Στις δηλώσεις τους ο Μακρόν έβαλε ως ατζέντα της συνάντησης τα διμερή και περιφερειακά ζητήματα. Παρέπεμψε στην υπογραφή πέρυσι της Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης για θέματα ασφάλειας και άμυνας, τονίζοντας ότι πέρα από τα διμερή δυναμώνει και την «ευρωπαϊκή κυριαρχία», σηματοδοτώντας και την εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Χαρακτήρισε άλλωστε τη συμμετοχή στα σχέδια του γαλλικού ιμπεριαλισμού «αλληλεγγύη» σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, εξοπλισμών και στρατιωτικής βιομηχανίας. Ενώ τόνισε ότι «η κατάσταση είναι ταραγμένη» και ότι οι δύο κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να ενισχύουν «με ανθρωπιστική, στρατιωτική και οικονομική βοήθεια την Ουκρανία».

Περαιτέρω, είπε ότι η Γαλλία στηρίζει την κυριαρχία της Ελλάδας ενώ το Παρίσι συνεχίζει πολυεπίπεδα το παζάρι με την Αγκυρα και σε μια σειρά περιοχές, από τη Βόρεια Αφρική μέχρι τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, «διασταυρώνονται» τα συμφέροντα των επιχειρηματικών τους ομίλων. Σημείωσε άλλωστε ότι «η στρατηγική σχέση Αθήνας - Παρισιού δεν θα επιτρέψει να γίνει καμία αναταραχή στην Ανατολική Μεσόγειο», με ό,τι αυτό σηματοδοτεί, στο πλαίσιο και του παζαριού που έχει και τα ελληνικά και τα κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα στο «τραπέζι».

Χαρακτήρισε «πολύ σημαντικό» το θέμα της επισιτιστικής κρίσης, τονίζοντας ότι πρέπει «να βοηθήσουμε την εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών μέσω θαλάσσιων οδών», «εξίσωση» με τη συμμετοχή και της Τουρκίας. Σε ό,τι αφορά το Ενεργειακό, ζήτησε «να διασφαλίσουμε την ενεργειακή αυτάρκεια της Ευρώπης», τη συγκράτηση των τιμών και τον πολλαπλασιασμό των πηγών παραγωγής και προμήθειας για τις ευρωπαϊκές αγορές.

Στο ίδιο φόντο, ο Κυρ. Μητσοτάκης μίλησε για «ενεργειακή και πληθωριστική επίθεση που δέχεται η Ευρώπη από τη Ρωσία», αποσιωπώντας ότι τα προβλήματα άρχισαν πολύ νωρίτερα, συνέπεια και της πολιτικής τους, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο να τα επιτείνει. Στο πλαίσιο των ενδοευρωενωσιακών αντιθέσεων τόνισε την ανάγκη για «πιο δυναμική ευρωπαϊκή παρέμβαση στην αγορά του φυσικού αερίου και αποσύνδεση της τιμής του από τις τιμές του ηλεκτρικού. «Στηρίζουμε τη μετρημένη κατανάλωση ενέργειας από πολιτεία και πολίτες», πρόσθεσε, παρουσιάζοντας σαν λύση για τον λαό τα ...κεριά και όλο αυτό σαν «ευκαιρία» της ΕΕ «να απαντήσει συντονισμένα απέναντι στην προσπάθεια της Μόσχας να προκαλέσει και πολιτική αναστάτωση στις χώρες της ΕΕ».

Τη διμερή στρατηγική σχέση την παρουσίασε με τη σειρά του ως κάτι που «υπηρετεί και το κοινό ζητούμενο της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ», ενώ καλλιεργώντας τις γνωστές αυταπάτες για τον ρόλο των μεγάλων «συμμάχων» είπε ότι θα μοιραστεί τις ...σκέψεις του με τον Μακρόν για τη «συνεχιζόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο». «Οι εξοπλισμοί και οι ισχυρές συμμαχίες είναι η ασπίδα μας», επέμεινε, ενώ απ' όταν υπογράφηκαν τέτοιες και άλλες συμφωνίες με ΗΠΑ, Γαλλία κ.λπ. η τουρκική προκλητικότητα έχει χτυπήσει «κόκκινο», καθότι εντάσσονται στο ευρύτερο παζάρι της Τουρκίας με τους Ευρωατλαντικούς.

Σε κάθε περίπτωση, και καθώς όλοι αυτοί οι «σύμμαχοι» και «εταίροι» ωθούν για «διάλογο» και διευθετήσεις, ο Κυρ. Μητσοτάκης έσπευσε να επαναλάβει για πολλοστή φορά μέσα στο τριήμερο (όπως και στη ΔΕΘ) ότι η κυβέρνηση κρατά «πάντα ανοιχτή την πόρτα στον διάλογο και στις συζητήσεις», υποστηρίζοντας ότι «η Ελλάδα δεν είναι μόνο δύναμη αποτροπής, αλλά και δύναμη συνεργασίας».

Στο μεταξύ, σήμερα Τρίτη έρχεται για συνάντηση στο Μαξίμου ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, Ντίμιταρ Κοβάτσεφσκι. Οπως έλεγε χθες σχετικά ο Γ. Οικονόμου, στην κυβέρνηση «πάντοτε επιδιώκουμε την εμβάθυνση των σχέσεών μας με τους γείτονές μας, και με τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται τα συμφωνηθέντα στις διεθνείς Συνθήκες που υπάρχουν», παραπέμποντας στη ΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών. Ξεχώρισε δε την Ενέργεια ως το βασικό στο «μενού». «Θέλουμε να είμαστε ένας κόμβος ενεργειακής σταθερότητας, ενεργειακής ασφάλειας και φαντάζομαι ότι μέσα από την αυριανή (σ.σ. σημερινή) συζήτηση θα προκύψουν ιδέες και τρόποι που θα εμπεδώσουν ακόμα περισσότερο τη σταθερότητα, και στο ενεργειακό κομμάτι ευρύτερα στην περιοχή μας», είπε, στο πλαίσιο του σχεδιασμού ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων να γίνει η Ελλάδα κόμβος για τα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή.