Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία να λειτουργεί ως καταλύτης, αλλεπάλληλα νέα επεισόδια κλιμάκωσης των καπιταλιστικών ανταγωνισμών και παζαριών με μοχλό την Ενέργεια καταγράφηκαν και τη βδομάδα που πέρασε.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ξεχωρίζουν η κίνηση της Ρωσίας να μειώσει σημαντικά τις ροές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, επικαλούμενη «τεχνικά προβλήματα» που προκαλούν οι ευρωατλαντικές κυρώσεις, όπως και η τριμερής συμφωνία ΕΕ - Ισραήλ - Αιγύπτου που υπογράφηκε στο Κάιρο για την εισαγωγή ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Αναλυτικότερα, το ρωσικό ενεργειακό μονοπώλιο «Gazprom», μέσα σε δύο μέρες, Τετάρτη και Πέμπτη, μείωσε κατά 60% την παροχή φυσικού αερίου μέσω του αγωγού «Nord Stream» προς την Ευρώπη.

Ειδικότερα, την Πέμπτη, για δεύτερη συνεχόμενη μέρα, η «Gazprom» μείωσε τη ροή φυσικού αερίου προς τη Γερμανία μέσω του «Nord Stream». Ως αιτία για τη μείωση επικαλέστηκε προβλήματα που σχετίζονται με τη μη επιστροφή - λόγω κυρώσεων - εξοπλισμού που στάλθηκε στον Καναδά για συντήρηση.

Την Τρίτη, η «Siemens Energy» είχε ανακοινώσει ότι μία από τις τουρμπίνες αερίου του ρωσο-γερμανικού αγωγού, η οποία είχε πρόσφατα επισκευαστεί στον Καναδά, δεν μπορεί να μεταφερθεί άμεσα με πλοίο από το Μόντρεαλ εξαιτίας των δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

Ο Γερμανός αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών, Ρ. Χάμπεκ, απέρριψε το επιχείρημα της ρωσικής πλευράς και κατηγόρησε τη Μόσχα ότι προσπαθεί να προκαλέσει «ανησυχία» και να αυξήσει τις τιμές του αερίου.

Από την πλευρά του, ωστόσο, ο Ρώσος πρεσβευτής στην ΕΕ, Βλ. Τσίζοφ, μιλώντας στο «RIA Novosti» προειδοποίησε ότι οι ροές μέσω του «Nord Stream» θα μπορούσαν να διακοπούν πλήρως, κάνοντας λόγο για έναν «καταστροφικό κίνδυνο» για τη γερμανική οικονομία.

Αντίστοιχα με τα παραπάνω, η «Gazprom» ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι θα καλύψει μόνο το 50% των ημερήσιων αναγκών της ιταλικής «Eni». Επικαλέστηκε προβλήματα στον σταθμό της στην Πορτοβάγια, που τροφοδοτεί τον αγωγό «Nord Stream», μέσω του οποίου προωθεί μεγάλο μέρος του αερίου της στην «Eni».

Η δε γαλλική εταιρεία «GRTgaz», θυγατρική της «Engie», ανακοίνωσε ότι από τις 15 Ιούνη διακόπηκε η φυσική ροή ρωσικού αερίου μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, ως συνέπεια της μεγάλης μείωσης της ροής στον αγωγό «Nord Stream».

«Το προϊόν μας, οι κανόνες μας. Δεν παίζουμε σύμφωνα με κανόνες που δεν έχουμε φτιάξει», δήλωσε από την πλευρά του ο Αλ. Μίλερ, επικεφαλής της «Gazprom».

«Η Ρωσία είναι ένας αξιόπιστος πάροχος Ενέργειας για τους φίλους της Ρωσίας», πρόσθεσε. «Ναι, έχουμε μια μείωση του εφοδιασμού προς την Ευρώπη», είπε, αναφέροντας όμως ότι «πολύ σύντομα η ζήτηση υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην αγορά Ασίας - Ειρηνικού θα αυξηθεί».

Η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης του ευρωατλαντικού μπλοκ με τη Ρωσία και οι συνέπειές της στο πεδίο της Ενέργειας υποχρεώνουν την ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειές της για την εξασφάλιση εναλλακτικών απέναντι στο ρωσικό φυσικό αέριο, το οποίο καλύπτει το 40% των αναγκών της.

