Το 21ο Συνέδριό μας πραγματοποιείται σε μια περίοδο κατά την οποία εξελίσσεται η νέα καπιταλιστική κρίση. Οπως αναφέρεται στις Θέσεις, δημιουργούνται προϋποθέσεις ανόδου του κινήματος αλλά και κίνδυνοι, μεγαλύτερου απ' ό,τι σήμερα, πισωγυρίσματος. Πράγμα που σημαίνει ότι απαιτείται από το Κόμμα και προσωπικά από κάθε μέλος καλός σχεδιασμός, στοχοπροσήλωση και μελέτη για την υλοποίησή του, συνδυασμένα με την ιδεολογικοπολιτική και μαζική μας δράση.

Συμφωνώ με το σύνολο των Θέσεων. Θέλω να εστιάσω σε κάποια ζητήματα.

Τι σημαίνει πρακτικά η νέα καπιταλιστική κρίση; Παραπέρα εξαθλίωση του λαού και κατ' επέκταση για τους αυτοαπασχολούμενους σημαίνει μαζικά κλεισίματα μαγαζιών, προλεταριοποίηση, μαζικές κατασχέσεις, μεγαλύτερη επιθετικότητα του μεγάλου κεφαλαίου και μέσω των αντιλαϊκών μέτρων των κυβερνήσεων και άμεσα με τον ανταγωνισμό. Σημαίνει ένταση στην εμφάνιση ιδεολογημάτων αλλά και κόσμος μπουχτισμένος, που ενδεχομένως να βγει και στο δρόμο μαζικά. Η εμπειρία μας δείχνει ότι σε τέτοιες συνθήκες, η ιδεολογικοπολιτική μάχη θα αφορά το τι θα επικρατήσει τελικά στη συνείδηση, σε ό,τι αφορά την κατεύθυνση και τον στόχο του αγώνα (π.χ. το 2011, στις άνω και κάτω πλατείες για την κυβέρνηση της «αριστεράς» και την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής).

Πάνω σε αυτά θέλω να επιμείνω στη δική μας δουλειά, στην προετοιμασία για αυτή τη μάχη. Πώς θα μπολιάσουμε στη συνείδηση αυτού του κόσμου τις νομοτέλειες αυτού του συστήματος. Οτι δεν φταίει ο Covid που δεν πήγε καλά η επένδυσή του ή ο κακός υπουργός που φαλίρισε. Δεν φταίνε οι απαιτήσεις του εργαζόμενου και ο συνδικαλισμός, δεν φταίει ο γείτονας αυτοαπασχολούμενος. Φταίει η στρατηγική που έχει το κεφάλαιο και αυτή έχει στόχο να επιβιώσει αυτό και να αυξήσει τα κέρδη του με κάθε θυσία. Συγχρόνως να ξεκαθαρίσουμε εμείς οι ίδιοι, η ΚΟΒ, τι θέλουμε από αυτόν τον κόσμο. Θέλουμε από τώρα αυτός ο κόσμος να κάνει το βήμα να έρθει πιο κοντά στην πολιτική πρόταση του Κόμματος. Σε αυτό το έδαφος να αξιοποιήσουμε όλα τα εργαλεία μας, ώστε να γνωρίζουμε περισσότερους, να εκφράσουμε περισσότερους. Δεν θέλω να αναφερθώ στα εργαλεία μας στο κίνημα, θα ήθελα να σταθώ στο βασικό μας εργαλείο, στην ιδεολογία μας, στο Πρόγραμμά μας, εργαλείο που δίνει απάντηση σε όλα.

Από το προηγούμενο διάστημα έχουμε ανοίξει παρτίδες με αρκετό κόσμο μέσω της δραστηριότητάς μας, με αποκορύφωμα την πλατιά διακίνηση των Θέσεων. Ηρθαμε σε επαφή με αρκετούς αυτοαπασχολούμενους, ανανεώσαμε δεσμούς με κόσμο που μιλούσαμε, βρήκαμε νέες επαφές. Ηταν μεγάλη ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση της ΚΟΒ, πρέπει να δώσουμε συνέχεια το επόμενο διάστημα. Αυτός ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να μας ακούει. Να ακούει τους κομμουνιστές να του λένε για την κατάσταση στο μαγαζί του, για το σωματείο, γιατί και πώς να συμμετέχει εκεί. Να ακούει όμως και για τα καθημερινά του προβλήματα, την Υγεία, τον παιδικό σταθμό, τη μόρφωση του παιδιού του, το ακριβό ενοίκιο, σούπερ μάρκετ και ρεύμα, τις διεξόδους του στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, που σήμερα είναι είδη πολυτελείας.

