόνας, θα πρέπει να θεωρείται «ορόσημο» σ' αυτή την πορεία.

Υψώνοντας τείχη για να κρατήσει έξω από την «επικράτειά» της τους παρίες της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης», συζητώντας συντάγματα για την ενίσχυση της Ενωσης των πολυεθνικών και των τραπεζιτών, κατεδαφίζοντας τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και με τις πολεμικές ιαχές του Χαβιέ Σολάνα, ο κ. Σημίτης, η Ελληνική Προεδρία και οι ηγέτες των κρατών της ΕΕ πανηγύρισαν «νέες επιτυχίες» και έζησαν «ιστορικές ημέρες».

Η Σύνοδος της Χαλκιδικής πέρασε στην Ιστορία και οι αποφάσεις της δρομολογούν εξελίξεις που θα καταγραφούν σε μερικές από τις πιο μαύρες σελίδες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τα λούσα και τα αστραφτερά φώτα στις συνεδριάσεις και τις δεξιώσεις της ΕΕ δεν αφορούν άλλους, παρά τους «ηγέτες», τους παρατρεχάμενούς τους, τους συνεργαζόμενους με αυτούς μεγαλοκαρχαρίες, άντε και τους εκάστοτε και κατά συνθήκη φιλοξενούμενούς τους. Παραπέρα;

Το μαύρο σκοτάδι... Στο τριήμερο της Συνόδου Κορυφής, ακούστηκαν πολλά, κυρίως για τη νέα διοίκηση του «Πόρτο - Καρράς» (μεγαλοεπιχειρηματίας Στέγκος), το τι εξασφάλισε για να φιλοξενήσει τις «εργασίες», αλλά και τις συνθήκες εργασίας στο ξενοδοχειακό συγκρότημα. Ακούστηκαν πολλά και δεν μπορούν να διασταυρωθούν όλα. Ωστόσο μπορούμε, νομίζουμε, κάτι να σας μεταφέρουμε.

Οι κάτοικοι του γειτονικού Ν. Μαρμαρά είναι οργισμένοι με τις επεκτάσεις του ξενοδοχείου, που επιχειρεί ο Στέγκος προς την παραλία αυθαίρετα, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι ο εν λόγω επιχειρηματίας προχώρησε στην κατασκευή χώρων (απαραίτητων για τη Σύνοδο), χωρίς την άδεια της Πολεοδομίας, την οποία θα πάρει ...εκ των υστέρων.

Για τις ανάγκες της Συνόδου, έφερε φτηνό προσωπικό από τη Λετονία (σπουδαστές σχολής τουριστικών επαγγελμάτων). Την ίδια ώρα που οι «ηγέτες» συζητούσαν, λίγα μέτρα πιο πέρα, για την «ενσωμάτωση» των μεταναστών.

Ισως η εικόνα των Λετονών σπουδαστών να έχει και το συμβολισμό της. Αφού η χώρα τους θα είναι ένα από τα νέα μέλη της ΕΕ, έχοντας υποστεί προηγουμένως τη λεηλασία των ισχυρών της ΕΕ και με τους εργαζόμενους αντικείμενα σκληρής εκμετάλλευσης.

Για να αμβλύνει κάπως τις εντυπώσεις (κυρίως στον ντόπιο πληθυσμό και σε όσους, αντί να τα «βάλουν» με την κυρίαρχη πολιτική που γεννά ανεργία, βρίζουν τους αλλοδαπούς που τους «κλέβουν» τις δουλιές), χρησιμοποίησε ως αρχισερβιτόρους Ελληνες και Ελληνίδες. Ωστόσο, επέβαλε εξοντωτικούς ρυθμούς εργασίας. Δεν επέτρεπε διαλείμματα ούτε για κολατσιό, με αποτέλεσμα (κατά ορισμένες πληροφορίες) Πέμπτη και Παρασκευή να υποβληθούν παραιτήσεις από εργαζομένους στα όρια της εξάντλησης.

Πίσω στα φώτα, οι κάθε είδους πρόεδροι και προεδρεύοντες αλληλοσυγχαίρονταν για τη συμπλήρωση άλλης μιας επιτυχημένης - με τα δικά τους μέτρα και σταθμά - Προεδρίας.

Και το τελειωτικό: Η Ελληνική Προεδρία χάριζε στους φιλοξενούμενούς της πετσέτες. Στην ούγια, το έλεγε ξεκάθαρα: «Made in Egypt. 100% finest egyptian cotton». Οι Θεσσαλοί βαμβακοπαραγωγοί μπορούν να περιμένουν. Μήπως, τελικά, οι τραπεζοκόμοι της Βαλτικής την έχουν καλύτερα;

Ο λαός μας λοιπόν ξέρει ότι η φτώχεια, η ανέχεια, η πείνα σε οδηγεί στον ξεριζωμό. Ο λαός μας ξέρει ότι ο πόλεμος αναγκάζει ανθρώπους να φεύγουν μακριά, για να σωθούν και να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Ο λαός μας έχει ζήσει, επίσης, τι σημαίνει να παίρνεις το δρόμο της προσφυγιάς λόγω των πολιτικών σου φρονημάτων. Η Ελλάδα για δεκαετίες γνώρισε την προσφυγιά που ήταν συνέπεια του ανελεύθερου και ανώμαλου εσωτερικού πολιτικού καθεστώτος.

Το ομοίωμα του «εχθρού» πρέπει να είναι κάπως πιο σκούρο από τη φυλή των Αρίων Ευρωπαίων, τα ρούχα του δε μυρίζουν την καταναλωτική αφθονία των φημισμένων οίκων μόδας, το ομοίωμα αυτό πρέπει να δαιμονοποιείται ότι κλέβει τις δουλιές από τους άλλους εργάτες της Ευρώπης, αλλά και να αντιμετωπίζεται ως χρήσιμη εργατική δύναμη, που θα είναι αμίλητη, δουλική, μισοαμειβόμενη και διπλοεκμεταλλευόμενη από τα αφεντικά της Αρίας φυλής.

Τίποτα από αυτά δεν έγινε ποτέ και ούτε πρόκειται να γίνει από τους κ. Μπλερ. Αντίθετα τι έχουμε; Εχουμε μια πολιτική λήψης αστυνομικών μέτρων από εκείνους που προκαλούν τις αιτίες της μετανάστευσης. Φτάσαμε στο σημείο, ο Μπλερ να ζητά συγκρότηση «στρατοπέδων συγκέντρωσης» των μεταναστών! Φτάσαμε στο σημείο, την εποχή των Γκουαντανάμο, να «προτείνουν» τη συγκρότηση μεταναστευτικών «Αουσβιτς» σε ευρωπαϊκό έδαφος! Οι «25» μιλούσαν στη Χαλκιδική περί της «πρότασης» για ίδρυση «γκέτο» για μετανάστες και τα ΜΜΕ ασχολούνταν με το πόσα κιλά ψάρια θα φάνε στο δείπνο οι ηγέτες... Αίσχος!

Το αποτέλεσμα είναι η ένταση της εκμετάλλευσης των μεταναστών, είναι η αυταρχικοποίηση στο εσωτερικό των ίδιων των δυτικών κοινωνιών, αφού η αστυνομοκρατία δεν αφορά μόνο τους πιο μελαμψούς, αφορά τους πάντες, το αποτέλεσμα είναι αυτό το γκέτο που χτίζεται από τα έξω προς τα μέσα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες να λειτουργεί ως θερμοκήπιο για το αυγό του φιδιού, για το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Νομίζουμε ότι όλα αυτά δεν πρέπει να τα παρακάμπτει, ούτε να τα ανεχτεί ο ελληνικός λαός. Πολύ περισσότερο που τέτοιου είδους αποφάσεις παίρνονται στην Ελλάδα και βαφτίζονται (κι αυτές!) «επίτευγμα» της Ελληνικής Προεδρίας!

