Με διαδικασίες εξπρές (εντός ωρών!!) η πρόεδρος του Β' Τμήματος του Διακοπών του Διοικητικού Εφετείου εξέδωσε προσωρινή διαταγή, με την οποία απορρίπτει το αίτημα της Τατιάνας Ευαγγελοπούλου, εργαζόμενης στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», σχετικά με τη μη ανάληψη καθηκόντων προϊσταμένης έως ότου εκδικαστεί η αγωγή της.

Είχε προηγηθεί η εντολή - απειλή της Διοίκησης για άμεση μετακίνηση της συνδικαλίστριας της ΕΣΑΚ σ' αυτή τη θέση, που ισοδυναμεί με συνδικαλιστική δίωξη. Γι' αυτή την εξέλιξη η παράταξη της ΕΣΑΚ στο Σωματείο Εργαζομένων του «Ευαγγελισμού» σημειώνει:

«Προφανώς, δεν μας εκπλήσσει η ταχύτητα με την οποία τα δικαστήρια βγάζουν αποφάσεις κατά αγωνιστών εργαζομένων και συνδικαλιστών, κατά απεργιών κ.λπ. Οπως επίσης δεν μας εκπλήσσει ούτε το γεγονός ότι η απόφαση δεν αναφέρει ούτε λέξη επί της ουσίας, αλλά σχεδόν μονολεκτικά απορρίπτει το αίτημα της συναδέλφου.

Δεν μας εκπλήσσει ακόμη ούτε η ταχύτητα με την οποία η Διοίκηση έστειλε αυθημερόν με δικαστικό επιμελητή και θυροκόλλησε τη δικαστική απόφαση στο σπίτι της συναδέλφισσας, συνοδεύοντάς την με μία ολοσέλιδη επιστολή με ευθεία απειλή προς αυτήν ότι αν δεν αναλάβει άμεσα θα υποστεί τις (πειθαρχικές - ποινικές) συνέπειες».

Η ΕΣΑΚ υπογραμμίζει ότι απώτερος στόχος της Διοίκησης είναι να «συμμορφώνονται» οι εργαζόμενοι και να «σκύβουν το κεφάλι» στις αποφάσεις της, που οδηγούν στην πλήρη διάλυση και απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα και των υπηρεσιών του νοσοκομείου και τη γενικευμένη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση με ασθενείς - «πελάτες» και εργαζομένους - «πειθήνιους ομήρους».

Επισημαίνει ακόμα: «Δεν αρνούμαστε την ανάγκη της ύπαρξης θέσεων προϊσταμένων γενικά, ούτε βέβαια το δικαίωμα των συναδέλφων να διεκδικούν αυτές τις θέσεις.

Ομως καταγγέλλουμε ξανά ως επιεικώς απαράδεκτες τόσο την απουσία διαδικασίας Κρίσεων Προϊσταμένων εδώ και 14 χρόνια, όσο και τη μεθόδευση με την οποία η Διοίκηση αποφάσισε να απομακρύνει με κάθε τρόπο (και παράλληλα να την εκθέσει ..."διά της αναβαθμίσεως") την συνδικαλίστρια των ταξικών δυνάμεων από ένα σημαντικό πόστο που υπηρετούσε με αποδεδειγμένη και μετρήσιμη επάρκεια, μόνο και μόνο επειδή ερχόταν σε επαφή με εκατοντάδες συναδέλφισσες και συναδέλφους, εξυπηρετώντας όλους χωρίς καμία διάκριση και πάντα με φιλεργατική διάθεση».