Στην «κρύα» κοροϊδία των πληγέντων αγροτοκτηνοτρόφων προχώρησε για άλλη μια φορά χτες η κυβέρνηση, διά στόματος των υπουργών Οικονομίας - Οικονομικών και Γεωργίας. Ν. Χριστοδουλάκης και Γ. Δρυς εξήγγειλαν υποτίθεται χτες μέτρα ανακούφισης των πληγέντων από την κακοκαιρία αγροτοκτηνοτρόφων, με μόνο σκοπό, από ό,τι φάνηκε, τη δημιουργία φτηνών εντυπώσεων και ανεκπλήρωτων προσδοκιών. Αυτό που φαίνεται είναι ότι τα πέντε ψευτόμετρα που ανακοινώθηκαν χτες, σε συνδυασμό με την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική, θα οδηγήσουν τους πληγέντες αγροτοκτηνοτρόφους σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια, στην υπερχρέωση και σε αρκετές περιπτώσεις σε εξαναγκασμό εγκατάλειψης της αγροτικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας. Οι δύο υπουργοί ανακοίνωσαν:

Μέτρο 1ο: «Αμεση έναρξη της διαδικασίας εκτίμησης των ζημιών από τον Οργανισμό Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ)». Δηλαδή, εξήγγειλαν ως κυβερνητικό μέτρο το αυτονόητο! Αυτή ακριβώς τη δουλιά υποτίθεται πως κάνει ο Οργανισμός, όποτε υπάρχουν καταστροφές, χωρίς να είναι απαραίτητη η όποια παρέμβαση της κυβέρνησης.

Μέτρο 2ο: «Αμεση καταβολή του 50% της εκτιμώμενης αποζημίωσης». Τούτο είχε ξαναεξαγγελθεί από την κυβέρνηση πριν δύο χρόνια περίπου, αλλά το ζήτημα δεν είναι τόσο η προκαταβολή, όσο οι εκτιμήσεις για τις ζημιές και το τελικό ύψος της αποζημίωσης που θα λάβουν οι πληγέντες αγροτοκτηνοτρόφοι. Και το βασικό είναι πού θα βρει χρήματα ο ΕΛΓΑ, για να πληρώσει τις αποζημιώσεις που πρέπει; Από τον προϋπολογισμό; Από τις εισφορές των αγροτοκτηνοτρόφων; `Η από νέο δανεισμό του ήδη υπερχρεωμένου ΕΛΓΑ με την εγγύηση του Δημοσίου, πάλι;

Μέτρο 3ο και 4ο: Τα δύο επόμενα μέτρα στην ουσία είναι ένα, αλλά οι υπουργοί τα έκαναν δύο για να φαίνονται πολλά... Προβλέπουν, «ενισχύσεις για την αποκατάσταση του ζωικού και φυτικού κεφαλαίου, καθώς και των συναφών γεωργοκτηνοτροφικών εγκαταστάσεων» και «καταβολή αποζημιώσεων για καταστροφές αποθηκευμένων αγροτικών προϊόντων και ζωοτροφών». Εδώ δε γίνεται κουβέντα από πού θα δοθούν χρήματα και πόσα, για τις σχετικές ενισχύσεις ή αποζημιώσεις. Οι ζημιές αυτές, που δεν αποζημιώνονται από τον ΕΛΓΑ, καλύπτονται από τα ΠΣΕΑ (Πολιτική Σχεδιασμού Εκτακτης Ανάγκης). Μόνο που όμως τα ΠΣΕΑ του υπουργείου Γεωργίας δεν έχουν δραχμή να καταβάλουν ως αποζημιώσεις και η όλη διαδικασία που απαιτείται πλέον είναι πιο γραφειοκρατική και πιο χρονοβόρα. Οσο για την κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, αυτές παίζουν κρυφτούλι σε βάρος των κατεστραμμένων αγροτοκτηνοτρόφων για το πώς, από πού και πότε θα βρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια για να καταβληθούν οι απαιτούμενες αποζημιώσεις.

Μέτρο 5ο: «Πιστωτικές διευκολύνσεις σε πληγέντες αγρότες που έχουν καλλιεργητικά δάνεια με λήξη εντός του 1ου εξαμήνου 2002. Τα δάνεια αυτά καθίστανται άτοκα από τη λήξη τους μέχρι την πλήρη καταβολή των αποζημιώσεων». Εδώ έχουμε να κάνουμε με το άκρον άωτον της κοροϊδίας σε βάρος των αγροτών. Η κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται να «παγώσει» συνολικά τα δάνεια των κατεστραμμένων αγροτών, αλλά ταυτόχρονα προϊδεάζει ότι και όποιες αποζημιώσεις δοθούν, θα δοθούν μόνο και μόνο για να εξοφληθούν οι απαιτήσεις της ΑΤΕ. Αυτό γίνεται ακόμα πιο κατανοητό, αν πάρουμε υπόψη μας το γεγονός ότι τα λεγόμενα καλλιεργητικά δάνεια είναι κατά κανόνα διάρκειας ενός χρόνου και η αποπληρωμή τους γίνεται μόλις ο αγρότης εισπράξει χρήματα από την πώληση της παραγωγής του. Με δεδομένη όμως την τεράστια καταστροφή της παραγωγής, είναι φανερό πως την όποια αποζημίωση θα την καταβροχθίσει η τράπεζα, ενώ οι πληγέντες αγρότες - με βάση τα μέτρα της κυβέρνησης - θα είναι καταδικασμένοι να περάσουν ολόκληρη τη χρονιά χωρίς εισόδημα! Πέραν όλων αυτών, όπως προκύπτει από τις υπουργικές δηλώσεις, αμέσως μετά την καταβολή των όποιων αποζημιώσεων, συνεχίζεται απρόσκοπτα η εισπρακτική τοκογλυφική πολιτική της ΑΤΕ. Και για τους αγρότες, που οι επιπτώσεις της κακοκαιρίας θα τους πλήττουν και τα επόμενα χρόνια και δε θα έχουν ούτε παραγωγή, ούτε εισόδημα, η κυβέρνηση, όπως φαίνεται, ουδόλως νοιάζεται.