Εχει κατ' αρχάς σημασία, να υπογραμμιστεί η χρονική στιγμή, που ο Μ. Κ. επέλεξε να αποχωρήσει. Τα βασικά χαρακτηριστικά της είναι:

Το γεγονός, ότι η αντιλαϊκή επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα ξεδιπλώνεται με ακόμη πιο καθολικό τρόπο και με την απόφαση να περάσει «διά πυρός και σιδήρου». Και είναι επίθεση εφ' όλης της ύλης. Δεν ανατρέπει πλευρές, αλλά χτυπάει τη συνολική υπόσταση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων, του λαού.

Ακόμη: Βρισκόμαστε, ουσιαστικά, σε προεκλογική περίοδο. Μπροστά στην εκλογική αναμέτρηση του Οκτωβρίου, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ προετοιμάζουν τις δυνάμεις τους για τη συγκεκριμένη μάχη, πραγματοποιούν σημαντικές συσπειρώσεις με άλλες δυνάμεις, προβάλλουν θέσεις που συγκρούονται με τον πυρήνα της διαχειριστικής πολιτικής και εντάσσονται σε μια προοπτική αντίθετης με αυτή κατεύθυνσης.

Τα σημάδια της σήψης και της παρακμής του πολιτικού συστήματος είναι σήμερα κάτι παραπάνω από φανερά. Εξίσου φανερή είναι και η προσπάθεια καλλωπισμού αυτού του σάπιου συστήματος, με σκοπό να απορροφηθούν κραδασμοί, να προχωρήσει απρόσκοπτα η πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, να υπονομευτεί κάθε ταξική αντίδραση στο εργατικό και στο γενικότερο συνδικαλιστικό κίνημα. Τελικά, να καμφθούν και να υποταχτούν οι αντιστάσεις και ό,τι υγιές φέρνει η ανάπτυξη της ταξικής πάλης.

Και, βεβαίως, καθόλου δεν είναι αμελητέο το γεγονός, ότι η αποχώρηση του Μ. Κ. πραγματοποιήθηκε τρεις μέρες μόλις πριν την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, που θέμα της έχει τη δουλιά του Κόμματος στην εργατική τάξη και στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Παρ' όλα αυτά, είναι θεμιτό και δικαίωμα κάποιου να αποχωρήσει σε κάποια στιγμή και να πάει στο σπίτι του ή και να μεταπηδήσει σε άλλο κόμμα, εφόσον αλλάξει άποψη, εφόσον θεωρήσει ότι η ιδεολογία και η πολιτική του ΚΚΕ έπαψαν να τον εκφράζουν.

Ο Μ. Κ. δε συμπεριφέρθηκε με κάποιον από τους παραπάνω τρόπους. Συμπεριφέρθηκε με τρόπο που δείχνει ότι ο στόχος του δεν είναι να βοηθήσει το Κόμμα να διορθώσει τις θέσεις του, να βελτιώσει τη δράση του, αλλά, αντίθετα, η πρακτική του δείχνει ότι στόχο έχει να χτυπήσει το ΚΚΕ. Η στάση του δείχνει συγκεκριμένη επιλογή. Είναι γνωστό ότι ο Μ.Κ. προσέτρεξε σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης «για βοήθεια»!

Δεν απέφυγε την πεπατημένη, ούτε ανάλογα αρνητικά παραδείγματα και φαινόμενα του παρελθόντος, με άλλες ανάλογες αποχωρήσεις.

Είναι χαρακτηριστικός ο επίμονος ισχυρισμός του, εδώ και λίγες μέρες, ότι το ΚΚΕ επιδιώκει τη διάσπαση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος! Το λέει, αν και γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Το αληθινό θέμα που υφίσταται είναι η ύπαρξη του ΠΑΜΕ που παλεύει να πάρει ταξικό χαρακτήρα το σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος, που η κεντροαριστερά, η κεντροδεξιά, η εργοδοσία, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ παλεύουν να μη γίνει, παλεύουν να υποταχθεί η εργατική τάξη. Αυτή είναι η ουσία και όχι τα διάφορα φούμαρα για διάσπαση. Και κάτι τελευταίο: Αλήθεια, πώς ανεχόταν τόσα χρόνια να καθοδηγεί το ΚΚΕ, όχι η ΚΕ και το ΠΓ, αλλά όπως είπε και όπως γράφει, μια ομάδα 8-10 ατόμων; Πότε την ανακάλυψε;

Και με αφορμή και αυτό το γεγονός, όχι μόνο δεν πρέπει να δυσκολευτεί η ανοιχτή συζήτηση μέσα στο Κόμμα, αλλά αντίθετα πρέπει να δυναμώσει η συζήτηση και ο προβληματισμός, όλων των μελών και στελεχών του Κόμματος και της ΚΝΕ, για όλα τα ζητήματα που απασχολούν το Κόμμα, το λαό μας και την πολιτική ζωή του τόπου.