Ο πρώην υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Γκέιτς, σε πρόσφατο άρθρο του για τη Λιβύη ασκεί κριτική στην επέμβαση για την ανατροπή του Καντάφι, ο οποίος «είχε εγκαταλείψει το πυρηνικό του πρόγραμμα και δεν απειλούσε τα αμερικανικά συμφέροντα». Διαπιστώνει μάλιστα ότι «η κατάρρευσή του επέτρεψε σε περισσότερους από 20.000 πυραύλους επιφανείας - αέρος και αμέτρητα άλλα όπλα από το οπλοστάσιό του να βρουν το δρόμο τους τόσο στην Αφρική όσο και στη Μέση Ανατολή, πυροδότησε εμφύλιο πόλεμο το 2014 που έβαλε τη Λιβύη σε χρόνια αναταραχής, άνοιξε την πόρτα στην άνοδο του ISIS στη χώρα και δημιούργησε την ευκαιρία για τη Ρωσία να διεκδικήσει ρόλο στον καθορισμό του μέλλοντος της Λιβύης». Από το αφήγημα του Αμερικανού διπλωμάτη βέβαια λείπει το αμερικανικό σχέδιο για τη «Νέα Μέση Ανατολή», που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και προέβλεπε ανατροπές καθεστώτων και ωμές στρατιωτικές επεμβάσεις, για την αναμόρφωση του χάρτη της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, σε πλήρη στοίχιση με τα αμερικανικά συμφέροντα. Οι εξελίξεις που περιγράφει μοιάζουν πράγματι με ντόμινο, έχουν όμως σε κάθε φάση τη σφραγίδα του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού, τον οποίο στηρίζουν και όλες οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Ο σχεδιασμός αυτός, που προχωράει είτε με τα όπλα είτε με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, πάντα όμως στο όνομα της «ασφάλειας» και της «σταθερότητας», ανοίγει το «κουτί της Πανδώρας» για παραπέρα όξυνση των ανταγωνισμών, νέους πολέμους και καταστροφές. Ας το 'χει καλά στο νου του ο λαός, τώρα που προσπαθούν να τον πείσουν ότι με ΝΑΤΟική ομπρέλα, οι διευθετήσεις που προωθούνται στα Ελληνοτουρκικά γίνονται «για το καλό του» και για τη διασφάλιση της «σταθερότητας» στην περιοχή.