«Πολλά ταμπού που είχαμε στην Ελλάδα, ότι είμαστε απλώς μια φιλοαραβική χώρα χωρίς καμία βαθύτερη σχέση με το Ισραήλ, έχουν φύγει. Για μένα, το εκπληκτικό είναι ότι είχαμε μια αριστερή κυβέρνηση που υποστήριξε αυτή την πολιτική παρά τις προηγούμενες θέσεις της. Κατά τη γνώμη μου, στην Ελλάδα υπάρχει μια ώριμη συναίνεση γι' αυτό. Ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι στην κυβέρνηση, αυτή η σχέση θα είναι τόσο βαθιά και ευρεία όπως τώρα, με συντηρητική ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Το ίδιο συμβαίνει και με τη σχέση ΗΠΑ - Ελλάδας». Ποιος τα λέει αυτά; Ο διευθυντής της «Καθημερινής», Αλέξης Παπαχελάς, παρεμβαίνοντας σε εκδήλωση της οργάνωσης AIPΑC (αμερικανο-εβραϊκό λόμπι). Ο οποίος, βέβαια, δεν εκφράζει μόνο την προσωπική του άποψη, αλλά την ικανοποίηση ευρύτερων τμημάτων της αστικής τάξης (και) για την εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τη βεβαιότητά τους ότι καμιά διαφορά δεν έχει με την πολιτική της ΝΔ, ή οποιασδήποτε άλλης κυβέρνησης! Και μόνο η διαπίστωση ότι «στην Ελλάδα υπάρχει μια ώριμη συναίνεση» ανάμεσα σε όλα τα αστικά κόμματα πάνω στα «σπουδαία» για το κεφάλαιο, αποδεικνύει ότι είναι ψεύτικες οι διαχωριστικές γραμμές που στήνουν για ψύλλου πήδημα και τα κάλπικα δίπολα, όπως το «πρόοδος - συντήρηση». Και πως το πραγματικό δίλημμα για το λαό και μπροστά στις εκλογές είναι ένα: Θα ανεχτεί τη συνέχιση της ίδιας βάρβαρης πολιτικής με τον έναν ή τον άλλον εκφραστή της, ή θα δώσει δύναμη στο ΚΚΕ, ώστε από καλύτερες θέσεις να οργανώσει τη λαϊκή αντιπολίτευση και τον αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματα και τις λαϊκές ανάγκες;