Σε αυτό το πλαίσιο, ΕΕ, Ισραήλ και Αίγυπτος συνυπέγραψαν την Τετάρτη 15/6 στο Κάιρο Μνημόνιο Συναντίληψης για την εξαγωγή ισραηλινού φυσικού αερίου στην ΕΕ. Το ισραηλινό αέριο θα πηγαίνει μέσω αγωγού στην Αίγυπτο για υγροποίηση προκειμένου να μεταφερθεί από εκεί διά θαλάσσης σε χώρες - μέλη της ΕΕ, με το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο να επωφελείται και από αυτήν την εξέλιξη.

Πριν από την υπογραφή της συμφωνίας, ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μ. Ντράγκι, και η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είχαν μεταβεί σε Ισραήλ, Δυτική Οχθη, Ιορδανία και Αίγυπτο.

Περίπου τις ίδιες μέρες (13 και 14 Ιούνη) βρέθηκε στη Βηρυτό με πρόσκληση της κυβέρνησης του Λιβάνου ο ειδικός απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Ενέργεια, Ε. Χοκστάιν. Ο Αμερικανός αξιωματούχος είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον Πρόεδρο, τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Ενέργειας και τον πρόεδρο της Βουλής, ακούγοντας τις νέες προτάσεις για τη διαφιλονικούμενη θαλάσσια ζώνη με το Ισραήλ, η οποία «ακουμπά» και το κοίτασμα φυσικού αερίου «Καρίν». Αφορμή για την επανεκκίνηση των έμμεσων διαπραγματεύσεων Ισραήλ - Λιβάνου με τη διαμεσολάβηση των ΗΠΑ έδωσε η προηγούμενη εγκατάσταση πλωτής πλατφόρμας γεωτρήσεων στο κοίτασμα «Καρίς» από την (ελληνικών συμφερόντων) εταιρεία «Energean».

Πληροφορίες ΜΜΕ σε Τελ Αβίβ και Βηρυτό ανέφεραν ότι η κυβέρνηση του Λιβάνου ήρε τις μεγαλύτερες απαιτήσεις που είχε προβάλει πέρσι στο κοίτασμα «Καρίς» προτιμώντας να «κρατήσει» για αποκλειστική εκμετάλλευση το κοίτασμα «Qana». Οι προτάσεις του Λιβάνου μεταφέρθηκαν από τον Χοκστάιν στο Ισραήλ, με φόντο τις αυξημένες ενεργειακές ανάγκες της ΕΕ και τις υψηλές τιμές της Ενέργειας που κάνουν συμφέρουσες περισσότερες γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στο μεταξύ, στις 21 Ιούνη αναμένεται και η υπογραφή της συμφωνίας Λιβάνου - Αιγύπτου για την εισαγωγή φυσικού αερίου στον Λίβανο. Τη συμφωνία αυτή την προωθούσαν από πέρυσι οι ΗΠΑ, ως απάντηση στην πρότερη προσπάθεια της «Χεζμπολάχ» να προμηθευτεί ιρανικό πετρέλαιο σε προνομιακές τιμές.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ενδεικτική των ανακατατάξεων και των έντονων διεργασιών στις διεθνείς αγορές Ενέργειας, τις προηγούμενες μέρες προχώρησε και η νέα τεχνική συμφωνία ανάμεσα στην «Gazprom» και την κινεζική πετρελαϊκή CNPC, με στόχο την προμήθεια φυσικού αερίου μέσω της διαδρομής στη ρωσική Απω Ανατολή. Το έγγραφο της συμφωνίας ορίζει τις βασικές τεχνικές παραμέτρους του διασυνοριακού τμήματος του αγωγού φυσικού αερίου, καθώς και τις παραμέτρους του φυσικού αερίου, αναφέρει η «Gazprom» σε ανακοίνωσή της.

Την ίδια ώρα, στις ΗΠΑ η μεγάλη αύξηση στις τιμές της Ενέργειας φέρνει ακόμα πιο έντονα στο προσκήνιο τις έντονες ενδοαστικές κόντρες.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν εμφανίζεται να «διαμαρτύρεται» για την επιλογή των εγχώριων μονοπωλίων Ενέργειας να μην αυξήσουν την παραγωγή για να πέσουν οι τιμές (παρότι έχουν εξασφαλίσει πλήθος αδειών για γεωτρήσεις), κατηγορώντας τα για ασύστολη κερδοσκοπία. Στην πραγματικότητα, οι «διαμαρτυρίες» του Λευκού Οίκου και οι δήθεν «ανησυχίες» για τα λαϊκά νοικοκυριά - που όντως βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό που «τρέχει» με ρεκόρ 40ετίας - αποτυπώνουν τις ενδοαστικές αντιπαραθέσεις, αφού η τεράστια αύξηση των τιμών της Ενέργειας απογειώνει τα κέρδη των μονοπωλίων του κλάδου, περιορίζοντας την «πίτα» για τα μονοπώλια άλλων κλάδων.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο εντάσσεται η επιστολή που απέστειλε ο Μπάιντεν στις αρχές της βδομάδας σε διυλιστήρια και πανίσχυρα πετρελαϊκά μονοπώλια, όπως οι εταιρείες «Marathon», «Valero Energy», «Phillips 66», «Chevron Corp», BP, «Shell» και «ExxonMobil», κατηγορώντας τες ότι έχουν μειώσει την παραγωγή και διύλιση πετρελαίου για να ενισχύσουν τα κέρδη τους. «Σε περίοδο πολέμου, δεν είναι αποδεκτό τα περιθώρια κέρδους των διυλιστηρίων να είναι πολύ πάνω από το κανονικό», ανέφερε ο Μπάιντεν, βάζοντας στο τραπέζι την «απειλή» αύξησης της φορολογίας. Λίγες μέρες πριν ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών της Γερουσίας, Ρον Γουάιντεν, αποκάλυψε ότι σχεδιάζεται η επιβολή ενός πρόσθετου φόρου 21% στα κέρδη των πετρελαϊκών εταιρειών που θεωρούνται υπέρογκα...

Παράλληλα με τα παραπάνω, προστίθεται η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού στις ΗΠΑ, που στις 15/6 ανέβηκαν κατά 0,75%. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση επιτοκίων που έκανε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) από το 1994 και αποσκοπεί στη διαχείριση της μεγάλης ανόδου του πληθωρισμού.

Παράλληλα με τις πιέσεις προς τα αμερικανικά μονοπώλια Ενέργειας, η κυβέρνηση Μπάιντεν στρέφεται σε στενούς συμμάχους των ΗΠΑ στον Περσικό, μεγάλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες, με πρώτη τη Σαουδική Αραβία. Στόχος της Ουάσιγκτον είναι να εξασφαλίσει μεγάλες αυξήσεις στην παραγωγή πετρελαίου, πολύ παραπάνω από τις αυξήσεις που αποφασίζει ο ΟΠΕΚ.

Οπως ανακοινώθηκε και επίσημα πλέον, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, από τις 13 ως τις 16 Ιούλη θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στο Ισραήλ, στην Παλαιστίνη και τη Σαουδική Αραβία.

Στην τελευταία θα συμμετάσχει σε Σύνοδο Κορυφής χωρών της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, συναντώντας και τον πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, τον οποίο είχε κατηγορήσει ευθέως ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας του Σαουδάραβα αρθρογράφου Τζ. Κασόγκι στο σαουδαραβικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης, το 2018. Για μια ακόμα φορά, βέβαια, η υποκριτική καραμέλα περί «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» περνά σε δεύτερη μοίρα όταν θίγονται γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων.

Μια σειρά αναλυτών μάλιστα συνδέουν τη δρομολογούμενη προσέγγιση του Μπάιντεν με τον Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν ως ένα βήμα για να προχωρήσει η ένταξη και της Σαουδικής Αραβίας στις λεγόμενες «συμφωνίες του Αβραάμ», μέσα από τις οποίες προωθείται υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ η «εξομάλυνση» των σχέσεων αραβικών κρατών (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Μαρόκο) με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.