ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 6 Μάη 1997
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Βούλα Πάκου

Συχνά, ιδιαίτερα μετά από έντονη προσπάθεια της Οργάνωσης, στην κατεύθυνση να ανοίξουμε τη δουλιά μας στο σύνολό της αναπτύχθηκε έντονος προβληματισμός σε συντρόφους, αλλά και σε επιρροές, που έπαιρνε τη μορφή της εξής ερώτησης: "Γιατί παρόλο που δουλέψαμε πολύ, γιατί αφού οι θέσεις μας έχουν απήχηση, συναντούν τη συμφωνία των νέων, γιατί αφού αυτές ανταποκρίνονται στα συμφέροντα της νεολαίας, οι νέοι δε μας ακολουθούν μαζικά στην κινητοποίηση, στην οργανωμένη ζωή, δε μεταφράζονται μαζικά σε ψήφους". Είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει πιεστικά να απαντηθεί, παίρνοντας υπόψη μας πρώτα και κύρια το γεγονός ότι η άρχουσα τάξη επενδύει, παρεμβαίνει στη συνείδηση της νεολαίας, με στόχο να καθυποτάξει, να ελέγξει τον αυριανό εργάτη, τον αυριανό επιστήμονα, τον αυριανό άνεργο.

Οι αντιθέσεις που επικρατούν, από τη φύση του καπιταλισμού, δεν μπορεί παρά να εκφράζονται και στο χώρο των ΤΕΙ, καθώς και οι προσπάθειες της αστικής τάξης, λόγω και της ταξικής του σύνθεσης (στην πλειοψηφία παιδιά εργατών - μικρομεσαίων - αγροτών). Ετσι λοιπόν αυτό που συναντάμε, και εκφράζεται και μέσα από τα προγράμματα σπουδών, είναι ότι από τη μία η τεχνολογία αναπτύσσεται, οι δυνατότητες για γνώση της πραγματικότητας ολοένα και μεγαλώνουν, όμως αυτές όχι μόνο δε γίνεται προσπάθεια να μεταδίδονται, αλλά όλο και περισσότερο στρεφόμαστε στο να παίρνουμε γνώσεις μιας χρήσης, να γινόμαστε όλο και περισσότερο εξαρτημένοι από τις ανάγκες της αγοράς που θέλει η αστική τάξη, της πορείας που χαράζουν για τον τόπο και την ανάπτυξή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εργασία που μπήκε σε τμήμα των ΤΕΙ "Πώς να γυαλίζουμε τα παπούτσια των ενοίκων ενός ξενοδοχείου". Συναντάμε αντιλήψεις επίσης στο σπουδαστικό κόσμο που αντανακλούν σε ένα βαθμό την επίδραση της κυρίαρχης λογικής (λογικής της άρχουσας τάξης). Οπως αυτό της μη αντίληψης της αιτίας του προβλήματος, βρίσκοντας τους ενόχους στην κακή διαχείριση ή το καθοδηγητικό κατεστημένο ή αυτή της αντίληψης του ΤΕΙ - γυάλα π. χ. "να κοιτάξουμε τη σχολή μας", "τι σχέση έχουν τα ναυπηγεία που κλείνουν με το τμήμα μας", όπως επίσης και το μακριά τα κόμματα από τις σχολές, λογικές που τις ενισχύει και τις δικαιολογεί η ύπαρξη "ανεξάρτητων παρατάξεων". Η προσπάθεια αυτής της άρχουσας τάξης βρίσκει συνοδοιπόρους, βοηθούς, που φροντίζουν να ενισχύουν αυτή την προσπάθεια και αναπαράγουν την πολιτική τους. Μπορεί να έχουν διαφορετική αφετηρία, αλλά έχουν τον ίδιο στόχο, είναι οι παρατάξεις ΠΑΣΠ - ΔΑΠ - ΣΥΝ - ΕΑΑΚ, που αποτελούν στην πραγματικότητα τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Χρειάζεται πειστικά και αποφασιστικά να τους αντιπαλεύουμε, αποκαλύπτοντας την ταύτισή τους, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη διαφορετικότητα της δικής μας αντίληψης και πρακτικής. Παρ' όλες όμως τις προσπάθειες που κάνει η αστική τάξη, δεν τα καταφέρνει. Υπάρχει και η άλλη πλευρά, οι νέοι που αμφισβητούν, αντιστέκονται, αντεπιτίθενται. Νέοι που αγωνίζονται, όπως αυτοί που συσπειρώνονται στα ψηφοδέλτια της παράταξης.

Ολο το προηγούμενο διάστημα η οργάνωση στο χώρο των ΤΕΙ Αθήνας - Πειραιά ΣΕΛΕΤΕ έκανε αξιόλογα βήματα. Στην αρχή βασανιστικά, αργά, αλλά στη συνέχεια γρηγορότερα, με σημαντικά κέρδη. Διπλασίασε τις οργανωμένες μας δυνάμεις. Ενέτεινε την πολιτική της παρέμβαση. Υπερδιπλασίασε τις ψήφους και το ποσοστό της παράταξης, με αποτέλεσμα τις 2 πρωτιές σε σχολές. Σημαντικότερο συμπέρασμα ότι όσο προσανατολιζόμαστε σταθερά και μόνιμα στην ανάπτυξη του νεανικού κινήματος, έχουμε σημαντικά μετρήσιμα αποτελέσματα στο κέρδισμα της συνείδησης του νέου με την υπόθεση του σοσιαλισμού, τέτοιου που να πετυχαίνεται η συσπείρωση γύρω από την ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Κριτήριο η μαζικότητα, ο προσανατολισμός των αγώνων.

Βούλα Πάκου

Συχνά, ιδιαίτερα μετά από έντονη προσπάθεια της Οργάνωσης, στην κατεύθυνση να ανοίξουμε τη δουλιά μας στο σύνολό της αναπτύχθηκε έντονος προβληματισμός σε συντρόφους, αλλά και σε επιρροές, που έπαιρνε τη μορφή της εξής ερώτησης: "Γιατί παρόλο που δουλέψαμε πολύ, γιατί αφού οι θέσεις μας έχουν απήχηση, συναντούν τη συμφωνία των νέων, γιατί αφού αυτές ανταποκρίνονται στα συμφέροντα της νεολαίας, οι νέοι δε μας ακολουθούν μαζικά στην κινητοποίηση, στην οργανωμένη ζωή, δε μεταφράζονται μαζικά σε ψήφους". Είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει πιεστικά να απαντηθεί, παίρνοντας υπόψη μας πρώτα και κύρια το γεγονός ότι η άρχουσα τάξη επενδύει, παρεμβαίνει στη συνείδηση της νεολαίας, με στόχο να καθυποτάξει, να ελέγξει τον αυριανό εργάτη, τον αυριανό επιστήμονα, τον αυριανό άνεργο.

Οι αντιθέσεις που επικρατούν, από τη φύση του καπιταλισμού, δεν μπορεί παρά να εκφράζονται και στο χώρο των ΤΕΙ, καθώς και οι προσπάθειες της αστικής τάξης, λόγω και της ταξικής του σύνθεσης (στην πλειοψηφία παιδιά εργατών - μικρομεσαίων - αγροτών). Ετσι λοιπόν αυτό που συναντάμε, και εκφράζεται και μέσα από τα προγράμματα σπουδών, είναι ότι από τη μία η τεχνολογία αναπτύσσεται, οι δυνατότητες για γνώση της πραγματικότητας ολοένα και μεγαλώνουν, όμως αυτές όχι μόνο δε γίνεται προσπάθεια να μεταδίδονται, αλλά όλο και περισσότερο στρεφόμαστε στο να παίρνουμε γνώσεις μιας χρήσης, να γινόμαστε όλο και περισσότερο εξαρτημένοι από τις ανάγκες της αγοράς που θέλει η αστική τάξη, της πορείας που χαράζουν για τον τόπο και την ανάπτυξή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εργασία που μπήκε σε τμήμα των ΤΕΙ "Πώς να γυαλίζουμε τα παπούτσια των ενοίκων ενός ξενοδοχείου". Συναντάμε αντιλήψεις επίσης στο σπουδαστικό κόσμο που αντανακλούν σε ένα βαθμό την επίδραση της κυρίαρχης λογικής (λογικής της άρχουσας τάξης). Οπως αυτό της μη αντίληψης της αιτίας του προβλήματος, βρίσκοντας τους ενόχους στην κακή διαχείριση ή το καθοδηγητικό κατεστημένο ή αυτή της αντίληψης του ΤΕΙ - γυάλα π. χ. "να κοιτάξουμε τη σχολή μας", "τι σχέση έχουν τα ναυπηγεία που κλείνουν με το τμήμα μας", όπως επίσης και το μακριά τα κόμματα από τις σχολές, λογικές που τις ενισχύει και τις δικαιολογεί η ύπαρξη "ανεξάρτητων παρατάξεων". Η προσπάθεια αυτής της άρχουσας τάξης βρίσκει συνοδοιπόρους, βοηθούς, που φροντίζουν να ενισχύουν αυτή την προσπάθεια και αναπαράγουν την πολιτική τους. Μπορεί να έχουν διαφορετική αφετηρία, αλλά έχουν τον ίδιο στόχο, είναι οι παρατάξεις ΠΑΣΠ - ΔΑΠ - ΣΥΝ - ΕΑΑΚ, που αποτελούν στην πραγματικότητα τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Χρειάζεται πειστικά και αποφασιστικά να τους αντιπαλεύουμε, αποκαλύπτοντας την ταύτισή τους, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη διαφορετικότητα της δικής μας αντίληψης και πρακτικής. Παρ' όλες όμως τις προσπάθειες που κάνει η αστική τάξη, δεν τα καταφέρνει. Υπάρχει και η άλλη πλευρά, οι νέοι που αμφισβητούν, αντιστέκονται, αντεπιτίθενται. Νέοι που αγωνίζονται, όπως αυτοί που συσπειρώνονται στα ψηφοδέλτια της παράταξης.

Ολο το προηγούμενο διάστημα η οργάνωση στο χώρο των ΤΕΙ Αθήνας - Πειραιά ΣΕΛΕΤΕ έκανε αξιόλογα βήματα. Στην αρχή βασανιστικά, αργά, αλλά στη συνέχεια γρηγορότερα, με σημαντικά κέρδη. Διπλασίασε τις οργανωμένες μας δυνάμεις. Ενέτεινε την πολιτική της παρέμβαση. Υπερδιπλασίασε τις ψήφους και το ποσοστό της παράταξης, με αποτέλεσμα τις 2 πρωτιές σε σχολές. Σημαντικότερο συμπέρασμα ότι όσο προσανατολιζόμαστε σταθερά και μόνιμα στην ανάπτυξη του νεανικού κινήματος, έχουμε σημαντικά μετρήσιμα αποτελέσματα στο κέρδισμα της συνείδησης του νέου με την υπόθεση του σοσιαλισμού, τέτοιου που να πετυχαίνεται η συσπείρωση γύρω από την ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Κριτήριο η μαζικότητα, ο προσανατολισμός των αγώνων.

Παναγιώτης Νικοπολιτίδης

Από το 6ο Συνέδριο μέχρι το 7ο η παρέμβασή μας ως ΚΝΕ στο μαθητικό χώρο και γενικότερα στο χώρο της παιδείας στη Θεσσαλονίκη είχε αύξουσα πορεία.

Η δυναμική παρουσία των συντρόφων μαθητών στα 15μελη και 5μελη εδραιώνει την παρουσία της ΚΝΕ στα σχολεία και σε χώρους που πριν μερικά χρόνια ούτε καν το φανταζόμασταν ότι θα είχαμε παρέμβαση.

Συγκεκριμένα, το Πολυκλαδικό που θεωρούνταν "δύσκολο" σχολείο για την ΚΝΕ, φέτος ήταν από τα πρωτοπόρα σχολεία στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Αποκορύφωμα της ανοδικής μας πορείας ήταν η δημιουργία πολυδύναμης οργάνωσης στο Λύκειο Συκεών που συνεχίζει ακόμα την ορμητική της ανάπτυξη. Την ανοδική πορεία του μαθητικού κινήματος ακολούθησαν και τα νυχτερινά σχολεία της Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία 3 χρόνια άρχισαν να ανεβαίνουν αγωνιστικά με πορείες, διαμαρτυρίες και αυτό γιατί οι σύντροφοι στην πλειοψηφία τους είναι εκλεγμένοι στα μαθητικά τους συμβούλια, έχοντας τον πλήρη έλεγχό τους. Ακόμα τα νυχτερινά διοργανώνουν εδώ και 2 χρόνια φεστιβάλ σχολείων πάλι χάρη στην παρέμβαση συντρόφων.

Για τις στρατολογίες, ενώ η Οργάνωση στον τομέα των μαθητών είχε ανοδική πορεία, οι στρατολογίες μας δεν ήταν αυτές που θα μπορούσαν να είναι. Και αυτό γιατί, πρώτον, ορισμένοι σύντροφοι νομίζουν ότι για να στρατολογήσεις κάποιον θα πρέπει να είναι γνώστης της κομμουνιστικής ιδεολογίας, αλλά και ώριμος επαναστάτης. Και δεύτερον, είναι ο φόβος και η ανασφάλεια των συντρόφων στο να ανοιχτούν στο χώρο τους και να μιλήσουν με τους νέους για τα προβλήματά τους. Είναι αναγκαίο λοιπόν να βγούμε από τη θέση άμυνας και απολογίας και να περάσουμε στην αντεπίθεση.

Αλλο ένα θέμα που θα ήθελα να θίξω είναι τα ιδεολογικά μαθήματα όσον αφορά τους μαθητές.

Πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα η ιδεολογική υποδομή των συντρόφων μαθητών, έτσι ώστε να έχουν το κατάλληλο ιδεολογικό υπόβαθρο για να μπορούν να έχουν τη δυνατότητα να ανοίγουν αλλά και να παρεμβαίνουν σε συζητήσεις, σε εκδηλώσεις μέσα στα σχολεία τους.

Θα πρέπει να γίνονται αρκετά συχνά και σε επίπεδο ΟΒ ιδεολογικά μαθήματα, τα οποία θα προγραμματίζονται και θα προετοιμάζονται από πολύ πιο νωρίς, καθώς και οι σύντροφοι αλλά και με την κατάλληλη βιβλιογραφία, έτσι ώστε να εξοικειώνονται οι σύντροφοι με το διάβασμα και την ιδεολογική δουλιά.

Τέλος, η δική μας ευθύνη είναι ότι πρέπει να είμαστε και θα είμαστε και αυτή τη χρονιά πρωτοπόροι στις αγωνιστικές εξελίξεις που έρχονται, γιατί έτσι αρμόζει σε κάθε Κνίτη.

Χρήστος Φραγκοτσινάς

Η ΟΒ Νάουσας οικοδομήθηκε και αναπτύχθηκε σταθερά τα 2 τελευταία χρόνια. Παρ' όλες τις αντιξοότητες η οργάνωση βγήκε ισχυρή. Οι δυσκολίες ήταν κυρίως οι αντιλήψεις που επικρατούν στη σημερινή νεολαία, η αντίληψη ότι δεν πρόκειται να αλλάξει και δεν ωφελεί να αγωνιζόμαστε, η αντίληψη του βολέματος κτλ.

Οι νέοι της Νάουσας, βλέποντας την οργάνωση να δραστηριοποιείται και να αντιδρά απέναντι στα οξυμένα προβλήματα της νεολαίας, καταλάβανε ότι ένας είναι ο δρόμος της οργανωμένης πάλης και του αγώνα. Επίσης καταλάβανε ότι η ΚΝΕ είναι η πρωτοπόρα οργάνωση που προσπαθεί να δώσει λύσεις μαζί με το ΚΚΕ στα προβλήματα που μαστίζουν τους νέους, τους εργαζόμενους, τους μαθητές, αλλά και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός.

Η ΟΒ της Νάουσας με τη δράση τους μέσα από κάποιες μάχες - ορόσημα, όπως ήταν οι βουλευτικές εκλογές αύξησε σημαντικά την επιρροή της. Μέσα από αυτά η οργάνωση είχε διπλασιασμό της δύναμής της και αυτό αποδόθηκε στο γεγονός ότι η οργάνωση ανοίχτηκε προς τα έξω, μίλησε με κόσμο έδειξε πως και οι νέοι έχουν ιδανικά, ότι και οι νέοι αγωνίζονται στο πλευρό του ΚΚΕ για να δοθούν λύσεις στα προβλήματά τους.

Δεν πρέπει να μένουμε μόνο στην ανάπτυξη και τις στρατολογίες, πρέπει να δούμε την αφομοίωση των συντρόφων στην οργάνωση και πώς αυτή επηρέασε τη δράση της. Αφομοίωση των μελών της ΚΝΕ είχαμε σε ένα βαθμό, γιατί πολλοί από από τους συντρόφους μπόρεσαν να κατανοήσουν τη λειτουργία της ΟΒ και πλευρές της ιδεολογίας μας. Ηταν όμως πολλές οι φορές, κυρίως για την ιδεολογική κατάρτιση, που οι σύντροφοι στηρίχτηκαν και στην αυτομόρφωση.

Μέσα από αυτά καταφέραμε να έχουμε συλλογική δράση, που μας βοήθησε να ανοιχτούμε πιο εύκολα, να μιλήσουμε με μεγαλύτερο θάρρος στους νέους της Νάουσας.

Η δράση της οργάνωσης είχε και αντίκτυπο στον μαθητικό κόσμο. Κατεβήκαμε με τις θέσεις της οργάνωσης στις εκλογές και καταφέραμε να εκλεγούν σύντροφοι και στα τρία Λύκεια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αγωνιστικού κλίματος, κάτι που είχε τελματώσει τα τελευταία χρόνια στη Νάουσα.

Με την παρέμβασή μας καταφέραμε να κάνουμε δύο μαθητικές πορείες με εκατοντάδες μαθητές. Οι πορείες είχαν στόχο τα προβλήματα της παιδείας, αλλά και ειδικά προβλήματα που υπήρχαν στα Λύκειά μας. Ακόμη μέσα από τις πορείες εκφράσαμε την αντίθεσή μας προς τα νέα μέτρα του υπουργείου Παιδείας. Επίσης με την παρέμβασή μας βγήκανε έξι ψηφίσματα, τρεις διαμαρτυρίες προς το υπουργείο Παιδείας, δύο συμπαραστάσεις προς τους καθηγητές και μια συμπαράσταση προς τον αλβανικό λαό.

Η οργάνωση της Νάουσας έχει λίγες και ελπιδοφόρες εμπειρίες. Πιστεύω, σύντροφοι, ότι στο μέλλον η οργάνωσή μας θα προσφέρει περισσότερα και ότι η οργάνωσή μας θα συνεχίσει να παλεύει για ΚΝΕ δυνατή, πρωτοπόρα, μαζική.

Παναγιώτης Αντωνόπουλος

Γινόμαστε μάρτυρες τα τελευταία χρόνια μιας πολιτικής που βλέπει τους στρατευμένους σαν αναλώσιμα προϊόντα τα οποία τυφλά θα υπακούν σε οποιαδήποτε διαταγή. Είναι χιλιάδες οι νέοι που στάλθηκαν να "υπερασπίσουν" την πατρίδα τους σε Σομαλία, Βοσνία, Αλβανία. Είναι αρκετοί οι νέοι που έπεσαν νεκροί για συμφέροντα ξένα προς αυτούς και την πατρίδα μας.

Είναι γνωστό και όλοι εκτός από εμάς προσπαθούν να περάσουν στους στρατιώτες τη νοοτροπία και την αντίληψη να μην ασχολούνται με την πολιτική, να μην ανοίγονται πολιτικές κουβέντες. Δεν είναι τυχαίο πως έχουν περάσει στους οπλίτες το ότι "όπου σταματάει η λογική αρχίζει ο στρατός". Καλλιεργούν συνειδητά τον ατομικισμό, το βόλεμα, την αδιαφορία και τον οχαδελφισμό. Οι καμπάνες, ο αυταρχισμός και μερικές φορές η χειροδικία είναι συχνό φαινόμενο για όσους παλεύουν και μέσα στα στρατόπεδα για μια ανθρώπινη στάση ζωής.

