Η «γενναία αύξηση των οικονομικών πόρων του συστήματος, ώστε αυτοί σε βάθος τετραετίας να εναρμονιστούν με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο» είναι ο δεύτερος άξονας του προγράμματος για την Υγεία που παρουσίασε την Τρίτη ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν και κάτι φανταζόμαστε, ίσως θα μπορούσαν να κάνουν μια διευκρίνιση για ποιον «μέσο όρο» μιλάνε: Μήπως για εκείνον της Ιταλίας, με τις εκατόμβες νεκρών και το Μπέργκαμο, με τα 37 δισ. περικοπών μόνο την τελευταία δεκαετία στο σύστημα Υγείας, όπου 12 εκατομμύρια άνθρωποι δεν λαμβάνουν την αναγκαία ιατρική περίθαλψη για οικονομικούς λόγους; Μήπως εννοούν τη Γερμανία, την «πρώτη και καλύτερη» στην ιδιωτικοποίηση της Υγείας από τη δεκαετία του '90, όπου μόνο το 30% των νοσοκομείων είναι δημόσια κι αυτά λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, έχοντας ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του πολυδιαφημισμένου συστήματος και γι' αυτό τα «σκληρά» lockdowns; Μήπως μιλάνε για το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γαλλία, που έφτασαν να στέλνουν ασθενείς ...στις δίπλα χώρες; 'Η μήπως εννοούν το σύστημα της «ανοσίας της αγέλης» στη Σουηδία, όπου με επίσημα έγγραφα επιβεβαιώθηκε η διαλογή ασθενών στις ΜΕΘ; Για να μη μιλήσουμε για την Πορτογαλία, που τόσο θαυμάζουν για τη σοσιαλδημοκρατική της κυβέρνηση και η οποία έχει μετατραπεί σε «παράδειγμα προς αποφυγή» τους τελευταίους μήνες. Οσο κι αν ψάξουν οι εργαζόμενοι, δεν πρόκειται να βρουν κανένα σύστημα Υγείας που να συνδυάζει την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών με τα κέρδη του κεφαλαίου, όπως τους κοροϊδεύουν η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, ξεπλένοντας και θωρακίζοντας την πολιτική που εκθέτει το λαό σε μεγάλο κίνδυνο.