«Μα καλά, δεν έχει δικαίωμα ένας λαός να αποφασίζει για το μέλλον της χώρας του;». Το ερώτημα αυτό επαναλαμβάνουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν τα ευρωατλαντικά επιτελεία από την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, σχετικά με το «δικαίωμα» ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, «πασπαλισμένο» με διάφορες αστειότητες περί «δημοκρατίας» που συγκρούεται με τον «ολοκληρωτισμό». Προσπαθούν έτσι να παρουσιάσουν περίπου ως «λαϊκή απαίτηση» την ένταξη των χωρών στην ιμπεριαλιστική αυτή συμμαχία, που έχει αιματοκυλήσει τους λαούς. Αλλά και να τσουβαλιάσουν την αντίθεση σε αυτή, όπως και σε κάθε άλλη ιμπεριαλιστική συμμαχία από τη σκοπιά του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με την ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση των ΗΠΑ - ΕΕ με τη Ρωσία και την Κίνα, που έχει βέβαια ως αφετηρία τον «σκοτωμό» τους για τη μοιρασιά της καπιταλιστικής λείας. Τα «επιχειρήματα» αυτά, όμως, δεν αντέχουν ούτε λεπτό στη «βάσανο» των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών...