Λίγες μέρες μετά τον τραγικό θάνατο του 18χρονου μαθητή Λορέντσο Παρέλι στην Ιταλία, όταν καταπλακώθηκε από σιδερόβεργες μέσα σε εργοστάσιο μεταλλουργίας όπου έκανε τη μαθητεία του, προχτές Δευτέρα άλλος ένας μαθητής έχασε τη ζωή του. Πρόκειται για τον 16χρονο Τζουζέπε Λενότσι, ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα όταν το αυτοκίνητο θερμοϋδραυλικής εταιρείας, στην οποία έκανε τη μαθητεία του, εξετράπη της πορείας του και προσέκρουσε σε δέντρο στην περιφέρεια Μάρκε στην κεντρική Ιταλία. Σοβαρά τραυματισμένος είναι ο 37χρονος οδηγός του αυτοκινήτου.

Το τραγικό γεγονός σημειώθηκε σε μια περίοδο που συνεχίζονται οι μαζικές και πολύμορφες κινητοποιήσεις των μαθητών σε πάνω από 30 πόλεις της Ιταλίας οι οποίες εκδηλώθηκαν με αφορμή το εργοδοτικό έγκλημα και την απώλεια του Λ. Παρέλι, καταγγέλλοντας τις συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται η μαθητεία για εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές στη γειτονική χώρα.

Στην Ιταλία η μαθητεία είναι υποχρεωτική για όλους τους μαθητές με βάση τον αντιεκπαιδευτικό νόμο «Εναλλαγή Σχολείου - Εργασίας», που ψηφίστηκε το 2016 από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Μ. Ρέντσι. Ο νόμος αυτός στέλνει τους μαθητές για τσάμπα εργασία, χωρίς κανένα απολύτως εργασιακό δικαίωμα, ώστε να εξασφαλίζεται η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Από την πρώτη στιγμή είχε καταδικαστεί από τους μαθητές και όλα αυτά τα χρόνια είναι πάγιο αίτημα η κατάργησή του. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει τέσσερις κυβερνήσεις στην Ιταλία. Κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς, της κεντροδεξιάς, τεχνοκρατών, συνεργασίας, με διάφορα «πρόσημα» και «αποχρώσεις». Ολες τους συνέχισαν να εφαρμόζουν αυτόν τον απαράδεκτο και βαθιά αντιεκπαιδευτικό νόμο, ακριβώς επειδή η στρατηγική τους δεν αλλάζει, παρά τις επιμέρους διαφορές. Το βασικό επιχείρημα όλων των κυβερνήσεων είναι ότι με αυτόν τον νόμο οι μαθητές γνωρίζουν την αγορά εργασίας, καταρτίζονται καλύτερα και θα είναι πιο εύκολο να βρουν δουλειά. Ουσιαστικά ο νόμος αυτός δεν είναι παρά η ικανοποίηση της πάγιας απαίτησης των μονοπωλιακών ομίλων για περαιτέρω σύνδεση των επιχειρήσεων με τα σχολεία, για τσάμπα - στην περίπτωση της Ιταλίας - εργατικά χέρια.

Επιβεβαιώνονται οι φόβοι που εξέφραζαν εδώ και χρόνια μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί σχετικά με τα ελλιπή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς όπου στέλνονται οι μαθητές. Ειδικά για τους μαθητές από τα Τεχνικά Λύκεια, που στέλνονται σε εργοστάσια και μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, με τους επιπλέον κινδύνους που καραδοκούν. Οι πρόσφατοι θάνατοι των μαθητών προστίθενται στη μακάβρια λίστα των χιλιάδων εργατικών «ατυχημάτων» - βλ. εργοδοτικών εγκλημάτων - τα τελευταία χρόνια. Μόνο το 2021 στην Ιταλία καταγράφηκαν 1.404 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα», που αναδεικνύουν με τον πιο τραγικό τρόπο την κατάσταση στους χώρους δουλειάς, τα ελλιπή μέτρα, την εντατικοποίηση, και ότι το τσάκισμα δικαιωμάτων και οι συνθήκες γαλέρας στους χώρους δουλειάς αποτελούν προϋπόθεση για την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Σε αυτό το πλαίσιο συντελούνται η ανάκαμψη και η αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης. Αυτό άλλωστε είπε με τον πιο κυνικό τρόπο η υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, μιλώντας στη Βουλή για τον θάνατο του Λ. Παρέλι: «Εκφράζω τη θλίψη της κυβέρνησης για τον θάνατο του μαθητή, ο οποίος με την αφοσίωση και τη φρεσκάδα των 18 ετών του καταδείκνυε την αποφασιστικότητα της χώρας μας να βγει από την κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία»...

Οι μαζικές κινητοποιήσεις των μαθητών στην Ιταλία συνεχίζονται και αυτήν τη βδομάδα, με αίτημα την κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου «Εναλλαγή Σχολείου - Εργασίας», ενώ ενισχύονται και με νέες αποφάσεις μαθητικών συμβουλίων, που μέσα από δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες μπαίνουν στον αγώνα. Δεκάδες είναι οι Γενικές Συνελεύσεις σχολείων που έχουν αποφασίσει καταλήψεις και συμμετοχή στα νέα συλλαλητήρια, τα οποία θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 18 Φλεβάρη.

Οι δυνάμεις του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας (FGC) πρωτοστατούν στην οργάνωση του αγώνα των μαθητών, αναδεικνύοντας τον πραγματικό υπαίτιο, σημαδεύοντας τον πραγματικό εχθρό. Αυτό άλλωστε εκφράζεται σε όλες τις μεγάλες πόλεις, όπου οι μαθητικές κινητοποιήσεις καταλήγουν στα γραφεία της Confindustria (Σύνδεσμος Βιομηχάνων). Ετσι εξηγείται και το όργιο καταστολής που εξαπέλυσε το αστικό κράτος σε μια σειρά μαθητικές κινητοποιήσεις (επικαλούμενο μέτρα προστασίας της υγείας από την πανδημία), με αποκορύφωμα την κινητοποίηση στο Τορίνο πριν λίγες μέρες, με 40 τραυματίες μαθητές που κατέληξαν στο νοσοκομείο, όπως και η στοχοποίηση του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας από φιλικά ΜΜΕ προς την κυβέρνηση.

(Αναδημοσιεύεται από το odigitis.gr)