Το αντικομουνιστικό - αντεργατικό ντελίριο του υπουργού Εργασίας, Γ. Βρούτση, στο οποίο επιδόθηκε την περασμένη Πέμπτη κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή, σχολιάζει το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας.

Το Συνδικάτο επισημαίνει πως η πλήρης «ταύτιση απόψεων, επιχειρηματολογίας, μίσους για καθετί που αποτελεί εργασιακό και λαϊκό δικαίωμα» ανάμεσα στους ναζιστές της Χρυσής Αυγής και τον υπουργό, που «έβαλε φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του στο τσάκισμα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, των μισθών και των συντάξεων», επιβεβαιώνει τόσο τον συστημικό χαρακτήρα της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης όσο και τα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης.

Απαντώντας στα λεγόμενα του υπουργού, ο οποίος έκανε λόγο για «άρρωστο συνδικαλισμό», το Συνδικάτο τονίζει πως «αρρώστια» δεν είναι η πάλη των εργαζομένων για Συλλογικές Συμβάσεις, σταθερή δουλειά, μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. «Αρρωστο» είναι να περιορίζονται με Υπουργική Απόφαση οι έλεγχοι για την τήρηση των μέτρων πρόληψης και προστασίας της υγείας και της ζωής των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σε 5 το μήνα, να μετατρέπεται, στο όνομα της ανάπτυξης, ένας εργασιακός χώρος όπως το Ναυπηγείο της Σύρου σε γκέτο στο οποίο δεν ισχύει η εργατική νομοθεσία, να μην υπάρχει σταθερή εργασία και να κυριαρχούν οι εργολάβοι.

«Οποιος θέλει να επιτεθεί συνολικά στο λαό και στους εργαζόμενους επιδίδεται σε αντικομμουνιστική και αντεργατική ρητορική και συκοφαντία, που στόχο έχει όμως όχι μόνο τους κομμουνιστές και τους ταξικούς συνδικαλιστές αλλά όλους τους εργαζόμενους και το λαό», τονίζει το Συνδικάτο και καλεί τους εργαζόμενους σε ετοιμότητα «για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, του δικαιώματός μας να εργαζόμαστε με ασφάλεια και να ζούμε την οικογένειά μας με αξιοπρέπεια».

«Αρρωστο και μάλιστα πολύ βαριά είναι το σύστημά σας, που εκτρέφει πολιτικό προσωπικό σαν και του λόγου σας, ναζιστικές και εγκληματικές οργανώσεις σαν τη Χρυσή σας Αυγή», καταλήγει το Συνδικάτο, που θέλουν τους εργαζόμενους «να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί από το πρωί μέχρι το βράδυ μέχρι τα βαθιά γεράματα και να μην ξέρουμε και αν θα γυρίσουμε ασφαλείς στις οικογένειές μας, για να θησαυρίζουν βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες και μεγαλοεργολάβοι...».