Στα γερμανικά μίντια (13 και 14 Δεκέμβρη) δημοσιεύτηκε έκκληση 40 Ανατολικογερμανών «Αγωνιστών για τα δικαιώματα του πολίτη», από τους οποίους μερικοί μετά το 1989-90 υπήρξαν βουλευτές στις γερμανικές Βουλές και το Ευρωκοινοβούλιο (ακόμα και υπουργοί) και αγανακτισμένοι για τη σημερινή κατάσταση απευθύνονται στους «απλούς πολίτες» να ανοίξουν επιτέλους το στόμα και να διαμαρτυρηθούν.

«Βαρεθήκαμε - γράφουν - να κυβερνιόμαστε κάτω από τη σημαία της ελευθερίας και δημοκρατίας ενάντια στα συμφέροντά μας. Βαρεθήκαμε να μας κοροϊδεύουν. Βαρεθήκαμε να μας επιβάλουν την άνοστη φλυαρία των κομματικών συνεδρίων. Βαρεθήκαμε τους λαϊκούς αντιπροσώπους, που δεν αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντά μας και που αυτό το γιορτάζουν σαν επιτυχία. Βαρεθήκαμε έναν καγκελάριο που για χάρη της εξουσίας φέρνει βουλευτές στο σημείο να πουν "ναι" στον πόλεμο, όταν εννοούν "όχι" και να πουν "όχι", όταν εννοούν "ναι". Δε συμφωνούμε να ασημαντοποιούνται οι πολεμικές συμμετοχές με λέξεις όπως "ανάληψη ευθύνης", "ο νέος ρόλος της Γερμανίας στον κόσμο", "επιβολή των δικαιωμάτων των γυναικών". Αρνούμαστε αυτόν τον πόλεμο... Ας ανοίξουμε επιτέλους το στόμα μας. Ας μιλήσουμε με τα παιδιά μας, με τους γονείς μας γι' αυτόν τον πόλεμο, για δικαιοσύνη στη Γερμανία και στον κόσμο, που απειλούνται να διαρρεύσουν μέσα από τα δάχτυλά μας!».

Οι συνυπογράφοντες την έκκληση υπήρξαν αντιπολιτευόμενοι «αγωνιστές κατά της δικτατορίας της ΓΛΔ» και πίστευαν ότι με την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος θα βρεθούν στο «κράτος του δικαίου και της ελευθερίας». Στην αρχή της έκκλησής τους όμως διαπιστώνουν: «Από την πρόσφατη εμπειρία με την κοινοβουλευτική δημοκρατία στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία (της Γερμανίας) απευθυνόμαστε όχι στον καγκελάριο, όχι στους Κοκκινο-Πράσινους, όχι στα αντιπολιτευόμενα κόμματα, αλλά σε σας, τους απλούς πολίτες, όπως εμείς... Αισθανόμαστε σε αυξανόμενο βαθμό αδύναμοι απέναντι στις οικονομικές, στρατιωτικές και πολιτικές δομές, που για χάρη της εξουσίας και του κέρδους αγνοούν τα συμφέροντά μας σε βιοτικά ζητήματά μας... Κανένας μας δεν υπολόγιζε ότι ένα τρομερό τρομοκρατικό πλήγμα στις ΗΠΑ θα παιρνόταν σαν αφορμή φαινομενικά αμετάτρεπτα μέτρα περί δικαίου και αισθήματος δικαιοσύνης σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο να πάρουν την κατρακύλα... Ανατριχιάζουμε ότι οι ενδεχόμενοι υποκινητές του τρομοκρατικού πλήγματος εξοντώνονται με έναν υπερισχυρό στρατιωτικό μηχανισμό».