Αλλο ένα βήμα για τον αμερικανικό ενεργειακό σχεδιασμό στη Νοτιοανατολική Ευρώπη για την «απεξάρτηση» από το ρωσικό φυσικό αέριο και για τον στόχο της αστικής τάξης να γίνει η χώρα «κόμβος» γι' αυτά, έγινε το περασμένο Σάββατο με την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του διασυνδετηρίου αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας - Βουλγαρίας, IGB.

Αποτυπώνοντας την προσπάθεια αυτή που βάζει τον λαό μας ακόμα βαθύτερα στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για το μοίρασμα των ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας, ο Ελληνας πρωθυπουργός από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Σόφια σημείωσε τη μεγάλη ικανοποίησή του για την ολοκλήρωση του έργου λέγοντας ότι ο αγωγός «θα δώσει τη δυνατότητα στη Βουλγαρία να διευρύνει τις πηγές τροφοδοσίας σε φυσικό αέριο, αλλά ταυτόχρονα ενισχύει και τη θέση της Ελλάδος ως ενός σημαντικού γεωστρατηγικού, γεωπολιτικού παίκτη στον ευρύτερο περιφερειακό χάρτη Ενέργειας». Πρόσθεσε ότι «οι επενδύσεις που η Ελλάδα κάνει συνολικά στην Αλεξανδρούπολη αναδεικνύουν την πόλη αυτή ως μία νέα εναλλακτική πηγή εισόδου Ενέργειας - σε πρώτη φάση υγροποιημένου φυσικού αερίου - για να καλύψουμε όχι μόνο τις ανάγκες της Ελλάδος, τις ανάγκες των Βαλκανίων, γιατί όχι και τις ανάγκες της Κεντρικής Ευρώπης», ως απάντηση, όπως είπε, στη Ρωσία που «χρησιμοποιεί το φυσικό αέριο ως όπλο».

Την ίδια ώρα, φέρνοντας στην επιφάνεια τις μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ που οξύνονται και από τους σχεδιασμούς αυτούς, στον απόηχο της Συνόδου των Ευρωπαίων υπουργών Ενέργειας που δεν κατέληξαν σε συμφωνία για το θέμα, είπε ότι η συζήτηση για το πλαφόν «έχει ωριμάσει (...) και πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα πια και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κινηθεί πιο γρήγορα, να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να μπορούμε πια - το αργότερο στην τακτική Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες - να πάρουμε οριστικές αποφάσεις». «Φωτογραφίζοντας» τη στάση της Γερμανίας σε σχέση με την πρόταση για πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου, ανέφερε ότι «είναι αδιανόητο (...) να υπάρχουν χώρες οι οποίες ακολουθούν μία αυτόνομη πολιτική στήριξης των δικών τους κοινωνιών, μόνο και μόνο επειδή έχουν την οικονομική και δημοσιονομική δυνατότητα να το πράττουν».

Το ζήτημα του πλαφόν επανέφερε στο μεταξύ κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, όσο και σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε χτες στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Bloomberg», δείχνοντας ότι ισχυροί κύκλοι εντός κι εκτός της ΕΕ επιμένουν στην επιβολή ενός τέτοιου μέτρου.

Στο άρθρο του πρωθυπουργού επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι «η Ρωσία αθετεί τα συμβόλαια που έχει υπογράψει και περιορίζει σκόπιμα την προσφορά. Οταν ένας παίκτης μπορεί να μετακινεί σκόπιμα τις τιμές, δεν έχει νόημα η έννοια "αφήνουμε τις αγορές να λειτουργήσουν" (...) Οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου της Ενέργειας υφίστανται πιέσεις, ζητώντας κρατική ενίσχυση».

