Καθημερινά, με δηλώσεις, επιστολές και μηνύματα, η τουρκική κυβέρνηση θέτει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις στο τραπέζι και καλεί την ελληνική να μην κάνει τον «μπροστινό» άλλων δυνάμεων. Από την άλλη, η «ανά πάσα ώρα και στιγμή» ετοιμότητα για διάλογο, που επανέλαβε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, εναλλάσσεται με μεγαλοστομίες για «νταηλίκια γιοκ» και προειδοποιήσεις για «βαριές συνέπειες» σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύρραξης. Από κοντά, αποκαλύψεις που δεν διαψεύδονται, ότι ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε στην τελευταία συνάντηση με τον Ερντογάν - με την ενθάρρυνση και του ΣΥΡΙΖΑ - για εφ' όλης της ύλης διάλογο, αλλά πηγαίνοντας στις ΗΠΑ ύψωσε δυσανάλογα τους τόνους, «αδειάζοντας» τον γείτονα «σύμμαχο» στο ΝΑΤΟ. Το κερασάκι στην τούρτα η αρθρογραφία που πυκνώνει για τα «καλά» της Χάγης, που δεν πρόκειται να «δικαιώσει» απόλυτα τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά θα δώσει μια μακρόπνοη «λύση» στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο. Τι κρύβεται πίσω απ' όλα αυτά; Το μεγάλο παζάρι σε «πλατφόρμα ΝΑΤΟ», που πέρασε σε νέα φάση μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και αφορά ευρύτερες διευθετήσεις στην περιοχή, με στόχο να θωρακίζεται η ΝΑΤΟική συνοχή. Γι' αυτό ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που στοιχίζονται στην ίδια ευρωατλαντική γραμμή. Η βαθύτερη εμπλοκή στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια οξύνει τους ανταγωνισμούς και στα Ελληνοτουρκικά, βάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα στο μπλέντερ της ΝΑΤΟικής «ασφάλειας» και «σταθερότητας» στην περιοχή.