ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ.--

Ούτε ένας, ούτε δύο ούτε καν εκατοντάδες, αλλά χιλιάδες ήταν οι φτωχοί και άνεργοι κάτοικοι της Αργεντινής, που εκ νέου ζήτησαν τα αυτονόητα: ψωμί και δουλιά.

Με τη διαδήλωση που οργάνωσαν οι «πικετέρος», όπως έχει ονομαστεί το κίνημα των φτωχών και των ανέργων, το βράδυ της Τρίτης -τοπική ώρα- μπροστά από την Κάσα Ροσάδα, δηλαδή το κτίριο της προεδρίας, στην πλατεία Μάη, απαίτησαν τροφή και δουλιά και παράλληλα κάλεσαν τους συμπατριώτες τους σε νέα εκδήλωση διαμαρτυρίας στις 16 Φλεβάρη.

Αφού έγιναν δεκτοί από αξιωματούχους του προεδρικού μεγάρου πολλοί ηγέτες των «πικετέρος» δήλωσαν απογοητευμένοι από τα αποτελέσματα της συνάντησης και ανακοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν σε νέες διαδηλώσεις ενώ θα στήσουν και οδοφράγματα. Επίσης, την ίδια ημέρα, στις 16 Φλεβάρη, θα γίνει μια «μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση» στην Πλατεία Μάη, από κοινού με τα συνοικιακά και προαστιακά συμβούλια του Μπουένος Αϊρες που έχουν οργανώσει πολλές αντικυβερνητικές «συναυλίες».

«Πρέπει να διευρύνουμε το σχέδιο δράσης, να κόψουμε όλους τους δρόμους να αποκλείσουμε όλες τις επιχειρήσεις μέχρι η κυβέρνηση να αναθεωρήσει τα σχέδιά της. Είναι ο μόνος τρόπος, ώστε οι κυβερνώντες να καταλάβουν ότι ο λαός θα αντισταθεί και θα επιβάλει τη θέλησή του στους δρόμους», είπαν οι οργανωτές της διαδήλωσης.

Αφορμή στάθηκε η παρουσίαση, εκ μέρους της κυβέρνησης του νέου περονιστή πρόοέδρου Εδουάρδο Ντουάλδε, του προϋπολογισμού λιτότητας του 2002, δύο ημέρες αφότου ανακοίνωσε το σχέδιο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα. Σύμφωνα με αναλυτές ο προϋπολογισμός αυτός, δεν είναι τίποτα άλλο από προσπάθεια της Αργεντινής να ευχαριστήσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και να καταδείξει τη θέλησή της να υπακούσει στις διαταγές του διεθνούς οργανισμού. Ομως το ΔΝΤ δεν έχει κάνει κανενός είδους δήλωση μέχρι στιγμής, τακτική που εφαρμόζει από την πρώτη στιγμή ανάληψης προεδρικών καθηκόντων από τον Ντουάλδε.

Αντιθέτως, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών για τις Διεθνείς Σχέσεις, των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζον Τέιλορ, συνέστησε για άλλη μία φορά στην Αργεντινή να προχωρήσει σε πιο γενναία μέτρα και να υιοθετήσει σαρωτικές οικονομικές αλλαγές, όπως η διαμόρφωση ενός αναπτυξιακά προσανατολισμένου φορολογικού συστήματος, και ένα μακροοικονομικό πρόγραμμα για τον προϋπολογισμό με διακανονισμό ανάλογο για κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας.