Η εμπειρία που απέκτησα μέσα από τον επαγγελματικό μου χώρο, το Πυροσβεστικό Σώμα, στάθηκε πολύτιμος οδηγός για να μπορέσω να επιλέξω ποιους πρέπει να εγκαταλείψω και σε ποιους πρέπει να στρέψω την προσοχή μου, με κριτήριο ποιος είναι αυτός τελικά που οπλίζει το χέρι του εμπρηστή για να μετατραπούν τα δασικά οικοσυστήματα από δημόσιος πλούτος σε φιλέτα γης, και ποιος παλεύει για να γίνουν πηγή ζωής και πλούτου για το λαό μας. Μέχρι και σήμερα την επιλογή μου αυτή την επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά η παραπλανητική στάση της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τις μεγάλες καταστροφές που προκλήθηκαν στην Ανατολική Αττική. Από τη μια επέλεξε, για να καλύψει τις μεγάλες ευθύνες που έχει και αυτή, όπως και όλες οι προηγούμενες, για την αποσάθρωση της πυροπροστασίας της χώρας με τα τραγικά αποτελέσματα, να ενοχοποιήσει αποκλειστικά και μόνο την αυθαίρετη δόμηση. Από την άλλη, όταν έπεσε ο κουρνιαχτός της δημοσιότητας, η αυθαίρετη δόμηση εξαγνίστηκε με την καταβολή παραβόλων και εξαίρεται για τη συμβολή της μέσα από τις οικιστικές πυκνώσεις στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Οσο και αν έψαξα δεν βρήκα καμία διαφορά μεταξύ των κομμάτων που κυβέρνησαν μέχρι και σήμερα, όχι μόνο στην προστασία των δασών και την πυρασφάλεια του τόπου μας, αλλά και σε όλες τις πτυχές που αφορούν τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων για Υγεία, Παιδεία, εργασία, Πρόνοια κ.λπ. Τη διαφορά την κάνει μόνο η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ και, με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων ύπαρξής του, επιβεβαιώνω τη συνειδητή και ολόπλευρη στήριξή μου.