Ενώ δίνονται δις για εξοπλισμούς, ταυτόχρονα οπλίτες δίνουν χρήματα για καθαριστικά, ακόμα και για εξαρτήματα αρμάτων. Το διάβασμα πολιτικής εφημερίδας αποτελεί μεγάλο παράπτωμα, ενώ ο ελεύθερος χρόνος όπου υπάρχει δεν αξιοποιείται δημιουργικά. Τα ναρκωτικά, κυρίως το χασίς είναι καθημερινό φαινόμενο, το οποίο κανείς δεν εμποδίζει, είτε γιατί οι μαστουρωμένοι οπλίτες δε σκέφτονται, δε ζητάνε και κυρίως δεν ασχολούνται με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, είτε γιατί η δυσφήμιση της μονάδας θα αποτελεί φραγμό στη σταδιοδρομία κάποιων αξιωματικών.

Μέσα από αυτό το κλίμα οι νέοι παραδίδονται στην κοινωνία έτοιμη, χωρίς θέληση για πάλη, με μοναδικό σκοπό να βολευτούνε κάπου. Ο στρατός σύντροφοι είναι ένας μηχανισμός της αστικής τάξης για τη χειραγώγηση συνειδήσεων, για το βιασμό και το πάτημα προσωπικοτήτων. Είναι γνωστός ο ρόλος του και ως απεργοσπαστικός μηχανισμός. Οπου όμως βγήκαμε μπροστά, σπάσαμε αυτό το κλίμα, καταφέραμε να κερδίσουμε συνειδήσεις και αυτό φάνηκε στην κρίση των Ιμια. Στις δύσκολες εκείνες ώρες οι "πατριώτες" σώπασαν και οι μόνοι που ανέδειξαν πραγματικούς λόγους ήμασταν εμείς. Τότε σύντροφοι κερδίσαμε το σύνολο των στρατευμένων και ήταν πολλοί αυτοί που μας είπαν πως είμαστε διαφορετικοί.

Παναγιώτης Παλαβός

Στα χρόνια από το προηγούμενο Συνέδριό μας καταφέραμε να συνδεθούμε με σημαντικά τμήματα νεολαίας, να ξαναγίνουμε καθοριστική δύναμη για την οργάνωση των διεκδικήσεων της νεολαίας. Καταφέραμε να ξεπεράσουμε τον κίνδυνο της περιχαράκωσης, σε συνθήκες έντονης ιδεολογικής τρομοκρατίας, επειδή βαδίσαμε σταθερά στην ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ. Επειδή ασχοληθήκαμε με τα προβλήματα της νεολαίας, με το κίνημά της.

Η αυτοϊκανοποίηση όμως δεν ταιριάζει στους κομμουνιστές. Πόσο μάλλον, όταν απέχουμε πολύ από το να μπορούμε να δρούμε καταλυτικά στο κίνημα της νεολαίας, όταν καλά καλά δεν είμαστε σε θέση να φτάσουμε πραγματικά πλατιά, στην πλειοψηφία των νέων.

Η εμπειρία μας όλα αυτά τα χρόνια ιδιαίτερα των πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων, μας έδειξε ότι υπάρχουν σοβαρές δυνάμεις νεολαίας που ανησυχούν, αμφισβητούν, θέλουν να παλέψουν. Μας έδειξε ότι η πολιτική του Κόμματός μας, οι Θέσεις μας πείθουν, μπορούν να κερδίσουν τη νεολαία, να δώσουν απάντηση στα χιλιάδες "γιατί" των νέων.

Θα ήθελα να τονίσω την αξία της δουλιάς μας μέσα από τους μαζικούς φορείς της νεολαίας. Εχουμε μέχρι τώρα μια σημαντική δράση, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις περιορίζεται στη γενική πολιτική δουλιά, ιδιαίτερα σε στιγμές - σταθμούς (Φεστιβάλ, Πολυτεχνείο, 1η Μάη). Αυτό δε φτάνει. Οι δρόμοι για να 'ρθουμε σε ουσιαστική και μόνιμη επαφή με τη νεολαία, αναγκαστικά περνάνε μέσα από τα σωματεία, τις μαθητικές κοινότητες, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους αθλητικούς συλλόγους, τους πολιτιστικούς συλλόγους, τη "Νεανική Δράση για την Ειρήνη" και τους νέους μαζικούς φορείς που εμείς θα πρωτοστατήσουμε να δημιουργηθούν σε χώρους (και είναι πολλοί αυτοί) που σήμερα δεν υπάρχουν.

Η δουλιά μας στους μαζικούς φορείς, η προσπάθειά μας να γίνουν πραγματικά μαζικοί, ελκτικοί, είναι ο δρόμος για την οργάνωση της ίδιας της νεολαίας. Είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη των αγώνων και των διεκδικήσεών της, για να μπορεί να προσανατολίζεται ο αγώνας της σε σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων, με τον ιμπεριαλισμό, για να μπορεί σε τελευταία ανάλυση να γίνει πράξη η νεανική αντεπίθεση.

Πολύ πιο σοβαρά σε σχέση με τώρα πρέπει σαν Οργάνωση να μάθουμε να αξιοποιούμε ξανά το πολύ ισχυρό όπλο της τέχνης και του πολιτισμού. Η τέχνη μπορεί να συμπυκνώνει, να εκφράζει ιδέες, αξίες, ιδανικά. Μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο, στο να συγκλονίσουν, εμπνεύσουν, συνεπάρουν οι αξίες μας και τα ιδανικά μας τη νεολαία. Εξάλλου στοχεύουμε να κερδίσουμε και το νου και την καρδιά της.

Καταλήγοντας αυτό που η ίδια η ζωή μας έδειξε όλα αυτά τα χρόνια, το κλειδί, η "λύδια λίθος" για να γίνεται πράξη η τακτική μας είναι η ίδια η Οργάνωση. Η ΚΝΕ γερή και μαζική λοιπόν, το μεγαλύτερό μας καθήκον.

Γιώργος Κωνσταντινίδης

Στην επαφή μας με τη νεολαία, αντιμετωπίζουμε συχνά καταστάσεις που δείχνουν αντιφατικές. Παρατηρούμε μια παθητική στάση που εκφράζεται ποικιλόμορφα. Υπάρχει ένα κομμάτι της νεολαίας που δείχνει απολίτικο, αδιάφορο για τα τεκταινόμενα, φαίνεται να το διακρίνει ο ατομισμός, το βόλεμα και το ρουσφέτι. Υπάρχει, όμως, και το κομμάτι που δε βολεύεται, αγωνιά και αναζητά λύσεις και αντιστέκεται. Αυτό το δείχνει η διαρκώς αυξανόμενη επιρροή της ΚΝΕ, η αύξηση της συμμετοχής νέων στις κινητοποιήσεις.

Διακρίναμε έντονη ηττοπάθεια. Σημαντικό ρόλο στην έξαρση του ατομισμού, του βολέματος, στην αναζήτηση του ρουσφετιού παίζει η έλλειψη εναλλακτικής λύσης στη νέα γενιά (όπως η ίδια φαντάζεται).

Επίσης διακρίναμε και συντηρητικοποίηση, σε σχέση με παλιότερα στα ζητήματα που αφορούν π.χ. την ισότητα των δυο φίλων, τάση επιστροφής στις θρησκείες (στον Πειραιά έχουν σημαντική ανάπτυξη τα κατηχητικά και τα λεγόμενα πνευματικά κέντρα της εκκλησίας) σε μεταφυσικές αναζητήσεις κ.ά.Παρατηρείται έντονη απομόνωση των νέων, που εκφράζεται με τον τρόπο διασκέδασης του ορθάδικου, της βαβούρας, όταν ο καθένας είναι μόνος του μέσα σε εκατοντάδες άλλους, με τη χρήση νέων τεχνολογιών όπως τις επιβάλλουν.

Τα λεγόμενα νεανικά περιοδικά πλασάρουν ό,τι πιο αντιδραστικό για τη νεολαία που δεν είναι άλλο από το πρότυπο του νέου πλούσιου και ωραίου. Η αποτυχία του συστήματος περνιέται στα προσωπική αποτυχία. Η παρέμβαση των ΜΜΕ και ο έλεγχος από τις πολιτικές εξελίξεις, καθώς και η ενεργός συμμετοχή στην οικονομική ζωή της χώρας παίρνει άσχημες διαστάσεις.

Εμείς απέναντι σ' αυτήν την πλύση εγκεφάλου και βλέποντας καθημερινά ότι η νεολαία σήμερα όλο και πιο πολύ καταλαβαίνει το "δήθεν" της υπόθεσης πρέπει να δώσουμε τη δική μας πρόταση, τη δική μας απάντηση.

Η εμπειρία μας δείχνει ότι εκεί που πιάνουμε το σφυγμό της νεολαίας έχουμε μεγάλη ανταπόκριση και αυτό γιατί οι νέοι σήμερα περισσότερο από κάθε άλλον βιώνουν την αβεβαιότητα. Οι νέοι ψάχνουν δρόμους αντίστασης και αυτό φάνηκε στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές με την αύξηση της επιρροής του Κόμματος στη νέα γενιά. Οπου ασχοληθήκαμε με τα καθημερινά προβλήματα και καταφέραμε να τα συνδυάσουμε με την προοπτική του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου", πετύχαμε να βάλουμε τη νεολαία σε διαδικασία προβληματισμού.

Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου

Στις συνδιασκέψεις που προηγήθηκαν του Συνεδρίου βασική εκτίμηση που γινόταν από τα καθοδηγητικά όργανα ήταν η απουσία της εμπειρίας από τη νεολαία.

Με δυσκολία, οι σύντροφοι μιλούσαν για το πώς συμπεριφέρεται η νεολαία, τι λέει αντιμετωπίζοντας την επίθεση που της γίνεται, πώς αντιδρά όταν αντιδρά, πώς εκφράζει τη δυσαρέσκειά της, την απογοήτευσή της, την αγανάκτηση.

Με μεγαλύτερη δυσκολία μιλούσαμε για το πώς το προηγούμενο διάστημα πλησιάσαμε τη νεολαία, τι μας είπε, πώς απαντήσαμε, τι καταφέραμε. Απ' την άλλη, είναι εύκολο να μιλάμε γενικά για τις πολιτικές εξελίξεις, να κάνουμε γενικές εκτιμήσεις για την παρέμβαση της ΚΝΕ και να καταγράφουμε δυνατότητες και αδυναμίες.

Χρειάζεται και αυτό να το κάνουμε, να εκτιμάμε τη γενική πολιτική κατάσταση, προσπαθώντας να βγάλουμε συγκεκριμένα συμπεράσματα, δένοντας τη γενικότερη κατάσταση, κρίση του συστήματος με το πώς αυτή μεταφράζεται σ' όλους τους τομείς δράσης της νέας γενιάς.

Οπως αυτό είναι σημαντικό, άλλο τόσο είναι σημαντικό και απαραίτητο να μεταφέρουμε την εμπειρία μας από τη νεολαία στην οργάνωση.

Οταν αυτό δε γίνεται, δύο πράγματα συμβαίνουν ή δεν έχουμε δράση και, άρα, δεν έχουμε να πούμε τίποτα ή υποτιμάμε αυτό που μας λέει η νεολαία και δεν το θεωρούμε σημαντικό να το αναφέρουμε.

- Γιατί δε λέμε, όταν, με αφορμή τα Φεστιβάλ, τις εκλογές, τα ανοίγματά μας σαν ΚΝΕ στους νέους, τι μας είπαν, τι απαντήσαμε;

- Δεν είναι σημαντικό ότι το φεστιβάλ κερδίζει συνεχώς έδαφος στη συνείδηση της νεολαίας;

- Δεν είναι σημαντικό να πούμε ότι στις εκλογές, στις εξορμήσεις βρίσκαμε νέους, που γενικά θα ψήφιζαν τα μικρά κόμματα, νέους που ήταν εγκλωβισμένοι στο δικομματισμό, νέοι που θα επέλεγαν το λευκό ή το άκυρο, νέους που για πρώτη φορά θα ψήφιζαν ΚΚΕ ή σκέφτονταν σοβαρά να το ψηφίσουν;- Δεν είναι σημαντικό να πούμε ότι οι νέοι που βρίσκαμε στις εξορμήσεις όταν επιμέναμε κουβέντιαζαν μαζί μας, καταλήγαμε στα ίδια συμπεράσματα για όλα αυτά που ζούμε και απεγνωσμένα πολλές φορές ρωτούσαν τι να κάνουμε, πώς θα τα λύσουμε όλα αυτά, απογοητευότανε όταν εμείς λέγαμε απλά: Αγωνίσου μαζί μας, γιατί δεν έβλεπαν χειροπιαστά τι να κάνουμε.

Ολυμπία Κυζίλη

Η οργάνωση της Κομμουνιστικής Νεολαίας στην Εύβοια έδρασε τα 4 τελευταία χρόνια, από το 6ο έως το 7ο Συνέδριο, μέσα σε ένα χώρο παραμορφωμένο από πολλά προβλήματα. Σε ένα χώρο που στο σύνολό του έχει νιώσει τη δαγκάνα του Μάαστριχτ, μέσω των απολύσεων, του ξεπουλήματος, των συλλογικών συμβάσεων μιας ημέρας, της τεράστιας ανεργίας που μαστίζει τη νεολαία. Παράλληλα έχει νιώσει την πολιτιστική υποβάθμιση, με την πλήρη απουσία της πολιτείας και του δήμου, ενώ έχει γευτεί σε μεγάλο βαθμό την ελευθερία των ναρκωτικών, μέσα στους χώρους που διασκεδάζει, αλλά και αθλείται η νεολαία. Η ΚΝΕ κατάφερε σε αυτά τα λιμνάζοντα νερά - σε αντίθεση με τα τρελά νερά όπως λένε της Χαλκίδας - να δημιουργήσει κάποια ρήξη, κάποια ερεθίσματα στους νέους μαθητές, στους φοιτητές, αλλά και στους εργαζόμενους νέους. Αυτά εκφράστηκαν με τη μαζική ένταξη νέων μελών στις ΟΒ της ΚΝΕ και με τους πολύμορφους αγώνες, που οι σύντροφοι μας άνοιξαν μέσα στους μαζικούς τους χώρους.

Χαρακτηριστικά δείγματα της δουλιάς της ΚΝΕ ήταν οι αποφάσεις 15 μαθητικών συμβουλίων συμπαράστασης στον αγώνα των αγροτών, αλληλεγγύης στον αλβανικό λαό, αλλά και τα πολύ θετικά αποτελέσματα των Φοιτητικών Εκλογών που κατέστησαν τις ΠΚΣ σταθερά και δυναμικά τρίτη δύναμη στο ΤΕΙ Χαλκίδας.

Μεγάλη δύναμη αντλήσαμε από πρωτοβουλίες της οργάνωσης, όπως εκθέσεις βιβλίου, σκίτσου, άνοιγμα της ξεκάθαρης άποψής μας ενάντια σε ΟΛΑ τα ναρκωτικά, έκδοση μηνιαίου περιοδικού των ΠΚΣ.

Πιο δειλά βήματα έγιναν στο φιλειρηνικό κίνημα, όπως εκφράστηκε μέσα από τη "Νεανική Δράση για την Ειρήνη" Χαλκίδας, όπως και στην πρωτοβουλία της ΚΝΕ για συγκρότηση σωματείου ανέργων σε περιοχές κυρίως που η ανεργία αγγίζει τεράστια ποσοστά (π. χ. Μαντούδι 80% των νέων).

Οσα βήματα έγιναν δεν ήταν λίγα, αλλά ούτε πρέπει να μας ικανοποιούν και να μας εφησυχάζουν. Η ΚΝΕ πρέπει να βγει αντεπιθετικά σε όσες επιθέσεις γίνονται στη νεολαία. Η διεύρυνση της πολύμορφης δράσης της στο κίνημα της νεολαίας, η αύξηση της πολιτικής μας παρέμβασης και ο συντονισμός με το Κόμμα μας είναι το αντίδοτο στη νάρκωση που ο καπιταλισμός μάς προσφέρει πλουσιοπάροχα.

Μίλτος Βακαλόπουλος

Η μέχρι τώρα δουλιά μας στο κίνημα της Ειρήνης, η "Νεανική Δράση για την Ειρήνη" (ΝΔΕ) έχει αναδείξει και θετικά και αρνητικά στοιχεία.

- Στα θετικά πρέπει να κρατήσουμε τη συσπείρωση γύρω από τη ΝΔΕ νέων έξω από την Οργάνωση και με τη συστηματική δουλιά το κέρδισμα πολλών νέων με την αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή δράση και αγώνα.

- Στα αρνητικά:

1) Ο καμπανιακός χαρακτήρας της δουλιάς μας (Δεκαήμερο Ειρήνης).

2) Το μη άνοιγμα - ανάλογο με τις δυνατότητες - πλατιά στη νεολαία, κοινή δράση με μαζικούς φορείς της νεολαίας, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσεται όσο θα μπορούσε η πολύμορφη δραστηριότητα.

Φυσικά δεν πρέπει να τα μηδενίζουμε όλα, η ΝΔΕ έστω και με τα προβλήματα αυτά, έκανε αισθητή την παρουσία της στη νεολαία. Οι δυνατότητες για ανάπτυξη ακόμα μεγαλύτερη της ΝΔΕ, συνολικά της δράσης μας στο κίνημα της νεολαίας, φάνηκε από την όλη προσυνεδριακή συζήτηση. Μεγάλο μέρος της συζήτησης ήταν γύρω από την Ειρήνη, τα Ναρκωτικά, τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό, δηλαδή, ζητήματα που όλοι εκτιμάμε ότι είμαστε ακόμα πίσω, αυτό δείχνει ότι οι ΟΒ έχουν τη διάθεση να αναπτύξουν τη δράση τους, αρκεί να τους δείξουμε τους τρόπους και το δρόμο, αρκεί εμείς να μπούμε μπροστά.

Πολλά ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα, αλλά το κύριο νομίζω είναι να μη μένουμε σε εκτιμήσεις, αλλά να βλέπουμε πώς θα αναπτύξουμε τη δουλιά μας, πώς με τη δράση μας θα ξεπερνάμε τις καθυστερήσεις μας.

Μπροστά μας έχουμε το 10ήμερο Ειρήνης, μια πρόκληση όχι για καμπανιακή δουλιά, αλλά για να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, για να μπορούμε τον Ιούνη να βρισκόμαστε με κινήσεις δραστήριες και συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης με δεκάδες νέους γύρω τους.

Τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη μου:

α) Να αναπτύξουμε μέσα από τις κινήσεις μας, πολιτιστικές δραστηριότητες.

β) Να πάρουμε πρωτοβουλίες μαζί με σωματεία για ζητήματα ρατσισμού - ξενοφοβίας.

γ) Σύνδεση του φιλειρηνικού κινήματος με τους άλλους φορείς της νεολαίας (μαθητικοί - σπουδαστικοί σύλλογοι, επιτροπές νέων εργαζομένων) στη βάση των κοινών πρωτοβουλιών για ανάδειξη κοινών προβλημάτων (η "νέα τάξη πραγμάτων" εκφράζεται και στην παιδεία, αλλά και στα εργασιακά δικαιώματα).

Σύντροφοι και συντρόφισσες.

Πολλά έχουμε κάνει σαν ΚΝΕ τα προηγούμενα χρόνια. Εχουμε να κάνουμε όμως ακόμα περισσότερα, στο μακρύ αυτό δρόμο που έχουμε να διανύσουμε, είναι νομίζω φανερό ότι σήμερα δε φτάνουμε - δε θα φτάναμε αν ήμασταν και πολλαπλάσιοι, αυτό όμως το γεγονός αναδεικνύει την ανάγκη γρήγορης και ορμητικής ανάπτυξης.

