«Σαν κινηματογραφική ταινία πέρασε από μπροστά μου η περίοδος του εμφυλίου πολέμου, όλα όσα τράβηξε ο τόπος, οι συναγωνιστές μου, η οικογένειά μου τη δύσκολη εκείνη περίοδο, κατά τη διαδρομή από το σπίτι προς την Ασφάλεια αμέσως μετά τη σύλληψή μου», είναι οι πρώτες κουβέντες του 76χρονου αγωνιστή Δημήτρη Βάγια από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, με τον οποίο επικοινωνήσαμε χτες το απόγευμα.

Η περιπέτεια της σύλληψης του αγωνιστή, την περασμένη Παρασκευή στην Καλαμάτα από δύο άντρες της Ασφάλειας, με την κατηγορία της «αυτομολίας εις τους στασιαστάς» - προσχώρησε στο ΔΣΕ από τον Εθνικό Στρατό στις 31 Μάη του 1949 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου - ξύπνησε τις μνήμες του παρελθόντος του βετεράνου κομμουνιστή. Η έγγραφη εντολή που έχει πάρει η Ασφάλεια από το πενταμελές Στρατοδικείο της Λάρισας με ημερομηνία 04-12-2001 είναι να τον προσάγουν ενώπιον του εισαγγελέα του στρατοδικείου των Ιωαννίνων.

Μάλιστα ο αξιωματικός που ανέλαβε την υπόθεση ενημέρωσε το Δ. Βάγια ότι θα χρειαστεί να ταλαιπωρηθεί για δέκα ημέρες περίπου στα κρατητήρια έως ότου μεταφερθεί στα Ιωάννινα για να δικαστεί. Οπως ήταν φυσικό ο αγωνιστής ζήτησε να επικοινωνήσει με δικηγόρο. Μετά από αυτό ο αξιωματικός αφού τηλεφώνησε - άγνωστο πού - του ζήτησε να υπογράψει ένα χαρτί με το οποίο θα απαλλασσόταν από την «κατηγορία», κάτι όμως που αρνήθηκε κατηγορηματικά ο Δ. Βάγιας. «Εγώ δεν υπέγραψα σε χαλεπούς καιρούς, τώρα θα υπογράψω» ήταν η απάντησή του. Λίγο αργότερα αφέθηκε ελεύθερος...

Στο χωριό του στους Κάτω Αμπελόκηπους ο κόσμος αντέδρασε στην είδηση της σύλληψής του με θυμηδία, αλλά και σκεπτικισμό. «Τι θέλουν από τον Μήτσο; Γιατί τον κυνηγάνε ακόμα; Δεν τα σταμάτησαν αυτά;».

«Υστερα από 53 χρόνια η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα κάτι τέτοιο», μας λέει ο Δ. Βάγιας.« Και να σκεφτείς πως στις αρχές του χρόνου που ήμουν στο χωριό, ο πρόεδρος με ενημέρωσε πως με ζήτησε η Αστυνομία χωρίς να ξέρει το λόγο. Ρε πρόεδρε, μήπως είναι για τα παλιά τον ρώτησα, έτσι αυθόρμητα. Μπα, σώπα ρε Μήτσο δεν το πιστεύω. Αυτά πέρασαν τώρα» απάντησε.

Και συνέχισε: «Ανατρίχιασα, αηδίασα. Η υπόθεση αυτή με γύρισε πίσω, σε εκείνα τα χρόνια, το '46, το '47 που δεν ήξερες αν θα ζεις το επόμενο πρωινό, το '49 που φύγαμε από την πατρίδα. Επικά χρόνια με άσχημη κατάληξη για το λαό και τη χώρα. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός βλέπεις...».

Μέλη της ΚΟ Μεσσηνίας χτες, σε εξόρμηση που πραγματοποίησαν στην πόλη της Καλαμάτας, αναφορικά με τη δίωξη του Δ. Βάγια έγιναν αποδέκτες της έκπληξης του κόσμου για το γεγονός, της καταδίκης («αυτές οι εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί»), αλλά και έντονου προβληματισμού («φαίνεται πως ο Σημίτης δεν έδωσε μόνο ευρώ και φανελάκια στον Μπους»).