Στη συνέχεια αναφέρεται στο επιπλέον κόστος των 62 δισ. ευρώ που έχει καταβάλει φέτος η ΕΕ για τις αγορές φυσικού αερίου σε σχέση με το προηγούμενο έτος και προσθέτει ότι ο «τελικός απολογισμός για το 2022 θα ανέλθει σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια - τρισεκατομμύρια εάν συνυπολογιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και γενικότερα στην οικονομία. Την ίδια στιγμή, το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της Ρωσίας τριπλασιάστηκε σε πάνω από 180 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι και τον Αύγουστο του 2022». Παράλληλα επισημαίνεται το γεγονός ότι η ΕΕ «πληρώνει δύο έως τρεις φορές περισσότερα για το φυσικό αέριο από τις χώρες της Ασίας», ενώ τονίζεται ότι «ανεξάρτητα από το πόσο υψηλές είναι οι τιμές, η Ευρώπη στο σύνολό της δεν μπορεί, βραχυπρόθεσμα, να αντικαταστήσει πλήρως τους όγκους τους οποίους έχασε από τη Ρωσία».

Το άρθρο καταλήγει αναφέροντας ότι το όριο της τιμής που θα πρέπει να επιβληθεί είναι προϊόν διαπραγματεύσεων, ωστόσο θα πρέπει να είναι τέτοιο που θα επιτρέψει στους προμηθευτές να «συνεχίσουν να στέλνουν το αέριό τους στην Ευρώπη και οι καταναλωτές θα έχουν και πάλι λόγους να μειώσουν τη ζήτησή τους», κόβοντας κι άλλο από τις ανάγκες τους.

Την ίδια ώρα άλλωστε το χτεσινό Γιούρογκρουπ έδινε «σήμα» μαζέματος της επεκτατικής πολιτικής των προηγούμενων χρόνων, λέγοντας: «Υπενθυμίσαμε ότι η ευρεία υποστήριξη της συνολικής ζήτησης μέσω δημοσιονομικών πολιτικών το 2023 δεν δικαιολογείται, αλλά η εστίαση πρέπει να είναι αντίθετα στην προστασία των ευάλωτων, διατηρώντας παράλληλα την ευελιξία προσαρμογής, εάν χρειάζεται. Οι δημοσιονομικές πολιτικές θα πρέπει να στοχεύουν στη διατήρηση της βιωσιμότητας του χρέους καθώς και στην αύξηση του αναπτυξιακού δυναμικού με βιώσιμο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι επίσης το έργο της νομισματικής πολιτικής να διασφαλίσει την έγκαιρη επιστροφή του πληθωρισμού στον μεσοπρόθεσμο στόχο της ΕΚΤ για 2%».

Ενώ «ξέκοβε» οποιαδήποτε συζήτηση για συνέχιση ακόμα κι αυτών των ελάχιστων μέτρων στήριξης που πληρώνουν οι λαοί της ΕΕ πολλαπλά. Χαρακτηριστικά σημείωσε: «Δεσμευόμαστε να προστατεύσουμε όσους έχουν ανάγκη, αλλά αναγνωρίζουμε επίσης ότι οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να προστατεύσουν πλήρως τις οικονομίες τους από τις επιπτώσεις των πρωτοφανών αυξήσεων των τιμών της Ενέργειας, καθώς η Ευρωζώνη είναι καθαρός εισαγωγέας Ενέργειας. Ως εκ τούτου, στοχεύουμε να επικεντρώσουμε την υποστήριξή μας όλο και περισσότερο σε οικονομικά αποδοτικά μέτρα, ιδίως σε μέτρα εισοδήματος που είναι έκτακτα, προσωρινά και στοχεύουν σε ευάλωτα άτομα».

Τονίζει πως «η επιτάχυνση της μείωσης της κατανάλωσης Ενέργειας είναι το κλειδί για τη σταθεροποίηση των τιμών της Ενέργειας και τη μείωση της εξάρτησής μας από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα», ενώ παρουσιάζει «το φαρμάκι ως φάρμακο» και ως διέξοδο για την ενεργειακή φτώχεια την επιτάχυνση της «πράσινης» ανάπτυξης που την προκαλεί.