Σε ανακοίνωσή της, αναφερόμενη στη συζήτηση για τη λαθρομετανάστευση, η Κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», σημειώνει τα παρακάτω:

«Η "Δράση: Θεσσαλονίκη 2003", με αφορμή τις θέσεις και τις αντεργατικές πολιτικές που συζητά η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για τη λαθρομετανάστευση, έχει να δηλώσει τα εξής: Η συζήτηση που διεξάγεται από τους Ευρωπαίους ηγέτες με θέμα τη λαθρομετανάστευση, αποτελεί προσβολή και βάναυση πρόκληση σε βάρος των Ελλήνων εργαζόμενων, των εργαζομένων της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών από διάφορες χώρες.

Αυτοί που με τις αποφάσεις τους και με τα όπλα μαζικής καταστροφής ισοπεδώνουν, καίνε, λεηλατούν 10άδες χώρες και λαούς. Αυτοί οι ίδιοι που με τις αποφάσεις τους και την πολιτική τους, καταληστεύουν τον πλούτο των λαών καταδικάζοντάς τους στην ανεργία, στην πείνα, στην εξαθλίωση, στο θάνατο, μαζί με το άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο, το αμερικάνικο.

Αυτοί οι ίδιοι αυτές τις μέρες συζητούν τι θα κάνουν με τα θύματα της πολιτικής τους, τι πρόσθετα μέτρα θα πάρουν, ώστε αυτά τα θύματα να είναι λιγότερο ακίνδυνα για αυτούς, αλλά περισσότερο εκμεταλλεύσιμα, με ποιο φθηνή εργατική δύναμη, στο περιθώριο της ζωής.

Για τη "Δράση: Θεσσαλονίκη 2003" η εργατική τάξη της χώρας μας, η εργατική τάξη της Ευρώπης, του κόσμου συνολικά είναι μια ενιαία ανεξάρτητη από χώρα, φυλή, γλώσσα και θρησκεία.

Οι εργαζόμενοι συνολικά έχουν μεγάλη υποχρέωση να σφυρηλατήσουν την αλληλεγγύη και την ενότητά τους, να αναπτύξουν τη δράση και τους αγώνες τους όλο και πιο αταλάντευτα, αποφασιστικά, ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, σε αυτούς που στη Χαλκιδική με περίσσια ξετσιπωσιά συζητούν για πρόσθετα μέτρα ενάντια στα θύματά τους, στην εργατική τάξη της χώρας μας, της Ευρώπης, τους μετανάστες».

Μια μεγάλη και, από κάθε άποψη, εντυπωσιακή αποκάλυψη είναι το κείμενο του Χαβιέ Σολάνα για «Μια ασφαλή Ευρώπη σ' έναν καλύτερο κόσμο», το οποίο χαιρετίστηκε ως «πολύ σημαντικό» από τον υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου και υιοθετήθηκε, ουσιαστικά, από τους ηγέτες της ΕΕ. Το κείμενο του Υπατου Εκπροσώπου για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ είναι ένας ύμνος στον ακατάλυτο δεσμό του «ευρωατλαντισμού» και διακήρυξη μιας αχαλίνωτης ιμπεριαλιστικής επέμβασης.

Ο Χαβιέ Σολάνα είχε λάβει εντολή από το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ να καταρτίσει μια έκθεση σχετικά με την «ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας και τη δημιουργία μιας στρατηγικής αντίληψης για την Ευρωπαϊκή Ενωση». Πίσω από τις λέξεις κρύβονταν δύο σκοποί: Η γεφύρωση της διαφοράς μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, με αφορμή την επιδρομή στο Ιράκ, και η ανάγκη διαμόρφωσης μιας νέας σχέσης των δύο πλευρών στον τομέα της ασφάλειας και των στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, πρωταγωνιστής στη σφαγή των λαών της Γιουγκοσλαβίας, με το κείμενό του προτείνει την πλήρη «αμερικανοποίηση» της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της ΕΕ. Υιοθετεί πλήρως την αμερικανική στρατηγική ανάλυση και χαρακτηρίζει ως τους μεγαλύτερους κινδύνους για την ΕΕ την τρομοκρατία, τα όπλα μαζικής καταστροφής και το οργανωμένο έγκλημα και συμπληρώνει τον κατάλογο των περιπτώσεων όπου απαιτείται η επέμβαση με τις χώρες που «έχουν αυτοτοποθετηθεί εκτός των ορίων της διεθνούς κοινωνίας» και οι οποίες «είναι επιθυμητό να επανέλθουν στη διεθνή κοινότητα»!

Ομως ο Χαβιέ Σολάνα δεν προτείνει μόνο την υιοθέτηση των στόχων της αμερικανικής πολιτικής, προτείνει και την υιοθέτηση των ίδιων μέσων, δηλαδή της στρατιωτικής βίας και των επιδρομών. Στο κείμενό του προσδιορίζει ότι «η παραδοσιακή μας αντίληψη της αυτοάμυνας - μέχρι το τέλος του πολέμου του Κόλπου - βασιζόταν στο φόβο της εισβολής. Με τις νέες απειλές που εμφανίζονται, η πρώτη γραμμή άμυνας είναι συχνά στο εξωτερικό».

Φυσικά, μια τέτοια αντίληψη προϋποθέτει την υιοθέτηση των προληπτικών χτυπημάτων. Ο Σολάνα το λέει ευθέως: «Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε προτού ξεσπάσει η κρίση. Οσο νωρίτερα αρχίζει η πρόληψη των συγκρούσεων και των απειλών, τόσο καλύτερα»!

Περισσότερα όπλα, περισσότερες επεμβάσεις, είναι η συνταγή του Χ. Σολάνα, την οποία όπως φαίνεται θα ακολουθήσουν οι «είκοσι πέντε». «Ως ένωση 25 κρατών που δαπανούν συνολικά 160 εκατομμύρια ευρώ για την άμυνα, θα έπρεπε, αν χρειαστεί, να μπορούμε να εκτελούμε δύο ή περισσότερες επιχειρήσεις ταυτόχρονα», τονίζει ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ. Και, μάλιστα, διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι όσο περισσότερες επεμβάσεις κάνει ή συμμετέχει η ΕΕ, τόσο θα αυξάνεται το ειδικό της βάρος στη διεθνή σκηνή. «Αν η ΕΕ, γράφει, γίνει πιο δραστήρια, θα έχει και μεγαλύτερο βάρος σε όλες τις περιστάσεις, ακόμη και αν δεν αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο στρατιωτικής ή μη επέμβασης». Ενώ, σχετικά με τους εξοπλισμούς, ο Χ. Σολάνα είναι κατηγορηματικός: «Περισσότερους πόρους για την άμυνα. Αν παίρνουμε στα σοβαρά τις νέες απειλές και το στόχο της δημιουργίας πιο ευέλικτων κινητών μονάδων, θα πρέπει ν' αυξήσουμε τους πόρους που αφιερώνουμε στην άμυνα».