Η κάθε ΟΒ πρέπει να φτάνει σε όλα, να έχει γνώμη για όλα ανάλογα με το χώρο δράσης της, γιατί απευθύνεται σε νέους και νέες που δέχονται την επίθεση από την άρχουσα τάξη σε όλα τα μέτωπα, ανησυχούν για όλα, δε βολεύονται συνολικά από τη σημερινή κατάσταση.

Παναγιώτης Νικοπολιτίδης

Από το 6ο Συνέδριο μέχρι το 7ο η παρέμβασή μας ως ΚΝΕ στο μαθητικό χώρο και γενικότερα στο χώρο της παιδείας στη Θεσσαλονίκη είχε αύξουσα πορεία.

Η δυναμική παρουσία των συντρόφων μαθητών στα 15μελη και 5μελη εδραιώνει την παρουσία της ΚΝΕ στα σχολεία και σε χώρους που πριν μερικά χρόνια ούτε καν το φανταζόμασταν ότι θα είχαμε παρέμβαση.

Συγκεκριμένα, το Πολυκλαδικό που θεωρούνταν "δύσκολο" σχολείο για την ΚΝΕ, φέτος ήταν από τα πρωτοπόρα σχολεία στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Αποκορύφωμα της ανοδικής μας πορείας ήταν η δημιουργία πολυδύναμης οργάνωσης στο Λύκειο Συκεών που συνεχίζει ακόμα την ορμητική της ανάπτυξη. Την ανοδική πορεία του μαθητικού κινήματος ακολούθησαν και τα νυχτερινά σχολεία της Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία 3 χρόνια άρχισαν να ανεβαίνουν αγωνιστικά με πορείες, διαμαρτυρίες και αυτό γιατί οι σύντροφοι στην πλειοψηφία τους είναι εκλεγμένοι στα μαθητικά τους συμβούλια, έχοντας τον πλήρη έλεγχό τους. Ακόμα τα νυχτερινά διοργανώνουν εδώ και 2 χρόνια φεστιβάλ σχολείων πάλι χάρη στην παρέμβαση συντρόφων.

Για τις στρατολογίες, ενώ η Οργάνωση στον τομέα των μαθητών είχε ανοδική πορεία, οι στρατολογίες μας δεν ήταν αυτές που θα μπορούσαν να είναι. Και αυτό γιατί, πρώτον, ορισμένοι σύντροφοι νομίζουν ότι για να στρατολογήσεις κάποιον θα πρέπει να είναι γνώστης της κομμουνιστικής ιδεολογίας, αλλά και ώριμος επαναστάτης. Και δεύτερον, είναι ο φόβος και η ανασφάλεια των συντρόφων στο να ανοιχτούν στο χώρο τους και να μιλήσουν με τους νέους για τα προβλήματά τους. Είναι αναγκαίο λοιπόν να βγούμε από τη θέση άμυνας και απολογίας και να περάσουμε στην αντεπίθεση.

Αλλο ένα θέμα που θα ήθελα να θίξω είναι τα ιδεολογικά μαθήματα όσον αφορά τους μαθητές.

Πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα η ιδεολογική υποδομή των συντρόφων μαθητών, έτσι ώστε να έχουν το κατάλληλο ιδεολογικό υπόβαθρο για να μπορούν να έχουν τη δυνατότητα να ανοίγουν αλλά και να παρεμβαίνουν σε συζητήσεις, σε εκδηλώσεις μέσα στα σχολεία τους.

Θα πρέπει να γίνονται αρκετά συχνά και σε επίπεδο ΟΒ ιδεολογικά μαθήματα, τα οποία θα προγραμματίζονται και θα προετοιμάζονται από πολύ πιο νωρίς, καθώς και οι σύντροφοι αλλά και με την κατάλληλη βιβλιογραφία, έτσι ώστε να εξοικειώνονται οι σύντροφοι με το διάβασμα και την ιδεολογική δουλιά.

Τέλος, η δική μας ευθύνη είναι ότι πρέπει να είμαστε και θα είμαστε και αυτή τη χρονιά πρωτοπόροι στις αγωνιστικές εξελίξεις που έρχονται, γιατί έτσι αρμόζει σε κάθε Κνίτη.

Χρήστος Φραγκοτσινάς

Η ΟΒ Νάουσας οικοδομήθηκε και αναπτύχθηκε σταθερά τα 2 τελευταία χρόνια. Παρ' όλες τις αντιξοότητες η οργάνωση βγήκε ισχυρή. Οι δυσκολίες ήταν κυρίως οι αντιλήψεις που επικρατούν στη σημερινή νεολαία, η αντίληψη ότι δεν πρόκειται να αλλάξει και δεν ωφελεί να αγωνιζόμαστε, η αντίληψη του βολέματος κτλ.

Οι νέοι της Νάουσας, βλέποντας την οργάνωση να δραστηριοποιείται και να αντιδρά απέναντι στα οξυμένα προβλήματα της νεολαίας, καταλάβανε ότι ένας είναι ο δρόμος της οργανωμένης πάλης και του αγώνα. Επίσης καταλάβανε ότι η ΚΝΕ είναι η πρωτοπόρα οργάνωση που προσπαθεί να δώσει λύσεις μαζί με το ΚΚΕ στα προβλήματα που μαστίζουν τους νέους, τους εργαζόμενους, τους μαθητές, αλλά και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός.

Η ΟΒ της Νάουσας με τη δράση τους μέσα από κάποιες μάχες - ορόσημα, όπως ήταν οι βουλευτικές εκλογές αύξησε σημαντικά την επιρροή της. Μέσα από αυτά η οργάνωση είχε διπλασιασμό της δύναμής της και αυτό αποδόθηκε στο γεγονός ότι η οργάνωση ανοίχτηκε προς τα έξω, μίλησε με κόσμο έδειξε πως και οι νέοι έχουν ιδανικά, ότι και οι νέοι αγωνίζονται στο πλευρό του ΚΚΕ για να δοθούν λύσεις στα προβλήματά τους.

Δεν πρέπει να μένουμε μόνο στην ανάπτυξη και τις στρατολογίες, πρέπει να δούμε την αφομοίωση των συντρόφων στην οργάνωση και πώς αυτή επηρέασε τη δράση της. Αφομοίωση των μελών της ΚΝΕ είχαμε σε ένα βαθμό, γιατί πολλοί από από τους συντρόφους μπόρεσαν να κατανοήσουν τη λειτουργία της ΟΒ και πλευρές της ιδεολογίας μας. Ηταν όμως πολλές οι φορές, κυρίως για την ιδεολογική κατάρτιση, που οι σύντροφοι στηρίχτηκαν και στην αυτομόρφωση.

Μέσα από αυτά καταφέραμε να έχουμε συλλογική δράση, που μας βοήθησε να ανοιχτούμε πιο εύκολα, να μιλήσουμε με μεγαλύτερο θάρρος στους νέους της Νάουσας.

Η δράση της οργάνωσης είχε και αντίκτυπο στον μαθητικό κόσμο. Κατεβήκαμε με τις θέσεις της οργάνωσης στις εκλογές και καταφέραμε να εκλεγούν σύντροφοι και στα τρία Λύκεια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αγωνιστικού κλίματος, κάτι που είχε τελματώσει τα τελευταία χρόνια στη Νάουσα.

Με την παρέμβασή μας καταφέραμε να κάνουμε δύο μαθητικές πορείες με εκατοντάδες μαθητές. Οι πορείες είχαν στόχο τα προβλήματα της παιδείας, αλλά και ειδικά προβλήματα που υπήρχαν στα Λύκειά μας. Ακόμη μέσα από τις πορείες εκφράσαμε την αντίθεσή μας προς τα νέα μέτρα του υπουργείου Παιδείας. Επίσης με την παρέμβασή μας βγήκανε έξι ψηφίσματα, τρεις διαμαρτυρίες προς το υπουργείο Παιδείας, δύο συμπαραστάσεις προς τους καθηγητές και μια συμπαράσταση προς τον αλβανικό λαό.

Η οργάνωση της Νάουσας έχει λίγες και ελπιδοφόρες εμπειρίες. Πιστεύω, σύντροφοι, ότι στο μέλλον η οργάνωσή μας θα προσφέρει περισσότερα και ότι η οργάνωσή μας θα συνεχίσει να παλεύει για ΚΝΕ δυνατή, πρωτοπόρα, μαζική.

Παναγιώτης Αντωνόπουλος

Γινόμαστε μάρτυρες τα τελευταία χρόνια μιας πολιτικής που βλέπει τους στρατευμένους σαν αναλώσιμα προϊόντα τα οποία τυφλά θα υπακούν σε οποιαδήποτε διαταγή. Είναι χιλιάδες οι νέοι που στάλθηκαν να "υπερασπίσουν" την πατρίδα τους σε Σομαλία, Βοσνία, Αλβανία. Είναι αρκετοί οι νέοι που έπεσαν νεκροί για συμφέροντα ξένα προς αυτούς και την πατρίδα μας.

Είναι γνωστό και όλοι εκτός από εμάς προσπαθούν να περάσουν στους στρατιώτες τη νοοτροπία και την αντίληψη να μην ασχολούνται με την πολιτική, να μην ανοίγονται πολιτικές κουβέντες. Δεν είναι τυχαίο πως έχουν περάσει στους οπλίτες το ότι "όπου σταματάει η λογική αρχίζει ο στρατός". Καλλιεργούν συνειδητά τον ατομικισμό, το βόλεμα, την αδιαφορία και τον οχαδελφισμό. Οι καμπάνες, ο αυταρχισμός και μερικές φορές η χειροδικία είναι συχνό φαινόμενο για όσους παλεύουν και μέσα στα στρατόπεδα για μια ανθρώπινη στάση ζωής.

