Οι γενικοί εισηγητές των αστικών κομμάτων, δίνοντας και το στίγμα για το πώς θα εξελιχθεί η συζήτηση έως την Τετάρτη, «κονταροχτυπήθηκαν» για το μείγμα διαχείρισης που συμφέρει καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου που από κοινού υπηρετούν, πλειοδότησαν στις προτάσεις πτωχοκομείου για το λαό, που τον θέλουν να μάθει να ζει στη φτώχεια και όλα αυτά τα διάνθισαν με διάφορες «πατριωτικές» κορόνες, ανάγοντας την ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας σε «εθνικό στόχο».

Ο Μ. Βολουδάκης, από τη ΝΔ, προδιαγράφοντας την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, αφού κατηγόρησε την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για «τεράστιο δημοσιονομικό και επενδυτικό κενό», ανέφερε ότι προτεραιότητα της σημερινής κυβέρνησης είναι η «κινητοποίηση» και «προσέλκυση επενδύσεων εγχώριων και ξένων» και ότι αυτό δεν καλύπτεται διαφορετικά από το «να γίνει ο τόπος πάρα πολύ ελκυστικός για τις επενδύσεις οι οποίες έλκονται μόνο από την αύξηση της κερδοφορίας». Εκανε σαφές πως η κυβέρνηση «από τον Ιούλιο του 2019 στοχεύει στην προσέλκυση επενδύσεων, στη μείωση φορολογίας, στην άρση εμποδίων επιχειρηματικότητας», με άλλα λόγια «γη και ύδωρ» στους επιχειρηματικούς ομίλους, σε βάρος εργασιακών δικαιωμάτων και λαϊκών αναγκών, ενώ παρουσίασε ως επίτευγμα για την ενίσχυση της ρευστότητας που θέλουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι την «εκ βάθρων επανεξέταση των προϋπολογισμών των υπουργείων», μειώνοντας παραπέρα τις κοινωνικές δαπάνες. Μάλιστα, την «ανάταξη της οικονομίας», δηλαδή την απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου, την εμφάνισε ως «προϋπόθεση αναγέννησης του έθνους»...

Η Κ. Παπανάτσιου, από τον ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ με τον προϋπολογισμό της... «επιβεβαιώνει με πανηγυρικό τρόπο την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα της οικονομίας», καθώς βρήκε «γεμάτα ταμεία» για τη δημιουργία του «φιλοεπενδυτικού κλίματος». Ωστόσο εγκάλεσε την κυβέρνηση ότι δεν δίνει ακόμα πιο πολλά σε «επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη», στους εφοπλιστές για τις «άγονες γραμμές», όπως και για το γεγονός ότι «στο 60% των επιχειρήσεων, που δεν εμφανίζουν κέρδη, δεν υπάρχει κανένα όφελος». Κατόπιν αυτών, μίλησε για «δίκαιη και ισοκατανεμημένη» καπιταλιστική ανάπτυξη στη βάση του παραμυθιού που λανσάρει ο ΣΥΡΙΖΑ περί «δίκαιης ανάπτυξης», κάνοντας αναφορές στα μέτρα «αναδιανομής» της φτώχειας που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία εμφάνισε ως «κατόρθωμα», ενώ, όπως επιβεβαιώνει και η πολιτική της ΝΔ, αποτελούν την άλλη όψη της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου.

Ο Κ. Σκανδαλίδης, από το ΠΑΣΟΚ, είπε ότι «ο κρατικός προϋπολογισμός της ΝΔ θα μπορούσε να είναι ένας κρατικός προϋπολογισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ», λέγοντας ότι «όλοι μιλάμε για την ανάπτυξη, για το ρόλο των επενδύσεων και της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας», όμως στην πράξη «συνεχίζεται η περιορισμένη ανάπτυξη». Χαρακτήρισε το σχέδιο «Ηρακλής», που ενισχύει τις τράπεζες με 12 δισ. ευρώ, «ασπιρίνες» καθώς χρειάζεται «περισσότερη ρευστότητα στην αγορά» και ζήτησε «γενναία φορολογική μεταρρύθμιση και σταθερό φορολογικό σύστημα», δηλαδή παραπέρα φοροαπαλλαγές για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ο Β. Βιλιάρδος, από το κόμμα Βελόπουλου, είπε ότι ναι μεν ο προϋπολογισμός «βασίζεται σε υψηλό ρυθμό ανάπτυξης», όμως δεν υπάρχει «καμία προοπτική στην ανάπτυξη» αν δεν μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές για τις ελληνικές επιχειρήσεις.

Διαχειριστικού τύπου ήταν και οι παρατηρήσεις του Κρ. Αρσένη από το ΜέΡΑ25, ο οποίος επίσης εξέφρασε την αγωνία του κόμματός του για την ενίσχυση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Στη βάση αυτών των «διαφορών» τα αστικά κόμματα καταψήφισαν τον προϋπολογισμό.