Ολα κι όλα λοιπόν... Μπορεί οι εργοδότες να μη δίνουν δεκάρα τσακιστή για το πώς φτάνει καθημερινά ο εργαζόμενος στη δουλειά, αν «παστώνεται» μέσα σε λεωφορεία και Μετρό, μπορεί να τον βάζουν να εργάζεται σε ακατάλληλες συνθήκες, να μη φροντίζουν ούτε για τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας, αλλά τα ...«υγειονομικά πρωτόκολλα» ενεργοποιούνται σαν συναγερμός μόλις τολμήσουν οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν. Είτε με συνδικαλιστικές διώξεις, είτε με καψόνια (λες και ο κορονοϊός επιτίθεται μόνο σε απεργούς...) στοχοποιούν όποιον σηκώνει κεφάλι στις σημερινές δύσκολες συνθήκες. Ακόμα κι έτσι όμως, δείχνουν τι είναι αυτό που τους φοβίζει: Η συλλογική δράση, η οργάνωση και η διεκδίκηση μέσα στους χώρους δουλειάς.