Και κάτι «αφιερωμένο» σε εκείνους που προσπαθούσαν να πείσουν τον ελληνικό λαό, κατά τη διάρκεια της επιδρομής στο Ιράκ, ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει η δύναμη αποτροπής των πολέμων και των επεμβάσεων: «Αναντικατάστατη θέση κατέχει η ευρωατλαντική σχέση. Ενεργώντας από κοινού, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ΗΠΑ μπορούν να αποτελέσουν μια κολοσσιαία δύναμη αγαθού για τον κόσμο μας. Αν δυναμώσουμε τις δυνατότητες και βελτιώσουμε τη συνοχή μας, θα είμαστε πιο αξιόπιστοι ως παράγοντας και θα έχουμε περισσότερη επιρροή ως εταίρος» αναφέρει ο Χαβιέ Σολάνα και με αυτή τη θέση θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον στις 25 Ιουνίου ο προεδρεύων της ΕΕ Κ. Σημίτης.

Eurokinissi

Αλλη μια καινοτομία των ηγετών της ΕΕ και, ταυτοχρόνως, μια ακόμη ...επιτυχία της Ελληνικής Προεδρίας! Μπροστά στον κίνδυνο να καταλήξει σε ένα μεγάλο φιάσκο η συζήτηση για το Σύνταγμα της ΕΕ, η Σύνοδος της Χαλκιδικής αποφάσισε να χαρακτηρίσει το κείμενο του προέδρου της Συνέλευσης, Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν, «μια καλή βάση εκκίνησης» και να το παραπέμψει για συζήτηση στη Διακυβερνητική Διάσκεψη, τον ερχόμενο Οκτώβρη.

Και η εξέλιξη αυτή πανηγυρίστηκε από τον προεδρεύοντα της ΕΕ, Κ. Σημίτη, ως «σημαντική ημέρα στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης», και από τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι, «ιστορική ημέρα»...

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της «επιτυχίας» σημειώνουμε ότι ενώ στο αρχικό σχέδιο συμπερασμάτων το κείμενο του Ζ. Ντ' Εστέν χαρακτηριζόταν «βάση διαπραγμάτευσης», στο τελικό κείμενο χαρακτηρίζεται «καλή βάση εκκίνησης», γεγονός που το αποδυναμώνει εντελώς αφού δίνει τη δυνατότητα στη Διακυβερνητική Διάσκεψη να το ρίξει στον κάλαθο των αχρήστων.

Φυσικά, πίσω από αυτή την ορολογία κρύβονται οι μεγάλες αντιθέσεις που εκδηλώθηκαν και αναπτύχθηκαν κατά τη 16μηνη λειτουργία της Συντακτικής Συνέλευσης. Αντιθέσεις που αφορούν στο ποιος θα ηγεμονεύσει στην ΕΕ των είκοσι πέντε κρατών-μελών.

Οι «μάχες» γίνονται μεταξύ «μικρών» και «μεγάλων», αλλά και μεταξύ των «μεγάλων» για θέματα όπως η εκλογή σταθερού (για πέντε χρόνια) προέδρου της ΕΕ, ο αριθμός των μελών της Κομισιόν, η κατάργηση του βέτο για σειρά θεμάτων, η στάθμιση των ψήφων στο Συμβούλιο της ΕΕ, όμως ο πόλεμος γίνεται για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην Ευρωπαϊκή Ενωση των 450 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Αν το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει και από τη χτεσινή συζήτηση είναι η αποβολή των «μικρών» κρατών-μελών από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι για όλα τα ανοιχτά ζητήματα θεωρείται επικρατέστερη η πιο αντιδραστική εκδοχή.

Ετσι, είτε με τη μια εκδοχή, είτε με την άλλη, οι εργαζόμενοι στα κράτη-μέλη της ΕΕ θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ενισχυμένο Διευθυντήριο, το οποίο θα τεθεί επικεφαλής της επιχείρησης κατάργησης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ενα Διευθυντήριο-προπύργιο των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και «στρατηγείο» της επίθεσης κατά των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων.

Ο Κ. Σημίτης χαρακτήρισε τη χτεσινή εξέλιξη «συμβιβασμό με τον οποίο μπορεί να γίνει δουλιά» και πρόσθεσε πως είναι ευχαριστημένος γιατί «οι αντιπαραθέσεις εμπεριέχουν τη δημιουργία». Ο πρωθυπουργός διευκρίνισε πως το Συμβούλιο ζήτησε από την επόμενη προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ (Ιταλία) τον Οκτώβρη 2003 να ξεκινήσει τις εργασίες της Διακυβερνητικής, ώστε το Σύνταγμα να καταληχθεί ως κείμενο πριν τις ευρωεκλογές της 15ης του Ιούνη 2004. Να υπογραφεί μετά την 1η του Μάη 2004. Οι τρεις υποψήφιες προς ένταξη χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία) θα συμμετέχουν στις εργασίες της Διακυβερνητικής ως παρατηρητές (συζητούν αλλά δεν ψηφίζουν).

Για το επίμαχο, τρίτο μέρος του Συντάγματος, που περιλαμβάνει και το ποια θέματα θα αποφασίζονται με ομοφωνία και ποια με ειδική πλειοψηφία, η συζήτηση θα παραταθεί μέχρι τις 15/7/2004.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης, Β. Ζ. Ντ' Εστέν, υποστήριξε ότι όλα τα μέλη της συνέλευσης, με ελάχιστες εξαιρέσεις» («ευρωσκεπτικιστές», κατά τη ρήση του), θα μπορούσαν να συμφωνήσουν με το κείμενο. Κατόπιν πρόσθεσε ότι ορισμένοι ζήτησαν διορθώσεις, ωστόσο γενικά «δεν είναι συμβιβασμός, αλλά σύνθεση, οικοδόμημα και ισορροπία την οποία επιζητούσαμε επί πολλούς μήνες».

Για το τρίτο μέρος του σχεδίου Συντάγματος είπε ότι σήμερα αποφασίζονται στην ΕΕ με ειδική πλειοψηφία 37 θέματα και το σχέδιο προτείνει 80. Οτι φαίνεται να παραμένει η ομοφωνία ως προϋπόθεση λήψης απόφασης για ζητήματα όπως τα ατομικά δικαιώματα, τα κυριαρχικά δικαιώματα, φορολογικά θέματα και ζητήματα όπως το καθεστώς Κοινωνικής Ασφάλισης κατά χώρα. Για την εξωτερική πολιτική είπε ότι η λήψη αποφάσεων δε γίνεται με ψηφοφορίες, αλλά με «κοινή δράση».

Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι αν γινόταν ψηφοφορία στην ΕΕ για τη θέση της απέναντι στο θέμα του Ιράκ δε θα είχαμε ευρωπαϊκή λύση, αλλά ευρωπαϊκή κρίση. Αναφέρθηκε στον θεσμοθετούμενο υπουργό Εξωτερικών της ΕΕ, λέγοντας πως θα έχουμε κάποιον να εφαρμόσει τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ.

Τέλος, ο Ρ. Πρόντι, πρόεδρος της Κομισιόν, δεν έκρυψε την αντίθεσή του με τη διατήρηση του βέτο, ζητώντας τη λήψη όλων των αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία.

