Ηταν κοντά μεσάνυχτα, προχτές το βράδυ, όταν ανυποψίαστος ένας εργάτης, που τυγχάνει να είναι και συνδικαλιστής από τον κλάδο των οικοδόμων, επέστρεφε σπίτι του από τη δουλιά του, φορώντας ακόμα τη φόρμα εργασίας. Στο σταθμό του «ηλεκτρικού» στην Αττική, ξαφνικά, από περιπολικά αποβιβάζονται πάνοπλοι 5 με 6 αστυνομικοί, με τα δάχτυλα στις σκανδάλες των περιστρόφων τους και ουρλιάζοντας τον διατάσσουν να «στηθεί» στον τοίχο, ένας εξ αυτών μάλιστα άρχισε να τον σπρώχνει και να τον κλοτσάει! Χωρίς πολλά πολλά αφού του έκαναν σωματικό έλεγχο και είδαν την ταυτότητά του, παρά τις διαμαρτυρίες του, του πέρασαν χειροπέδες, τον εξανάγκασαν να επιβιβαστεί στο περιπολικό και τον μετέφεραν στο Αστυνομικό Τμήμα του Κολωνού. Εκεί, αφού διαπίστωσαν πως «είναι καθαρός», τον άφησαν ελεύθερο!

Το περιστατικό είναι σταγόνα στον ωκεανό. Δεκάδες ίσως και εκατοντάδες τέτοια κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας σημειώνονται καθημερινά, επιβεβαιώνοντας πως η ΕΛ.ΑΣ. κινείται αλλά κινείται σταθερά σε κατεύθυνση αντιδημοκρατική, καταγράφοντας στο ενεργητικό της εξαιρετικές επιδόσεις στον αυταρχισμό εναντίον ανυπεράσπιστων πολιτών. Ισως για να επιδείξει «έργο», ίσως πάλι για να μας εξοικειώσει με την εικόνα μιας αστυνομοκρατούμενης πόλης, εξοικείωση που θα επιφέρει και τη χαλάρωση των υγιών αντανακλαστικών μας, κυρίως όμως - υποψιαζόμαστε - για να τρομοκρατήσει, όχι τους εγκληματίες, αυτοί συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητοι, αλλά τους πολίτες, ώστε να μη σηκώνουν και πολύ κεφάλι.

Θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα χρεώναμε το σύνολο της ευθύνης στους αστυνομικούς. Η ευθύνη για την αντιδημοκρατική κατηφόρα, στην οποία κατρακυλούν με όλο και ταχύτερους ρυθμούς τα Σώματα Ασφαλείας, αλλού πρέπει και να αναζητηθεί και κυρίως να αποδοθεί. Και ο μόνος αρμόδιος να το πράξει αυτό είναι το λαϊκό κίνημα, που θα έρχεται αντιμέτωπο με μια όλο και πιο βάναυση καταστολή. Είναι και ο καθένας από μας, που ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει, επειδή βρέθηκε λάθος στιγμή σε λάθος τόπο, οποιαδήποτε στιγμή δηλαδή σε οποιοδήποτε μέρος της Αθήνας, να βρεθεί με το πρόσωπο στον τοίχο ή στη χειρότερη των περιπτώσεων να είναι ο στόχος μιας «τυχαίας» εκπυρσοκρότησης.