Ενώ δίνονται δις για εξοπλισμούς, ταυτόχρονα οπλίτες δίνουν χρήματα για καθαριστικά, ακόμα και για εξαρτήματα αρμάτων. Το διάβασμα πολιτικής εφημερίδας αποτελεί μεγάλο παράπτωμα, ενώ ο ελεύθερος χρόνος όπου υπάρχει δεν αξιοποιείται δημιουργικά. Τα ναρκωτικά, κυρίως το χασίς είναι καθημερινό φαινόμενο, το οποίο κανείς δεν εμποδίζει, είτε γιατί οι μαστουρωμένοι οπλίτες δε σκέφτονται, δε ζητάνε και κυρίως δεν ασχολούνται με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, είτε γιατί η δυσφήμιση της μονάδας θα αποτελεί φραγμό στη σταδιοδρομία κάποιων αξιωματικών.

Μέσα από αυτό το κλίμα οι νέοι παραδίδονται στην κοινωνία έτοιμη, χωρίς θέληση για πάλη, με μοναδικό σκοπό να βολευτούνε κάπου. Ο στρατός σύντροφοι είναι ένας μηχανισμός της αστικής τάξης για τη χειραγώγηση συνειδήσεων, για το βιασμό και το πάτημα προσωπικοτήτων. Είναι γνωστός ο ρόλος του και ως απεργοσπαστικός μηχανισμός. Οπου όμως βγήκαμε μπροστά, σπάσαμε αυτό το κλίμα, καταφέραμε να κερδίσουμε συνειδήσεις και αυτό φάνηκε στην κρίση των Ιμια. Στις δύσκολες εκείνες ώρες οι "πατριώτες" σώπασαν και οι μόνοι που ανέδειξαν πραγματικούς λόγους ήμασταν εμείς. Τότε σύντροφοι κερδίσαμε το σύνολο των στρατευμένων και ήταν πολλοί αυτοί που μας είπαν πως είμαστε διαφορετικοί.

Παναγιώτης Παλαβός

Στα χρόνια από το προηγούμενο Συνέδριό μας καταφέραμε να συνδεθούμε με σημαντικά τμήματα νεολαίας, να ξαναγίνουμε καθοριστική δύναμη για την οργάνωση των διεκδικήσεων της νεολαίας. Καταφέραμε να ξεπεράσουμε τον κίνδυνο της περιχαράκωσης, σε συνθήκες έντονης ιδεολογικής τρομοκρατίας, επειδή βαδίσαμε σταθερά στην ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ. Επειδή ασχοληθήκαμε με τα προβλήματα της νεολαίας, με το κίνημά της.

Η αυτοϊκανοποίηση όμως δεν ταιριάζει στους κομμουνιστές. Πόσο μάλλον, όταν απέχουμε πολύ από το να μπορούμε να δρούμε καταλυτικά στο κίνημα της νεολαίας, όταν καλά καλά δεν είμαστε σε θέση να φτάσουμε πραγματικά πλατιά, στην πλειοψηφία των νέων.

Η εμπειρία μας όλα αυτά τα χρόνια ιδιαίτερα των πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων, μας έδειξε ότι υπάρχουν σοβαρές δυνάμεις νεολαίας που ανησυχούν, αμφισβητούν, θέλουν να παλέψουν. Μας έδειξε ότι η πολιτική του Κόμματός μας, οι Θέσεις μας πείθουν, μπορούν να κερδίσουν τη νεολαία, να δώσουν απάντηση στα χιλιάδες "γιατί" των νέων.

Θα ήθελα να τονίσω την αξία της δουλιάς μας μέσα από τους μαζικούς φορείς της νεολαίας. Εχουμε μέχρι τώρα μια σημαντική δράση, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις περιορίζεται στη γενική πολιτική δουλιά, ιδιαίτερα σε στιγμές - σταθμούς (Φεστιβάλ, Πολυτεχνείο, 1η Μάη). Αυτό δε φτάνει. Οι δρόμοι για να 'ρθουμε σε ουσιαστική και μόνιμη επαφή με τη νεολαία, αναγκαστικά περνάνε μέσα από τα σωματεία, τις μαθητικές κοινότητες, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους αθλητικούς συλλόγους, τους πολιτιστικούς συλλόγους, τη "Νεανική Δράση για την Ειρήνη" και τους νέους μαζικούς φορείς που εμείς θα πρωτοστατήσουμε να δημιουργηθούν σε χώρους (και είναι πολλοί αυτοί) που σήμερα δεν υπάρχουν.

Η δουλιά μας στους μαζικούς φορείς, η προσπάθειά μας να γίνουν πραγματικά μαζικοί, ελκτικοί, είναι ο δρόμος για την οργάνωση της ίδιας της νεολαίας. Είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη των αγώνων και των διεκδικήσεών της, για να μπορεί να προσανατολίζεται ο αγώνας της σε σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων, με τον ιμπεριαλισμό, για να μπορεί σε τελευταία ανάλυση να γίνει πράξη η νεανική αντεπίθεση.

Πολύ πιο σοβαρά σε σχέση με τώρα πρέπει σαν Οργάνωση να μάθουμε να αξιοποιούμε ξανά το πολύ ισχυρό όπλο της τέχνης και του πολιτισμού. Η τέχνη μπορεί να συμπυκνώνει, να εκφράζει ιδέες, αξίες, ιδανικά. Μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο, στο να συγκλονίσουν, εμπνεύσουν, συνεπάρουν οι αξίες μας και τα ιδανικά μας τη νεολαία. Εξάλλου στοχεύουμε να κερδίσουμε και το νου και την καρδιά της.

Καταλήγοντας αυτό που η ίδια η ζωή μας έδειξε όλα αυτά τα χρόνια, το κλειδί, η "λύδια λίθος" για να γίνεται πράξη η τακτική μας είναι η ίδια η Οργάνωση. Η ΚΝΕ γερή και μαζική λοιπόν, το μεγαλύτερό μας καθήκον.

Γιώργος Κωνσταντινίδης

Στην επαφή μας με τη νεολαία, αντιμετωπίζουμε συχνά καταστάσεις που δείχνουν αντιφατικές. Παρατηρούμε μια παθητική στάση που εκφράζεται ποικιλόμορφα. Υπάρχει ένα κομμάτι της νεολαίας που δείχνει απολίτικο, αδιάφορο για τα τεκταινόμενα, φαίνεται να το διακρίνει ο ατομισμός, το βόλεμα και το ρουσφέτι. Υπάρχει, όμως, και το κομμάτι που δε βολεύεται, αγωνιά και αναζητά λύσεις και αντιστέκεται. Αυτό το δείχνει η διαρκώς αυξανόμενη επιρροή της ΚΝΕ, η αύξηση της συμμετοχής νέων στις κινητοποιήσεις.

Διακρίναμε έντονη ηττοπάθεια. Σημαντικό ρόλο στην έξαρση του ατομισμού, του βολέματος, στην αναζήτηση του ρουσφετιού παίζει η έλλειψη εναλλακτικής λύσης στη νέα γενιά (όπως η ίδια φαντάζεται).

Επίσης διακρίναμε και συντηρητικοποίηση, σε σχέση με παλιότερα στα ζητήματα που αφορούν π.χ. την ισότητα των δυο φίλων, τάση επιστροφής στις θρησκείες (στον Πειραιά έχουν σημαντική ανάπτυξη τα κατηχητικά και τα λεγόμενα πνευματικά κέντρα της εκκλησίας) σε μεταφυσικές αναζητήσεις κ.ά.Παρατηρείται έντονη απομόνωση των νέων, που εκφράζεται με τον τρόπο διασκέδασης του ορθάδικου, της βαβούρας, όταν ο καθένας είναι μόνος του μέσα σε εκατοντάδες άλλους, με τη χρήση νέων τεχνολογιών όπως τις επιβάλλουν.

Τα λεγόμενα νεανικά περιοδικά πλασάρουν ό,τι πιο αντιδραστικό για τη νεολαία που δεν είναι άλλο από το πρότυπο του νέου πλούσιου και ωραίου. Η αποτυχία του συστήματος περνιέται στα προσωπική αποτυχία. Η παρέμβαση των ΜΜΕ και ο έλεγχος από τις πολιτικές εξελίξεις, καθώς και η ενεργός συμμετοχή στην οικονομική ζωή της χώρας παίρνει άσχημες διαστάσεις.

Εμείς απέναντι σ' αυτήν την πλύση εγκεφάλου και βλέποντας καθημερινά ότι η νεολαία σήμερα όλο και πιο πολύ καταλαβαίνει το "δήθεν" της υπόθεσης πρέπει να δώσουμε τη δική μας πρόταση, τη δική μας απάντηση.

Η εμπειρία μας δείχνει ότι εκεί που πιάνουμε το σφυγμό της νεολαίας έχουμε μεγάλη ανταπόκριση και αυτό γιατί οι νέοι σήμερα περισσότερο από κάθε άλλον βιώνουν την αβεβαιότητα. Οι νέοι ψάχνουν δρόμους αντίστασης και αυτό φάνηκε στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές με την αύξηση της επιρροής του Κόμματος στη νέα γενιά. Οπου ασχοληθήκαμε με τα καθημερινά προβλήματα και καταφέραμε να τα συνδυάσουμε με την προοπτική του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου", πετύχαμε να βάλουμε τη νεολαία σε διαδικασία προβληματισμού.

Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου

Στις συνδιασκέψεις που προηγήθηκαν του Συνεδρίου βασική εκτίμηση που γινόταν από τα καθοδηγητικά όργανα ήταν η απουσία της εμπειρίας από τη νεολαία.

Με δυσκολία, οι σύντροφοι μιλούσαν για το πώς συμπεριφέρεται η νεολαία, τι λέει αντιμετωπίζοντας την επίθεση που της γίνεται, πώς αντιδρά όταν αντιδρά, πώς εκφράζει τη δυσαρέσκειά της, την απογοήτευσή της, την αγανάκτηση.

Με μεγαλύτερη δυσκολία μιλούσαμε για το πώς το προηγούμενο διάστημα πλησιάσαμε τη νεολαία, τι μας είπε, πώς απαντήσαμε, τι καταφέραμε. Απ' την άλλη, είναι εύκολο να μιλάμε γενικά για τις πολιτικές εξελίξεις, να κάνουμε γενικές εκτιμήσεις για την παρέμβαση της ΚΝΕ και να καταγράφουμε δυνατότητες και αδυναμίες.