«Παρακολουθώντας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και την κάλυψη των διαδηλώσεων στο Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής, διαπιστώνουμε την αποσιώπηση, από την πλειοψηφία τους, των εκδηλώσεων πολλών χιλιάδων ανθρώπων, που διαδηλώνουν στα μπλοκ της "Δράσης: Θεσσαλονίκη 2003", του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ), της ΚΝΕ κλπ και οι οποίες είναι οι πολυπληθέστερες», τονίζει σε ανακοίνωσή της η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003». Και συνεχίζει:

«Αυτή η τακτική είναι απαράδεκτη. Ως "ΔΡΑΣΗ: Θεσσαλονίκη 2003" και ως ΠΑΜΕ απαιτούμε τη μη αποσιώπηση των εκδηλώσεών μας και την αντικειμενική προβολή τους».

από τη χτεσινή συνέντευξη τύπου του ΠΑΜΕ. Από αριστερά: Πολύβιος Τσίρκας, Γιώργος Μαυρίκος, Γιώργος Μπουλούγαρης

Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Μαυρίκος, «η επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού που βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες σ' όλη την έκταση της πόλης, δεν πρέπει να περάσει».

«Καταγγέλλουμε, τόνισε, την οργανωμένη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων μέσα στην πόλη. Με τις απαγορεύσεις και το σταμάτημα των συγκοινωνιών, τον εκβιασμό των εμπόρων να κλείσουν τα μαγαζιά τους».

«Ειδικά εδώ, συνέχισε, σ' αυτή την πόλη που η ανεργία τσακίζει, που η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης σπρώχνει όλο και περισσότερους στη φτώχεια, είναι επιβεβλημένο να βγουν όλοι στο δρόμο. Να ενωθούν με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και της "Δράση 2003" και να διαδηλώσουν.

Αυτό είναι το κάλεσμά μας. Ολοι οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης στο δρόμο του αγώνα. Μαζικά, μαχητικά να κατέβουν οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους από τις συνοικίες της Θεσσαλονίκης, από κάθε γειτονιά στην πλατεία Αριστοτέλους, στην παραλιακή λεωφόρο.

Αυτός είναι ο αποφασιστικός, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αποτραπούν τα σχέδια που θέλουν το λαό μας στο περιθώριο, που θέλουν το λαό φοβισμένο, στην άκρη. Αυτός είναι ο αποτελεσματικός τρόπος να περιφρουρήσουμε τις κινητοποιήσεις και τα δικαιώματά μας».

Κάλεσμα σ' όλους τους Θεσσαλονικιούς να δώσουν το αγωνιστικό παρόν με τις δυνάμεις της «Δράσης» και του ΠΑΜΕ, απευθύνει, με ανακοίνωσή της η κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003». Πιο συγκεκριμένα η ανακοίνωση σημειώνει:

«Ολοι οι εργαζόμενοι να δώσουν το αγωνιστικό τους "παρών" στις μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις στην πλατεία Αριστοτέλους και στην Παραλιακή Λεωφόρο, σήμερα, Σάββατο 21 Ιούνη, μαζί με την Κίνηση «Δράση Θεσσαλονίκη 2003» και με το ΠΑΜΕ, ενάντια στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ενάντια της υποαπασχόλησης, της λιτότητας, της φτώχειας.

Αυτή είναι ΠΡΑΞΗ ΕΥΘΥΝΗΣ. Αυτή η στάση αντιστοιχεί στις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας.

• Καταγγέλλουμε το καθεστώς της αστυνομοκρατίας, που επιβάλλει η κυβέρνηση στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
• Καταγγέλλουμε το αναίτιο σταμάτημα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
• Καταγγέλλουμε τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, φημών, ψιθύρων που αποσκοπούν στη δημιουργία κλίματος εκφοβισμού του λαού και παρεμπόδισης της συμμετοχής τους στις κινητοποιήσεις.

Κανένας Θεσσαλονικιός, να μη μείνει στο σπίτι, να μην καθηλωθεί από το κλίμα εκφοβισμού που καλλιεργούν η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί αστυνόμευσης του λαού. Η πιο αποτελεσματική απάντηση στο κλίμα εκφοβισμού και της τρομοκρατίας, η καλύτερη απάντηση για την περιφρούρηση των κινητοποιήσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, είναι η μαζική συμμετοχή στις λαϊκές διαδηλώσεις με την κίνηση "Δράση: Θεσσαλονίκη 2003" και το ΠΑΜΕ, με τις ταξικές αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Ο λαός της Θεσσαλονίκης να δείξει τη δύναμή του. Κάθε γειτονιά, κάθε συνοικία να γίνει πηγή αγωνιστικής δράσης, που θα τροφοδοτεί με λαϊκές δυνάμεις τη μεγάλη λαϊκή διαδήλωση στην πλατεία Αριστοτέλους και την Παραλιακή Λεωφόρο».

ΣΑΒΒΑΤΟ 21 του Ιούνη

Διεθνής Συνάντηση

Από τις 10 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι στην αίθουσα του Ελληνικού Μουσείου Βυζαντινών Μουσικών Οργάνων, Οδός Κατούνη 12-14 (κοντά στο λιμάνι) θα γίνει διεθνής συνάντηση κομμάτων, κινημάτων και οργανώσεων με θέμα: «Συνεχίζουμε την πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για μια Ευρώπη δίχως πολέμους, φτώχεια και καταπίεση». Θα λειτουργεί σύστημα μετάφρασης.

ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ (Εναρξη 11.30 π.μ.)

• Στις 11 π.μ. Παπανικολάου Δώρα
• Στις 11.30 π.μ. Συγκρότημα «Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη»
• Στις 12.15 μ.μ Χαιρετισμός της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ)
• Στις 12.30 μ.μ. «Δάρνακες»
• Στη 1.30 μ.μ. Χαιρετισμός: ΠΟΔΝ
• Στη 1.45 μ.μ. Δερμιτάσογλου - Μήτσης
• Στις 2.30 μ.μ. Χαιρετισμός: Γενική Ενωση Παλαιστινίων Φοιτητών
• Στις 2.45 μ.μ. Μίλτος Πασχαλίδης
• Στις 3.30 μ.μ. Χαιρετισμοί: ΚΚ Κούβας, ΚΚ Βοημίας - Μοραβίας, Κομμουνιστική Επανίδρυση, ΚΚ Τουρκίας, Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης
• Στις 4.15 μ.μ. Κεντρική ομιλία
• Στις 5 μ.μ. Μεγάλη Πορεία: STOP σε ΝΑΤΟ - ΗΠΑ και ΕΕ
• Στις 6.30 μ.μ. Δημήτρης Κεχαγιάς
• Στις 7 μ.μ. Λιζέττα Καλημέρη
• Στις 7.30 μ.μ. Χαιρετισμοί: ΑΚΕΛ Κύπρου, Κόμμα Τουντέχ Ιράν
• Στις 8 μ.μ. Παντελής Θεοχαρίδης
• Στις 8.30 μ.μ. Χαιρετισμοί: Συριακό ΚΚ, Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών
• Στις 9 μ.μ. Δημήτρης Ζερβουδάκης
• Στις 9.30 μ.μ. Νίκος Κατσίκας
• Στις 10 μ.μ. Παναγιώτης Καραδημήτρης
• Στις 10.30 μ.μ. Χρήστος Ροΐδης
• Στις 11 μ.μ. Βασίλης Πρατσινάκης - Πανωραία

ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ (Εναρξη 12 μ.)

• Στις 12 μ. «MIXING UP»
• Στη 1 μ.μ. Φθηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό
• Στις 2 μ.μ. «Ο,τι Μπορούμε Κάνουμε» (ομάδα λόγου & μουσικής)
• Στις 8 μ.μ. «Μωρά στη Φωτιά»
• Στις 9 μ.μ. «Καπνός»
• Στις 10 μ.μ. TROYMPOSKA BAND

ΛΙΜΑΝΙ (Εναρξη 12 μ.)

