Ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Κομισιόν, σε συνέντευξή του για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, σημειώνει πως με αυτή «θα διασφαλίσουμε περισσότερο ρεαλιστική, αλλά ταυτόχρονα αξιόπιστη πορεία μείωσης του χρέους για τα κράτη - μέλη και ειδικότερα για τις χώρες με υψηλό χρέος». Πίσω από τα «ήξεις - αφήξεις», που αποτυπώνουν και τους σχετικούς ανταγωνισμούς στο πλαίσιο της ΕΕ, ξεκάθαρο είναι ότι όπως και το «παλιό» Σύμφωνο, έτσι και το νέο θα λειτουργεί σαν μια μόνιμη μέγγενη για τους λαούς και τις ανάγκες τους, επιβάλλοντάς τους να ξεπληρώνουν «αξιόπιστα» τις δημοσιονομικές «τρύπες» που θα ανοίγει η στήριξη των επενδύσεων του κεφαλαίου. Αυτήν τη στήριξη και τα περιθώριά της θα αποτυπώνει η όποια «ευελιξία» στο Σύμφωνο, και όχι βέβαια τις ανάγκες των λαών, που σε αντίθεση με τα παραμύθια κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και των υπόλοιπων, δεν συναντιούνται πουθενά με την καπιταλιστική κερδοφορία. Γιατί η καπιταλιστική οικονομία και η πολιτική που την υπηρετεί χωράνε όντως κάθε είδους «ευελιξία» για τα καπιταλιστικά κέρδη, αλλά με τίποτα δεν μπορούν να ξεφύγουν από τους «σιδερένιους νόμους» του σάπιου συστήματος. Γι' αυτό οι κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις μπορεί να μην είναι ούτε στάλα «δογματικές» όταν πρόκειται να αλλάξουν ακόμα και όσα χτες εμφάνιζαν ως «ευαγγέλιο», αλλά δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους όταν πρόκειται να θωρακίσουν την καπιταλιστική εκμετάλλευση με νέα αντεργατικά μέτρα και μεταρρυθμίσεις.