Χρειάζεται και αυτό να το κάνουμε, να εκτιμάμε τη γενική πολιτική κατάσταση, προσπαθώντας να βγάλουμε συγκεκριμένα συμπεράσματα, δένοντας τη γενικότερη κατάσταση, κρίση του συστήματος με το πώς αυτή μεταφράζεται σ' όλους τους τομείς δράσης της νέας γενιάς.

Οπως αυτό είναι σημαντικό, άλλο τόσο είναι σημαντικό και απαραίτητο να μεταφέρουμε την εμπειρία μας από τη νεολαία στην οργάνωση.

Οταν αυτό δε γίνεται, δύο πράγματα συμβαίνουν ή δεν έχουμε δράση και, άρα, δεν έχουμε να πούμε τίποτα ή υποτιμάμε αυτό που μας λέει η νεολαία και δεν το θεωρούμε σημαντικό να το αναφέρουμε.

- Γιατί δε λέμε, όταν, με αφορμή τα Φεστιβάλ, τις εκλογές, τα ανοίγματά μας σαν ΚΝΕ στους νέους, τι μας είπαν, τι απαντήσαμε;

- Δεν είναι σημαντικό ότι το φεστιβάλ κερδίζει συνεχώς έδαφος στη συνείδηση της νεολαίας;

- Δεν είναι σημαντικό να πούμε ότι στις εκλογές, στις εξορμήσεις βρίσκαμε νέους, που γενικά θα ψήφιζαν τα μικρά κόμματα, νέους που ήταν εγκλωβισμένοι στο δικομματισμό, νέοι που θα επέλεγαν το λευκό ή το άκυρο, νέους που για πρώτη φορά θα ψήφιζαν ΚΚΕ ή σκέφτονταν σοβαρά να το ψηφίσουν;- Δεν είναι σημαντικό να πούμε ότι οι νέοι που βρίσκαμε στις εξορμήσεις όταν επιμέναμε κουβέντιαζαν μαζί μας, καταλήγαμε στα ίδια συμπεράσματα για όλα αυτά που ζούμε και απεγνωσμένα πολλές φορές ρωτούσαν τι να κάνουμε, πώς θα τα λύσουμε όλα αυτά, απογοητευότανε όταν εμείς λέγαμε απλά: Αγωνίσου μαζί μας, γιατί δεν έβλεπαν χειροπιαστά τι να κάνουμε.

Ολυμπία Κυζίλη

Η οργάνωση της Κομμουνιστικής Νεολαίας στην Εύβοια έδρασε τα 4 τελευταία χρόνια, από το 6ο έως το 7ο Συνέδριο, μέσα σε ένα χώρο παραμορφωμένο από πολλά προβλήματα. Σε ένα χώρο που στο σύνολό του έχει νιώσει τη δαγκάνα του Μάαστριχτ, μέσω των απολύσεων, του ξεπουλήματος, των συλλογικών συμβάσεων μιας ημέρας, της τεράστιας ανεργίας που μαστίζει τη νεολαία. Παράλληλα έχει νιώσει την πολιτιστική υποβάθμιση, με την πλήρη απουσία της πολιτείας και του δήμου, ενώ έχει γευτεί σε μεγάλο βαθμό την ελευθερία των ναρκωτικών, μέσα στους χώρους που διασκεδάζει, αλλά και αθλείται η νεολαία. Η ΚΝΕ κατάφερε σε αυτά τα λιμνάζοντα νερά - σε αντίθεση με τα τρελά νερά όπως λένε της Χαλκίδας - να δημιουργήσει κάποια ρήξη, κάποια ερεθίσματα στους νέους μαθητές, στους φοιτητές, αλλά και στους εργαζόμενους νέους. Αυτά εκφράστηκαν με τη μαζική ένταξη νέων μελών στις ΟΒ της ΚΝΕ και με τους πολύμορφους αγώνες, που οι σύντροφοι μας άνοιξαν μέσα στους μαζικούς τους χώρους.

Χαρακτηριστικά δείγματα της δουλιάς της ΚΝΕ ήταν οι αποφάσεις 15 μαθητικών συμβουλίων συμπαράστασης στον αγώνα των αγροτών, αλληλεγγύης στον αλβανικό λαό, αλλά και τα πολύ θετικά αποτελέσματα των Φοιτητικών Εκλογών που κατέστησαν τις ΠΚΣ σταθερά και δυναμικά τρίτη δύναμη στο ΤΕΙ Χαλκίδας.

Μεγάλη δύναμη αντλήσαμε από πρωτοβουλίες της οργάνωσης, όπως εκθέσεις βιβλίου, σκίτσου, άνοιγμα της ξεκάθαρης άποψής μας ενάντια σε ΟΛΑ τα ναρκωτικά, έκδοση μηνιαίου περιοδικού των ΠΚΣ.

Πιο δειλά βήματα έγιναν στο φιλειρηνικό κίνημα, όπως εκφράστηκε μέσα από τη "Νεανική Δράση για την Ειρήνη" Χαλκίδας, όπως και στην πρωτοβουλία της ΚΝΕ για συγκρότηση σωματείου ανέργων σε περιοχές κυρίως που η ανεργία αγγίζει τεράστια ποσοστά (π. χ. Μαντούδι 80% των νέων).

Οσα βήματα έγιναν δεν ήταν λίγα, αλλά ούτε πρέπει να μας ικανοποιούν και να μας εφησυχάζουν. Η ΚΝΕ πρέπει να βγει αντεπιθετικά σε όσες επιθέσεις γίνονται στη νεολαία. Η διεύρυνση της πολύμορφης δράσης της στο κίνημα της νεολαίας, η αύξηση της πολιτικής μας παρέμβασης και ο συντονισμός με το Κόμμα μας είναι το αντίδοτο στη νάρκωση που ο καπιταλισμός μάς προσφέρει πλουσιοπάροχα.

Μίλτος Βακαλόπουλος

Η μέχρι τώρα δουλιά μας στο κίνημα της Ειρήνης, η "Νεανική Δράση για την Ειρήνη" (ΝΔΕ) έχει αναδείξει και θετικά και αρνητικά στοιχεία.

- Στα θετικά πρέπει να κρατήσουμε τη συσπείρωση γύρω από τη ΝΔΕ νέων έξω από την Οργάνωση και με τη συστηματική δουλιά το κέρδισμα πολλών νέων με την αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή δράση και αγώνα.

- Στα αρνητικά:

1) Ο καμπανιακός χαρακτήρας της δουλιάς μας (Δεκαήμερο Ειρήνης).

2) Το μη άνοιγμα - ανάλογο με τις δυνατότητες - πλατιά στη νεολαία, κοινή δράση με μαζικούς φορείς της νεολαίας, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσεται όσο θα μπορούσε η πολύμορφη δραστηριότητα.

Φυσικά δεν πρέπει να τα μηδενίζουμε όλα, η ΝΔΕ έστω και με τα προβλήματα αυτά, έκανε αισθητή την παρουσία της στη νεολαία. Οι δυνατότητες για ανάπτυξη ακόμα μεγαλύτερη της ΝΔΕ, συνολικά της δράσης μας στο κίνημα της νεολαίας, φάνηκε από την όλη προσυνεδριακή συζήτηση. Μεγάλο μέρος της συζήτησης ήταν γύρω από την Ειρήνη, τα Ναρκωτικά, τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό, δηλαδή, ζητήματα που όλοι εκτιμάμε ότι είμαστε ακόμα πίσω, αυτό δείχνει ότι οι ΟΒ έχουν τη διάθεση να αναπτύξουν τη δράση τους, αρκεί να τους δείξουμε τους τρόπους και το δρόμο, αρκεί εμείς να μπούμε μπροστά.

Πολλά ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα, αλλά το κύριο νομίζω είναι να μη μένουμε σε εκτιμήσεις, αλλά να βλέπουμε πώς θα αναπτύξουμε τη δουλιά μας, πώς με τη δράση μας θα ξεπερνάμε τις καθυστερήσεις μας.

Μπροστά μας έχουμε το 10ήμερο Ειρήνης, μια πρόκληση όχι για καμπανιακή δουλιά, αλλά για να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, για να μπορούμε τον Ιούνη να βρισκόμαστε με κινήσεις δραστήριες και συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης με δεκάδες νέους γύρω τους.

Τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη μου:

α) Να αναπτύξουμε μέσα από τις κινήσεις μας, πολιτιστικές δραστηριότητες.

β) Να πάρουμε πρωτοβουλίες μαζί με σωματεία για ζητήματα ρατσισμού - ξενοφοβίας.

γ) Σύνδεση του φιλειρηνικού κινήματος με τους άλλους φορείς της νεολαίας (μαθητικοί - σπουδαστικοί σύλλογοι, επιτροπές νέων εργαζομένων) στη βάση των κοινών πρωτοβουλιών για ανάδειξη κοινών προβλημάτων (η "νέα τάξη πραγμάτων" εκφράζεται και στην παιδεία, αλλά και στα εργασιακά δικαιώματα).

Σύντροφοι και συντρόφισσες.

Πολλά έχουμε κάνει σαν ΚΝΕ τα προηγούμενα χρόνια. Εχουμε να κάνουμε όμως ακόμα περισσότερα, στο μακρύ αυτό δρόμο που έχουμε να διανύσουμε, είναι νομίζω φανερό ότι σήμερα δε φτάνουμε - δε θα φτάναμε αν ήμασταν και πολλαπλάσιοι, αυτό όμως το γεγονός αναδεικνύει την ανάγκη γρήγορης και ορμητικής ανάπτυξης.

Η κάθε ΟΒ πρέπει να φτάνει σε όλα, να έχει γνώμη για όλα ανάλογα με το χώρο δράσης της, γιατί απευθύνεται σε νέους και νέες που δέχονται την επίθεση από την άρχουσα τάξη σε όλα τα μέτωπα, ανησυχούν για όλα, δε βολεύονται συνολικά από τη σημερινή κατάσταση.