• Στις 12 μ. Βουγιουκλή Σουζάνα και Ελένη
• Στη 1 μ.μ. ΠΚΣ BAND
• Στις 8 μ.μ. «Δυτικός Ανεμος»
• Στις 9 μ.μ. «Blues Strings»
• Στις 10 μ.μ. «Αέρα Πατέρα και όρια»

ΚΥΡΙΑΚΗ 22 του Ιούνη

ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ (Εναρξη 10.40 π.μ.)

Συναυλία αλληλεγγύης, με τραγούδια απ' όλο τον κόσμο, στους λαούς των Κούβας, Παλαιστίνης, Συρίας, Ιράκ, ΛΔ Κορέας.

• Στις 10.45 π.μ. Διεθνιστικό - Επαναστατικό Τραγούδι από το συγκρότημα της ΚΝΕ
• Στις 11.15 π.μ. Χαιρετισμοί: ΚΚ Κούβας, ΚΚ Ιράκ, ΚΚ Συρίας
• Στις 11.45 π.μ. Δημήτρης Πανάς
• Στις 12.15 μ.μ. Χαιρετισμοί: Κόμμα Τουντέχ Ιράν, Κόμμα Εργασίας Τουρκίας
• Στις 12.45 μ.μ. Ιροντίνα Κάντραλη
• Στη 1.15 μ.μ. Βουγιουκλή Σουζάνα & Ελένη.
• Στη 1.45 μ.μ. Τζιάντ Ραντζάπ (Συρία)

Στην αίθουσα «Αβραάμ Μπεναρόγια» του ΕΚΘ καλωσόρισε τις 16 συνδικαλιστικές αντιπροσωπείες, τους 50 αντιπροσώπους από 15 χώρες της Ευρώπης, ο Σπύρος Ράλλης, στέλεχος του ΠΑΜΕ και γραμματέας της Ομοσπονδίας Εμφιαλωμένων Ποτών.

Απαντώντας σε όλη αυτή την ψευτο-φιλολογία περί «κοινωνικής Ευρώπης» και στο πολυδιαφημισμένο «Σύνταγμα» της Ευρώπης, το οποίο υιοθετείται στη Σύνοδο Κορυφής, ο Γιώργος Μαυρίκος θα υπογραμμίσει: «Με το "Σύνταγμα" αυτό, στην ουσία θεσμοθετείται σαν κοινωνικό σύστημα ο καπιταλισμός, κατοχυρώνονται και συνταγματικά οι ανελεύθερες και αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ, ενισχύονται τα ιμπεριαλιστικά της χαρακτηριστικά σε βάρος των μικρότερων λαών και σε όφελος των καπιταλιστών. Χτυπάνε τις δημοκρατικές κατακτήσεις και τις ελευθερίες που έχουν κατακτήσει με τον αγώνα τους οι λαοί της Ευρώπης, βαθαίνει επικίνδυνα η στρατιωτικοποίηση στα πλαίσια της κοινής αμυντικής πολιτικής με πρόσχημα την τρομοκρατία ανοίγονται και νέοι δρόμοι για στρατιωτικές επεμβάσεις σε βάρος λαών χωρών, κινημάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων». Απέναντι σ' αυτή την πραγματικότητα «το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται να ενισχύσει την πάλη των εργαζομένων, ο καθένας μέσα στη χώρα του, δυναμώνοντας και τη διεθνή δράση και ειδικότερα ενισχύοντας το συντονισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

Την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα θα καταγγείλει από το βήμα της Συνάντησης ο Βαλεντίν Πάκο (Valentin Pacho) εκ μέρους της Γραμματείας της ΠΣΟ και των εκατοντάδων εκατομμυρίων εργαζομένων που εκπροσωπεί. «Η Κούβα δε θα γίνει ένα άλλο Ιράκ», θα προειδοποιήσει ο Λατινοαμερικανός συνδικαλιστής, προκαλώντας τα θερμά χειροκροτήματα των εκατοντάδων παρευρισκομένων. Το στέλεχος της ΠΣΟ θα καταγγείλει την πρόσφατη αντικουβανική απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την πολιτική της γενοκτονίας σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, την κατοχή του Ιράκ αλλά και τις απειλές του ιμπεριαλισμού ενάντια σε μια σειρά χώρες. «Τα εγκλήματα στο Ιράκ και στη Γιουγκοσλαβία δεν ξεχνιούνται δε συγχωρούνται» θα πει χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα θα σημειώσει την απαίτηση των καιρών, μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, να ξαναβρούν τα συνδικάτα σε όλο τον κόσμο, την ταξική τους συνείδηση..! Απαντώντας στο καίριο ζητούμενο της εποχής για το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος θα πει: «Ρόλος των συνδικάτων δεν είναι μόνο να καταθέτουν αιτήματα. Αλλά να αγωνίζονται για να αλλάξει η δομή της κοινωνίας». Οσο για τις αυταπάτες που καλλιεργούν ορισμένες δυνάμεις, με την προβολή στόχων και συνθημάτων για «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο», θα σχολιάσει πως «είναι σα να ζητάμε από το λιοντάρι να το ρίξει στη χορτοφαγία...».

Στους σκληρούς απεργιακούς αγώνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο των εμφιαλωμένων ποτών αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Κώστας Αρτεμίου. Ιδιαίτερα έκανε αναφορά στην πάλη τους για την καθιέρωση του 35ωρου, αλλά και στην επίθεση της εργοδοσίας με διώξεις και την ποινικοποίηση των αγώνων.

Για τη Λευκή Βίβλο και το πραγματικό της περιεχόμενο μίλησε στην παρέμβασή του ο Χρήστος Αλέκου, οργανωτικός γραμματέας της ΠΕΟ Κύπρου, για να τονίσει ότι η ευελιξία, η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου, συνολικά οι αντεργατικές πολιτικές της ΕΕ, είναι απόρροια της νέας τάξης πραγμάτων. Οι αποφάσεις του «G8» επιβάλλουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Την αλληλεγγύη των Ευρωπαίων εργαζομένων στους λαούς του αναπτυσσόμενου κόσμου ζήτησε από το βήμα της συνάντησης ο Γκαζί Ντοβιέρ (Ghazi Dowier), οργανωτικός γραμματέας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Συρίας. Ο συνδικαλιστής θα υπογραμμίσει την ανάγκη για ενίσχυση της πάλης ενάντια στις υπαγορεύσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώ κατήγγειλε τις προκλήσεις των ΗΠΑ που ψάχνουν να βρουν πρόσχημα για να επιτεθούν και στη Συρία.

Στους παρευρισκόμενους απηύθυνε χαιρετισμό ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, Δημήτρης Τσοβόλας, ο οποίος σημείωσε ότι το Σχέδιο του Ευρωπαϊκού «Συντάγματος» δε συμβάλλει στη λύση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, αντίθετα ενισχύει την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ. Στο χαρακτήρα του κινήματος ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση» αναφέρθηκε ο πρόεδρος του ΕΚΘ Νίκος Γιαννόπουλος, που καλωσόρισε τις αντιπροσωπείες.

Στις εργασίες της Συνάντησης που συνεχίζονταν μέχρι αργά το βράδυ, μίλησαν επίσης η Ιταλίδα Εμίλια Πάπι (Emilia Papi) από την RdB CUB, ο Τούρκος Σαμπρί Τοπκού (Sabri Topcu) από την TUM TIS, o Γάλλος Ρότζερ Ναντό (Roger Nadaud) από την «Contineur la CGT», ο Πορτογάλος Ζοζέ Ντινίς (Jose Dinis) από την CGTP-IN, Βέλγος σιδηροδρομικός, o Θόδωρος Κυριακίδης και ο Πολύβιος Τσίρκας από το ΠΑΜΕ.

Ανάμεσα στους διαδηλωτές, στο Νέο Μαρμαρά, διακρίναμε τον Βασίλη Λέκκα. Η παρουσία του δε μας ξάφνιασε. Αλλωστε έχουμε ξανασυναντηθεί στους δρόμους του αγώνα. «Είναι κάτι που λειτουργεί αυθόρμητα και έχει να κάνει με τον άνθρωπο και την πρόκληση που βλέπουμε εκεί απέναντι (σ. σ. εννοεί το "Πόρτο Καρράς"). Σκέφτονται και αποφασίζουν για μας χωρίς να μας ρωτήσουν. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Εύχομαι κάποια στιγμή οι άνθρωποι να παίρνουν την πρωτοβουλία της σκέψης τους. Και να είναι αυτή τους η σκέψη ώριμη και χρήσιμη. Δεν μπορεί να σου περνάνε κάθε μέρα και πιο σφιχτά μοντέλα ζωής.

Γνωρίζουν το μήνυμά μας - είπε ο Β. Λέκκας - αλλά δεν το λαμβάνουν υπόψη τους. Επειδή το μήνυμά μας βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο που ζητά περισσότερες ευκαιρίες και καλύτερη ποιότητα ζωής, αυτό είναι κάτι που δεν το επιθυμούν, γιατί θέλουν να έχουν τη μεγάλη μερίδα του λέοντος. Ο άνθρωπος να δουλεύει γι' αυτούς και αυτοί να περνάνε καλά. Αυτό είναι κυνισμός. Η τηλεόραση μιλά για το πόσα κιλά ψάρια έφαγαν. Είναι πρόκληση».

Λίγο αργότερα ο διαδηλωτής Β. Λέκκας ανέβηκε στη σκηνή και τραγούδησε μαζί με τους συγκεντρωμένους...

Δεν ήταν εύκολη δουλιά ...χρειάστηκαν πολλά χέρια, το βάρος ήταν μεγάλο κι η βραδιά ιδιαίτερα δροσερή... Το αποτέλεσμα, όμως, τους δικαίωσε! Ενας από τους πύργους στα Κάστρα, στολίστηκε με τα χρώματα της ΚΝΕ, με τα χρώματα του αγώνα, με σαφές αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα. Στολίστηκε έτσι, ώστε να φαίνεται από πολύ μακριά, νύχτα και μέρα, να καλεί τους νέους, να καλεί τη Θεσσαλονίκη κι όλη την Ελλάδα να διαδηλώσει, να σηκώσει τα λάβαρα του αγώνα ψηλά, πολύ ψηλά.

«Από αυτό που φοβάστε δε θα γλιτώσετε. Οι λαοί θα γίνουν αφέντες στον τόπο τους». Μ' αυτά τα λόγια ολοκλήρωσε την ομιλία του στη συγκέντρωση στο Νέο Μαρμαρά, ο Νίκος Παρθενιώτης, μέλος της Γραμματείας της «Δράσης» στη Χαλκιδική. Απευθυνόμενος στους ηγέτες της ΕΕ που συνεδρίαζαν, απέναντι, στο ξενοδοχειακό συγκρότημα «Πόρτο Καρράς», προειδοποίησε πως ο λαός μπορεί, με το μαζικό, ταξικό, παλλαϊκό αγώνα να καταργήσει στην πράξη όποια νέα αντιλαϊκά μέτρα κι αν πάρουν. Και κάλεσε το λαό να συστρατευτεί στο δρόμο της ανυπακοής και της αντίστασης. Να ξεσκεπάσει το ρόλο των ψευτοαριστερών, την τακτική της σοσιαλδημοκρατίας και των ρεφορμιστικών αναχωμάτων της. Να πάρει στα χέρια του την υπόθεση του Μετώπου και να δώσει τέλος στην αθλιότητα της εκμετάλλευσης.

Νωρίτερα, από το βήμα της συγκέντρωσης χαιρέτισαν εκπρόσωποι φορέων Κινήσεων, κομμάτων και νεολαιίστικων οργανώσεων. Παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ.

Ο Μάκης Μερσίνης, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Νέου Μαρμαρά, υποδεχόμενος τους διαδηλωτές της «Δράσης» ανέφερε: «Σήμερα, ολόκληρη η κοινωνία μας διέρχεται κρίσιμη περίοδο, όπου το κεφάλαιο χτυπά αλύπητα τους λαούς όλης της Γης. Μας δίνετε κουράγιο να συνεχίσουμε όλοι μαζί».

Ο Αχμέτ Αλ Φαντάν, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της Ενωσης Νεολαίας Μπαχρέιν, κατήγγειλε ότι «η πολιτική της ΕΕ έχει σκοπό να δέσει τα χέρια των λαών, να εξαλείψει τα δικαιώματά τους, τα εργατικά, τα εκπαιδευτικά, τα δικαιώματα της νεολαίας. Με τη συγκρότηση του ευρωστρατού στοχεύει να καταδυναστεύσει τα αδύναμα κράτη».

Ο Χριστόφορος Σκεπετάρης από τη Γραμματεία του ΠΑΜΕ σημείωσε «η Νέα Τάξη επιβάλλεται με την οικονομική συσσώρευση, την απορύθμιση και όπου χρειαστεί με τα όπλα». Και κατέληξε, τονίζοντας πως «σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη ενάντια στα δικαιώματά τους οι εργαζόμενοι συσπειρωμένοι στα ταξικά συνδικάτα απαντούν με μαζικό ταξικό αγώνα. Γι' αυτό είμαστε σήμερα εδώ ενωμένοι δυνατοί, διαδηλώνουμε την αντίθεσή μας και πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να συντονίσουμε τη δράση μας όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες».

Πρωτοπόρα στο πλευρό της εργατιάς θα συνεχίσει να στέκεται και η νεολαία. Αυτό το μήνυμα έστειλε ο Γιώργος Κορίτσας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. «Η νεολαία είναι αποφασισμένη να συνεχίσει, να δράσει από κοινού με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μέχρι οι ανάγκες και τα όνειρά μας να γίνουν πραγματικότητα».

Ο Θανάσης Ευαγγελινός, γραμματέας της ΝΕ Χαλκιδικής του ΔΗΚΚΙ και μέλος της γραμματείας της «Δράσης» στη Χαλκιδική, περιγράφοντας το αγωνιστικό πλαίσιο των λαϊκών κινητοποιήσεων, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Αγωνιζόμαστε ώστε ο κοινωνικός πλούτος να ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν. Ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ. Ενάντια στην ΕΕ που πάνω στα πτώματα του ιρανικού λαού διεκδικεί το μερίδιό της από τη λεία, για τις διευκολύνσεις που έδωσε στους Αμερικανούς εισβολείς».

Ο Χρήστος Μπίμπασης, μέλος της ΠΓ του ΔΗΚΚΙ, κατήγγειλε τα μέτρα των δυνάμεων καταστολής για την απομόνωση των ευρωιμπεριαλιστών, δηλώνοντας: «Οι δικοί μας ηγέτες δεν πετάνε σαν τα γεράκια πάνω από τα κεφάλια μας με ελικόπτερα. Και δε χρειάζονται χιλιάδες αστυνομικούς για να μείνουν μακριά μας προστατευμένοι. Οι δικοί μας ηγέτες δεν τρομάζουν από την ανάσα των αδούλωτων πολιτών».

