Φίλες και φίλοι, Συντρόφισσες και σύντροφοι, Βρισκόμαστε σήμερα εδώ στη Μυτιλήνη, στο νησί της Λέσβου που μήνες ζει από κοντά το δράμα της προσφυγιάς, ζει την αγωνία, την απόγνωση, αλλά και την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή των χιλιάδων ξεριζωμένων που βιώνουν μια σύγχρονη οδύσσεια χωρίς τέλος. Οι χιλιάδες πρόσφυγες που καταφθάνουν καθημερινά εδώ στη Λέσβο, αλλά και στα άλλα νησιά, καταμαρτυρούν τι σημαίνει να βομβαρδίζουν το σπίτι σου, τη γειτονιά σου, το σχολείο των παιδιών σου... Τι σημαίνει να χάνεις τα πάντα και να μην μπορείς να ζήσεις με την οικογένειά σου, να μην μπορείς να δουλέψεις στον τόπο που γεννήθηκες και μεγάλωσες, στη χώρα σου... και να αναγκάζεσαι να παίξεις τη ζωή σου...