Νίκα Μπαλωμένου

Αρχίζοντας θα ήθελα να αναφερθώ στην οργάνωση της Αιτωλοακαρνανίας, μια μεγάλη Οργάνωση, που η δράση της δεν ανταποκρίνεται στο μέγεθός της. Υπάρχουν αρνητικά στοιχεία. Η αδρανοποίηση του νομαρχιακού οργάνου τους τελευταίους μήνες, με αντίκτυπο στις ΟΒ, η μικρή βαρύτητα στη ΝΔΕ, οι ελάχιστες πρωτοβουλίες σε θέματα που ενδιαφέρουν τους σύγχρονους νέους, όπως το οικολογικό πρόβλημα, η μικρή παρουσία στα μπλόκα των αγροτών.

Παρ' όλες τις ενδοοργανωτικές δυσκολίες, η Οργάνωσή μας παρουσίασε αρκετά θετικά δείγματα:

- Τριπλασιασμός του αριθμού των μελών από το προηγούμενο συνέδριο.

- Εκδήλωση της ΝΔΕ με μεγάλη επιτυχία το καλοκαίρι.

- Επανεμφάνιση των ΠΚΣ στα ΤΕΙ Μεσολογγίου.

- Εκδήλωση συμπαράστασης των μαθητών στους απεργούς καθηγητές.

- Μαζική συμμετοχή της νεολαίας στην προφεστιβαλική εκδήλωση για το 22ο Φεστιβάλ.

Μπορεί η κατάσταση της Οργάνωσης να μην είναι η καλύτερη, αλλά το σίγουρο είναι ένα: Υπάρχουν δυνατότητες. Χρειάζεται λοιπόν συνειδητοποίηση για το τι παλεύουμε και άνοιγμα προς την εργαζόμενη νεολαία. Επιβάλλεται η δυναμική παρουσία της Οργάνωσης στο νομό μας. Αν εμείς δεν υψώσουμε το παράστημά μας στη συνειδητή προσπάθεια της κυβέρνησης για την υποβάθμιση του νομού, κανείς δε θα το κάνει.

Γενικότερα, το ζητούμενο είναι η νεολαία να απαντήσει σήμερα στην επίθεση του ιμπεριαλισμού με τη δική της αντεπίθεση μαζί με το ΚΚΕ, να πάρει η νέα γενιά τη θέση της στο μέτωπο της σύγκρουσης και της ανατροπής για το σοσιαλισμό. Χρειαζόμαστε ΚΝΕ που θα εμπνέει, θα προσανατολίζει, μέλη και στελέχη που θα πρωτοστατούν στους αγώνες του λαού μας και ιδιαίτερα της νεολαίας της χώρας μας.

Γιώργος Χαρίτος

Η παρέμβασή μας στους στρατευμένους νέους αποτελεί μέρος ενός συνολικότερου ζητήματος που αφορά το πώς η πολιτική μας θα περνά στα στρατόπεδα, πώς θα αποκτά ερείσματα και απήχηση γενικότερα στις Ενοπλες Δυνάμεις. Ζήτημα κρίσιμο, ιδιαίτερα στην προοπτική συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου.

Η ιμπεριαλιστική εξάρτηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων βαθαίνει παραπέρα. Εκσυγχρονίζονται για να ανταποκριθούν στο νέο ρόλο του ΝΑΤΟ, αυτόν του χωροφύλακα - λεγεωνάριου της Νέας Τάξης. Με πολλούς τρόπους (μελέτες, βιβλία και άρθρα) προετοιμάζεται η λιγότερο ή περισσότερο "επαγγελματοποίηση" για χάρη της αποτελεσματικότητας. Στόχος η μετατροπή των ελληνικών ΕΔ σε έναν απόλυτα στεγανό και ελεγχόμενο μηχανισμό καταστολής του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας και όπου αλλού χρειαστεί.

Μια δεύτερη πλευρά της δράσης μας αφορά στη διαπαιδαγώγηση των νέων κομμουνιστών. Είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε το στρατό από "σχολείο" υποταγής και ενσωμάτωσης στο σύστημα, αποδοχής των κυρίαρχων αξιών, σε "σχολείο" όπου οι σύντροφοί μας σφυρηλατούν την αγωνιστική στάση ζωής.

Με αποφασιστικότητα και επιμονή οι σύντροφοί μας μπορούν να μπαίνουν μπροστά στη λύση καθημερινών προβλημάτων των στρατευμένων νέων.

Με την παρέμβαση του μαζικού νεολαιίστικου κινήματος, μπορούμε να ακυρώσουμε στην πράξη τους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης.

Ομιλίες αντιπροσώπων

Κοντά στις 70 έφτασαν οι ομιλίες των αντιπροσώπων στο 7ο Συνέδριο της ΚΝΕ. Ο "Ρ" δημοσιεύει και σήμερα (έχει προηγηθεί το πολυσέλιδο αφιέρωμα με τις ομιλίες των αντιπροσώπων που δημοσιεύτηκαν στο φύλλο του Σαββάτου) εκτενή αποσπάσματα ομιλιών που δόθηκαν στη δημοσιότητα με ευθύνη των ίδιων των αντιπροσώπων.

Νίκα Μπαλωμένου

Αρχίζοντας θα ήθελα να αναφερθώ στην οργάνωση της Αιτωλοακαρνανίας, μια μεγάλη Οργάνωση, που η δράση της δεν ανταποκρίνεται στο μέγεθός της. Υπάρχουν αρνητικά στοιχεία. Η αδρανοποίηση του νομαρχιακού οργάνου τους τελευταίους μήνες, με αντίκτυπο στις ΟΒ, η μικρή βαρύτητα στη ΝΔΕ, οι ελάχιστες πρωτοβουλίες σε θέματα που ενδιαφέρουν τους σύγχρονους νέους, όπως το οικολογικό πρόβλημα, η μικρή παρουσία στα μπλόκα των αγροτών.

Παρ' όλες τις ενδοοργανωτικές δυσκολίες, η Οργάνωσή μας παρουσίασε αρκετά θετικά δείγματα:

- Τριπλασιασμός του αριθμού των μελών από το προηγούμενο συνέδριο.

- Εκδήλωση της ΝΔΕ με μεγάλη επιτυχία το καλοκαίρι.

- Επανεμφάνιση των ΠΚΣ στα ΤΕΙ Μεσολογγίου.

- Εκδήλωση συμπαράστασης των μαθητών στους απεργούς καθηγητές.

- Μαζική συμμετοχή της νεολαίας στην προφεστιβαλική εκδήλωση για το 22ο Φεστιβάλ.

Μπορεί η κατάσταση της Οργάνωσης να μην είναι η καλύτερη, αλλά το σίγουρο είναι ένα: Υπάρχουν δυνατότητες. Χρειάζεται λοιπόν συνειδητοποίηση για το τι παλεύουμε και άνοιγμα προς την εργαζόμενη νεολαία. Επιβάλλεται η δυναμική παρουσία της Οργάνωσης στο νομό μας. Αν εμείς δεν υψώσουμε το παράστημά μας στη συνειδητή προσπάθεια της κυβέρνησης για την υποβάθμιση του νομού, κανείς δε θα το κάνει.

Γενικότερα, το ζητούμενο είναι η νεολαία να απαντήσει σήμερα στην επίθεση του ιμπεριαλισμού με τη δική της αντεπίθεση μαζί με το ΚΚΕ, να πάρει η νέα γενιά τη θέση της στο μέτωπο της σύγκρουσης και της ανατροπής για το σοσιαλισμό. Χρειαζόμαστε ΚΝΕ που θα εμπνέει, θα προσανατολίζει, μέλη και στελέχη που θα πρωτοστατούν στους αγώνες του λαού μας και ιδιαίτερα της νεολαίας της χώρας μας.

Γιώργος Χαρίτος

Η παρέμβασή μας στους στρατευμένους νέους αποτελεί μέρος ενός συνολικότερου ζητήματος που αφορά το πώς η πολιτική μας θα περνά στα στρατόπεδα, πώς θα αποκτά ερείσματα και απήχηση γενικότερα στις Ενοπλες Δυνάμεις. Ζήτημα κρίσιμο, ιδιαίτερα στην προοπτική συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου.

Η ιμπεριαλιστική εξάρτηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων βαθαίνει παραπέρα. Εκσυγχρονίζονται για να ανταποκριθούν στο νέο ρόλο του ΝΑΤΟ, αυτόν του χωροφύλακα - λεγεωνάριου της Νέας Τάξης. Με πολλούς τρόπους (μελέτες, βιβλία και άρθρα) προετοιμάζεται η λιγότερο ή περισσότερο "επαγγελματοποίηση" για χάρη της αποτελεσματικότητας. Στόχος η μετατροπή των ελληνικών ΕΔ σε έναν απόλυτα στεγανό και ελεγχόμενο μηχανισμό καταστολής του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας και όπου αλλού χρειαστεί.

Μια δεύτερη πλευρά της δράσης μας αφορά στη διαπαιδαγώγηση των νέων κομμουνιστών. Είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε το στρατό από "σχολείο" υποταγής και ενσωμάτωσης στο σύστημα, αποδοχής των κυρίαρχων αξιών, σε "σχολείο" όπου οι σύντροφοί μας σφυρηλατούν την αγωνιστική στάση ζωής.

Με αποφασιστικότητα και επιμονή οι σύντροφοί μας μπορούν να μπαίνουν μπροστά στη λύση καθημερινών προβλημάτων των στρατευμένων νέων.

Με την παρέμβαση του μαζικού νεολαιίστικου κινήματος, μπορούμε να ακυρώσουμε στην πράξη τους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης.

Ομιλίες αντιπροσώπων

Κοντά στις 70 έφτασαν οι ομιλίες των αντιπροσώπων στο 7ο Συνέδριο της ΚΝΕ. Ο "Ρ" δημοσιεύει και σήμερα (έχει προηγηθεί το πολυσέλιδο αφιέρωμα με τις ομιλίες των αντιπροσώπων που δημοσιεύτηκαν στο φύλλο του Σαββάτου) εκτενή αποσπάσματα ομιλιών που δόθηκαν στη δημοσιότητα με ευθύνη των ίδιων των αντιπροσώπων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