Ο Στέλιος Βαλανάς, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, κάλεσε εργαζόμενους και νεολαία να απαντήσουν μαζικά αγωνιστικά ταξικά στη βαρβαρότητα της Νέας Τάξης των ευρωηγετών, στις αντιλαϊκές πολιτικές. Να εκφράσουν την αλληλεγγύη στους δοκιμαζόμενους λαούς της Κούβας, του Ιράκ, της Παλαιστίνης.

«... όπως και τώρα, τώρα, τώρα, θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή». Τα παιδιά του μουσικού συγκροτήματος της Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη, συντρόφεψαν τους συναγωνιστές τους, με μουσική και τραγούδια που γεννήθηκαν μέσα από την αγωνιστική ιστορία του λαϊκού εργατικού κινήματος. Απ' το λιοπύρι δε φοβήθηκαν. Πήραν δύναμη από τα πρόσωπα των χιλιάδων εργατών, των νεολαίων, του λαού που κίνησαν από κάθε γωνιά τούτου του τόπου για να διαδηλώσουν την ανυπακοή τους στην πολιτική που σακατεύει τα δικαιώματά τους. Και η δύναμη έγινε πάθος, τραγούδι.

Μπορεί να ταξίδευαν όλη νύχτα για να φτάσουν χτες τα ξημερώματα στη Θεσσαλονίκη, μπορεί να ξαγρύπνησαν μέσα στα πούλμαν, με τίποτα όμως δεν επέτρεψαν να χαθεί το αγωνιστικό τους πάθος, η φωνή για τα συνθήματα, η δύναμη για να υψώσουν ψηλά τα πανό και τις σημαίες. Μιλάμε για τα χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ, που κατέφτασαν και χτες στο κάμπινγκ στον Αγιο Παύλο, έστησαν τις σκηνές και συνεπείς στο αγωνιστικό ραντεβού πλημμύρισαν λίγες ώρες αργότερα την πλατεία του Νέου Μαρμαρά στη Χαλκιδική και με το πάθος και τη ζωντάνια τους έστειλαν το δικό τους νεανικό μήνυμα αντίστασης στους ηγέτες της πλουτοκρατίας που συνεδρίαζαν εκείνη την ώρα.

Είναι η στιγμή που τα πρώτα μπλοκ των διαδηλωτών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και τη «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» φτάνουν στο Μαρμαρά. Τους ακολουθούν χιλιάδες, ένα πολύχρωμο νεανικό ποτάμι που ξεχύνεται στην παραλία του Μαρμαρά, απέναντι από το «φρούριο» του «Πόρτο Καρράς», όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες συζητούσαν νέες παραχωρήσεις στο κεφάλαιο, νέα επίθεση στα δικαιώματα του λαού.

Οι διαδηλωτές που έφτασαν εκεί από τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Στερεά, την Πελοπόννησο, τα νησιά και όλα τα άλλα μέρη της Ελλάδας και συμμετείχαν συγκροτημένα με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, της ΚΝΕ, πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων, στη διαδήλωση της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», δήλωσαν ότι αυτοί που υπονομεύουν τα δικαιώματά τους δεν είναι ανίκητοι. Διαδήλωσαν την απόφασή τους να δυναμώσουν την πάλη και να καταργήσουν τις όποιες νέες αντιλαϊκές αποφάσεις ληφθούν λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα. Κατάφεραν για μια ακόμα φορά να σπάσουν τον εφησυχασμό. Να στείλουν μήνυμα λαϊκής, νεανικής αντεπίθεσης στη μιζέρια που σχεδιάζουν γι' αυτούς. Να βάψουν με το χρώμα της ανυπακοής και του αγώνα την παραλία απέναντι από το «Πόρτο Καρράς» όπου συνεδρίαζαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες.

Το ψιλόβροχο που έπεφτε το πρωί στο Νέο Μαρμαρά υποχώρησε το μεσημέρι για να υποδεχτεί τους νέους, εργαζόμενους, αγρότες, που για άλλη μια φορά βρέθηκαν μαζί στο δρόμο της ανυπακοής, της αντίστασης και της ρήξης. Ηταν οι ίδιοι που όλο το προηγούμενο διάστημα συναντήθηκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, που υψώνουν τις φωνές τους ενάντια στα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού. Και που με τη συμμετοχή τους στη χτεσινή κινητοποίηση έκαναν ένα ακόμα βήμα στην πορεία της αντιπαράθεσης με τους Οργανισμούς των ιμπεριαλιστών και των μονοπωλίων, με την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ.

Η χτεσινή μέρα ήταν μία διαρκής κινητοποίηση με πολύμορφες εκδηλώσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στο Μαρμαρά, ενώ το ραντεβού είχε ήδη δοθεί για τη σημερινή μεγάλη διαδήλωση στις 5 το απόγευμα από το λιμάνι και την πλατεία Αριστοτέλους ως το Λευκό Πύργο κι από κει στο αμερικάνικο προξενείο και ξανά στο λιμάνι.

Τη δική τους ξεχωριστή συγκέντρωση έκαναν χτες το μεσημέρι δίπλα στο γήπεδο του Ν. Μαρμαρά και διάφορες άλλες οργανώνεις και πρωτοβουλίες. Ολα κυλούσαν ομαλά ως την ώρα που ορισμένες ομάδες ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν συμβολική πορεία προς το «Πόρτο Καρράς». Η πορεία δεν έφτασε στο τέρμα της, καθώς στο γεφυράκι που είχε στηθεί αστυνομικό μπλόκο δέχτηκαν βροχή από δακρυγόνα «δίκαιοι και άδικοι». Ηταν ακριβώς την ώρα που σε μικρή απόσταση από κει, στο λιμανάκι, έφταναν χιλιάδες διαδηλωτές με τα μπλοκ του ΠΑΜΕ και της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003». Το στημένο τηλεοπτικό τρομοθέαμα «έσβησε» από τις οθόνες την εξαιρετικά μεγάλη και μαχητική διαδήλωση του ΠΑΜΕ και της «Δράσης» που είχε σαν ειδικό χαρακτηριστικό ότι ονόμαζε τον ένοχο, τον ιμπεριαλισμό.

Η επιλογή του θέματος δεν ήταν τυχαία. Η εκδήλωση ήταν η κορύφωση για την εξάμηνη καμπάνια της ΠΟΔΝ ενάντια στον Ευρωστρατό και παράλληλα ένας σταθμός στην αντιπολεμική - αντιιμπεριαλιστική δράση της νεολαίας της Ευρώπης, όπως είπε ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ανοίγοντας τη συζήτηση.

«Ο Ευρωστρατός δεν είναι αποκομμένος από τη γενικότερη πολιτική της ΕΕ», είπε ο πρόεδρος της ΠΟΔΝ, Μιγκέλ Μαδέιρα, δηλαδή την πολιτική που ξεζουμίζει τους λαούς, αφαιρώντας τους κατακτήσεις και δικαιώματα και που εφαρμόζουν χέρι χέρι δεξιές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις. Ο Μ. Μαδέιρα θύμισε τη στάση της ΕΕ στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ και «έσπασε τις αυταπάτες» ότι δήθεν η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ θα λειτουργήσει στην κατεύθυνση αυτονόμησής της από τις ΗΠΑ. Το πραγματικό αντίπαλο δέος στις δολοφονικές μηχανές, αυτό που φοβούνται και οι ηγέτες της ΕΕ είναι οι καταπιεσμένοι, οι λαοί, είπε κλείνοντας καταχειροκροτούμενος.

«Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών - κάτω η νέα τάξη των ιμπεριαλιστών», «Τρομοκράτες δεν είναι οι λαοί - είναι το ΝΑΤΟ κι οι Αμερικανοί», ήταν τα συνθήματα των εκατοντάδων νέων, μελών και φίλων της ΚΝΕ, που ήρθαν να επισφραγίσουν τα λόγια του.

Στο μύθο της υποτιθέμενης «αντίστασης της ΕΕ για τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ» αναφέρθηκε στη συνέχεια ο Α. Κάιζερ. Ξεσκέπασε την υποκρισία της κυβέρνησης της χώρας του, της Γερμανίας, που σήμερα προετοιμάζει το λαό να «πληρώσει τα σπασμένα» αυτού του πολέμου και των επόμενων που ετοιμάζονται, με μαζικές απολύσεις, τσάκισμα των κοινωνικών παροχών και συρρίκνωση των ασφαλιστικών του δικαιωμάτων. Υπάρχει όμως και η άλλη Γερμανία: 10.000 υπογραφές νέων συνέλεξαν αυτό το εξάμηνο τα μέλη της SDAJ από όλη τη Γερμανία στο πλαίσιο της εξάμηνης καμπάνιας, τις οποίες μέσα σ' ένα πανηγυρικό κλίμα παρέδωσε στην ΚΝΕ για να κατατεθούν από το ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο.

Για τα τμήματα του Ευρωστρατού που έχουν αναπτυχθεί ήδη ως δυνάμεις κατοχής στα Βαλκάνια, μίλησε ο Μ. Κωνσταντινίδης και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου να στραφεί αυτός ο στρατός ενάντια στους λαούς της Ευρώπης.

Το κλίμα θερμάνθηκε στο θέατρο του Δάσους ιδιαίτερα όταν πήραν το λόγο, για να εκφράσουν σύντομους αγωνιστικούς χαιρετισμούς, οι εκπρόσωποι της Κομμουνιστικής Νεολαίας Επανίδρυσης και της Γενικής Ενωσης Σπουδαστών Ιράκ και τα συνθήματα για τη διεθνιστική αλληλεγγύη έπεφταν βροχή από τους κατασκηνωτές.

Βγήκαν από τις στοές για λίγες ώρες... Οι μεταλλωρύχοι της Κασσάνδρας, χτες το πρωί έφτασαν μέχρι το Μαρμαρά για να διαδηλώσουν εναντίον των ηγετών της ΕΕ. Να διαδηλώσουν εναντίον της πολιτικής που τους καταδικάζει στη φτώχεια και την ανεργία. Φορώντας τα κράνη τους 50 εργάτες, εκπροσωπώντας και τους υπόλοιπους συναδέλφους τους που έμειναν πίσω στις στοές της Κασσάνδρας, βροντοφώναξαν ότι είναι εδώ, ότι συνεχίζουν και κλιμακώνουν τον αγώνα τους. Για περίπου ένα μήνα, βρίσκονται πολλά μέτρα κάτω από τη γη, διεκδικώντας το δικαίωμα στη δουλιά! Χτες, οι διαδηλωτές στο Μαρμαρά τους υποδέχτηκαν με ένα ζεστό χειροκρότημα, ένα χειροκρότημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης. Και αυτοί με μια φωνή απάντησαν: «Εργάτες ενωμένοι, ποτέ νικημένοι»...

Μία μαχητική πορεία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, με προορισμό το αμερικάνικο προξενείο, ήταν η αυθόρμητη απάντηση εκατοντάδων νέων και εργαζομένων που δεν κατάφεραν να επιβιβαστούν στα πούλμαν με προορισμό το Μαρμαρά. Ο λόγος για διαδηλωτές που κυριολεκτικά τελευταία στιγμή βρέθηκαν αντιμέτωποι με την άρνηση οδηγών να μεταβούν στο Μαρμαρά, ως αποτέλεσμα του κλίματος τρομοκρατίας που τις τελευταίες μέρες έχει καλλιεργηθεί στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης. Βέβαια, αυτό το κλίμα διέψευσαν οι ίδιοι οι κάτοικοι του Μαρμαρά που υποδέχτηκαν φιλόξενα και με ανοιχτά τα καταστήματά τους τους υπόλοιπους διαδηλωτές.

Με τις Συμφωνίες αυτές, αλλά και με την απόφαση για τη χρήση στρατιωτικής βίας, ακόμη και «προληπτικά», στα πρότυπα της αμερικανοβρετανικής επιδρομής στο Ιράκ, η Ελληνική Προεδρία σύνδεσε το όνομά της με μία από τις πιο μαύρες σελίδες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Με δυο λόγια, μετά την υπογραφή των Συμφωνιών, οι ΗΠΑ αποκτούν το δικαίωμα να ζητούν και να πετυχαίνουν την έκδοση από τα κράτη - μέλη της ΕΕ, όποιου πολίτη βαρύνεται με την απλή υποψία για τέλεση κάποιας εγκληματικής ενέργειας. Επί της ουσίας πρόκειται για μια ακόμη απόδειξη της συνενοχής ΗΠΑ και ΕΕ στην επιχείρηση εξόντωσης των «ανυπάκουων» και των «ενοχλητικών».

Πανεπιστημιακοί καθηγητές, πολιτικά κόμματα, επιστημονικοί φορείς, διεθνείς οργανώσεις και ο Τύπος επισημαίνουν ότι με τις Συμφωνίες καταλύονται το διεθνές δίκαιο, οι εθνικοί νόμοι, ακόμη και τα νομικά «ήθη» που ίσχυαν επί αιώνες. Επιπλέον, αν συνυπολογίσουμε τους ορισμούς της «τρομοκρατίας» τόσο από τις αμερικανικές, όσο και από τις αρχές της ΕΕ, τότε μπορούμε να διακρίνουμε τον πραγματικό στόχο. Χώρες, λαοί, κινήματα, κόμματα, οργανώσεις, πρόσωπα, που αντιστρατεύονται τη «Νέα Τάξη» κηρύσσονται «εκτός νόμου» και οι συνέπειες θα είναι σκληρές...

Ομως, με τη Συμφωνία για τη δικαστική συνδρομή, μεταξύ ΕΕ - ΗΠΑ, έχουμε και την τυπική επικύρωση του ρόλου του επόπτη του νομικού συστήματος καταστολής των κρατών - μελών της ΕΕ από τις ΗΠΑ. Το ποιος νόμος θα ισχύει και ποιος όχι, το ποια δικαστική απόφαση θα ισχύει, ή όχι, θα το αποφασίζει τελικά το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και η αμερικανική κυβέρνηση.

Ετσι, και η επίκληση εκ μέρους του υπουργού Δικαιοσύνης Φ. Πετσάλνικου των διμερών συμφωνιών μεταξύ των ΗΠΑ και των κρατών - μελών της ΕΕ, για τα ίδια ζητήματα, δε δίνει απάντηση στην κατηγορία ότι χώρες, όπως η Ελλάδα, έχουν ελάχιστα περιθώρια να αρνηθούν την όποια απαίτηση των αμερικανικών αρχών.