Την πατρότητα της συμφωνίας με τη Γαλλία διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ, επικροτώντας την, μαζί και την κλιμάκωση της εμπλοκής σε επικίνδυνους σχεδιασμούς που αυτή σηματοδοτεί, διατυπώνοντας ορισμένες ενστάσεις για το «τίμημα» δήθεν της εμπλοκής.

Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, ενισχύοντας και τα σχετικά παραμύθια περί «ασφάλειας» που συνοδεύουν ακόμα μια συμφωνία με στόχο η Ελλάδα να παίξει τον ρόλο του ευρωατλαντικού χωροφύλακα, ο ίδιος «στήριξε και στηρίζει την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδίως στις μέρες μας, δεδομένης της κλιμάκωσης της τουρκικής επιθετικότητας (...) Στο πλαίσιο αυτό, η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία όπως και η ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού με φρεγάτες Belharra είναι επί της αρχής στρατηγικά ορθές επιλογές, που έχει ήδη η χώρα από το 2018», θυμίζοντας πως όλο αυτό το διάστημα «παροτρύναμε την κυβέρνηση να ολοκληρώσει τις σχετικές διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο μιας λογικής ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας».

Κι αφού πρώτα «συνυπογράφει» με χέρια και με πόδια τους στόχους της αστικής τάξης, «παραπονιέται» αφού, όπως λέει, το πρόβλημα έγκειται στις ...«παλινωδίες, στην έλλειψη στρατηγικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τις εξοπλιστικές αγορές που ακολούθησαν», που αντί να κλείσει τις εν λόγω συμφωνίες νωρίτερα, καθυστέρησε, με αποτέλεσμα να «έχουν σήμερα φουσκώσει υπέρμετρα τον λογαριασμό για μια υπερχρεωμένη χώρα όπως η Ελλάδα, βάζοντάς μας σε μια κούρσα εξοπλισμών που ξεπερνά τα 10 δισ. ευρώ»!

Αυτά κι ενώ ως κυβέρνηση οδήγησε με φανατισμό την κούρσα εξοπλισμών, όπως υπαγόρευσαν οι πολεμοκάπηλοι σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ και τα σχέδια «αναβάθμισης» της αστικής τάξης, μεταξύ άλλων με συμφωνίες όπως αυτές με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ για την αναβάθμιση των «F-16», και με το «ασημένιο» μετάλλιο στις δαπάνες για ΝΑΤΟικούς σκοπούς.