Να ακούει δηλαδή για τις σύγχρονες ανάγκες του που είναι κοινές με του εργάτη, του αγρότη και που το ΚΚΕ έχει λύση γι' αυτές σήμερα. Η πάλη γι' αυτές τις ανάγκες μπορεί και να φέρει σε δυσκολία το σύστημα, να καθυστερήσει μέτρα ή και να τα αποτρέψει. Κυρίως όμως θα μας κάνει δυνατότερους μέχρι τη συνολική αντεπίθεση. Να καταλάβει ο κόσμος μας ότι αυτό που τον χωρίζει από την υλοποίηση των αναγκών του είναι το κέρδος και ο καπιταλισμός.

Αυτή τη δουλειά προφανώς δεν θα την κατακτήσουμε αμέσως, όμως ούτε είμαστε στο μηδέν. Θέλει μελέτη του χώρου και των εξελίξεων, μελέτη των συνολικών αναγκών του λαού. Θέλει και μελέτη του αντιπάλου. Πώς παρεμβαίνει «φανερά» (ΕΣΠΑ, μέτρα κ.τ.λ.) αλλά και πώς στην απλή καθημερινότητα (ιδεολογήματα ανάθεσης, μικρότερου κακού κ.τ.λ.). Πρέπει η ΚΟΒ να έχει ως θεματολογία στις συνεδριάσεις της την παρέμβαση του αντιπάλου στο χώρο. Πώς εμείς απαντάμε. Να επεξεργάζεται σε βάθος την παρέμβασή μας (στο κίνημα, την ιδεολογική και πολιτική) ώστε να γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί στον κύριο στόχο μας. Δεν θέλουμε απλά να έχουμε μια απάντηση και να την αναπαράγουμε (που δεν το υποτιμώ), αλλά πώς μέσα από την παρέμβασή μας θα κερδίζουμε νέες συνειδήσεις με την πρόταση του Κόμματος. Ετσι θα ενισχύσουμε τη δράση μας, θα ανανεώσουμε δεσμούς. Κάποια βήματα έγιναν και με την ανακοίνωση της ΚΟΒ για την εστίαση και πρόσφατα με την πρόταση νόμου του Κόμματος για τους αυτοαπασχολούμενους. Αλλά η ΚΟΒ δεν τα επεξεργάστηκε. Δεν συζητήσαμε συλλογικά, να προετοιμαστούμε, πώς θα πάμε, πώς θα εξειδικεύσουμε. Αν γίνει κτήμα της ΚΟΒ αυτός ο τρόπος δουλειάς, θα έχουμε πιο χειροπιαστά αποτελέσματα, θα βγάλουμε πολύτιμα συμπεράσματα για τον κόσμο μας, από τι επηρεάζεται και το πιο βασικό, θα εντοπίζουμε και θα λύνουμε και δικές μας αδυναμίες.

Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στη μελέτη του «Ριζοσπάστη». Προσωπικά η περίοδος που δεν έχανα λέξη καθημερινά, ήταν όταν ήμουν φοιτητής και αυτό κατά τη γνώμη μου γινόταν όχι επειδή είχα άλλη συνείδηση ή περισσότερο χρόνο, αλλά επειδή υπήρχε καθημερινή διαπάλη με τον αντίπαλο, που με πίεζε στο να έχω απαντήσεις σε όλα. Επίσης σήμερα παίζει βασικό ρόλο η επίδραση που έχει το διαδίκτυο και η εύκολη πληροφορία.

Το ότι ξέρω ότι αν χρειαστεί να απαντήσω σε κάποιο εξειδικευμένο θέμα, να γράψω μια ανακοίνωση κ.τ.λ. μπορώ πλέον, μέσω του κινητού, να έχω πρόσβαση σε «Ριζοσπάστη», 902, ΚΟΜΕΠ κ.τ.λ., με κάνει να αφήνω δεκάδες άρθρα αδιάβαστα. Είναι σαν να λέω εγώ στον καθοδηγητή μου, δηλαδή τον «Ριζοσπάστη», τι να μου πει, αδιαφορώντας για το τι πρέπει να μου πει. Είμαι προβληματισμένος πώς και κατά πόσο μπορούμε να το βελτιώσουμε αυτό. Εκπαιδευόμαστε για άλλες φάσεις της ταξικής πάλης, αλλά η εξάρτησή μας από την εύκολη πληροφορία μόνο εκπαίδευση δεν είναι και μάλιστα με δεδομένο ότι είναι στα χέρια του αντιπάλου. Αν η μελέτη και η διακίνηση του «Ριζοσπάστη» δεν μας γίνει καθημερινή ρουτίνα, όταν θα πρέπει να μάθουμε με τον δύσκολο τρόπο θα είναι αργά. Πάνω σε αυτό το θέμα, δηλαδή για το διαδίκτυο, τα ΜΚΔ, θα ήθελα να αναφέρονται περισσότερα στις Θέσεις, καθώς επηρεάζει μεγάλο όγκο μελών, πόσο μάλλον τους οπαδούς μας.