Τιμώντας τα 78 χρόνια από την Απελευθέρωση της Αθήνας, η Τομεακή Οργάνωση Α' Αθήνας του ΚΚΕ διοργάνωσε την Κυριακή ιστορικό περίπατο με θέμα «Οι μεγάλες διαδηλώσεις - κινητοποιήσεις στην περίοδο της Κατοχής».

Με ξεναγό τον Στρατή Δουνιά, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, οι δεκάδες συμμετέχοντες περιηγήθηκαν στους δρόμους της Αθήνας ψηλαφώντας στιγμές από τους μεγαλειώδεις αγώνες που έδωσε ο λαός μας μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, με μπροστάρη και καθοδηγητή το ΚΚΕ. Κατά τη διάρκεια του περιπάτου, έγινε σύντομη αναφορά σε σημαντικά συμπεράσματα που προκύπτουν απ' την ιστορία της δεκαετίας του 1940. Στον ιστορικό περίπατο συμμετείχε και το παράρτημα ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Παιανίας - Γέρακα - Παλλήνης.

Η αρχή έγινε από την πλατεία Συντάγματος, εκεί που στις 12 Οκτώβρη ξεχύθηκε ένα μεγάλο λαϊκό ποτάμι. Η Αθήνα ήταν πλέον ελεύθερη. Αφού διαβάστηκε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα απ' τον «Ριζοσπάστη» της εποχής για το πώς γιόρτασε ο λαός της Αθήνας την Απελευθέρωση της πόλης, ο ομιλητής αναφέρθηκε στο τι προηγήθηκε. Στάθηκε στη στάση των διάφορων τμημάτων της αστικής τάξης στην Κατοχή, που στο σύνολό τους άφησαν τον λαό έρμαιο στις δυνάμεις κατοχής, αντιμέτωπο με την πείνα, την ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης, την τρομοκρατία, τις εκτελέσεις. Στον αντίποδα βρέθηκε το ΚΚΕ, το οποίο αν και βαριά χτυπημένο από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, κατέβαλε ηρωικές προσπάθειες για να ανασυγκροτηθεί και να δράσει άμεσα στη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε. Αναφέρθηκε ακόμα στην ίδρυση της Εθνικής Αλληλεγγύης, του Εργατικού ΕΑΜ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ.

Επόμενος σταθμός ήταν η πλατεία Κολοκοτρώνη. Σε αυτό το σημείο ο Στρ. Δουνιάς ξεχώρισε τις μεγάλες κινητοποιήσεις των αναπήρων στα χρόνια της Κατοχής. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στα συλλαλητήρια στις 8 και 26 Γενάρη 1942, στα οποία συμμετείχαν χιλιάδες ανάπηροι. Στις 26 Γενάρη έξι χιλιάδες περίπου ανάπηροι διαδήλωσαν και πάλι στο κέντρο της Αθήνας με κατεύθυνση την πλατεία Κολοκοτρώνη, όπου ήταν τότε τα γραφεία της Κεντρικής Επιτροπής Διανομών. Εκεί, επιτροπή των αναπήρων εξέθεσε τα αιτήματα των συγκεντρωμένων και έγιναν δεκτά.

Στη συνέχεια οι συμμετέχοντες στάθηκαν στη μικρή αναθηματική πλάκα για τους ΕΠΟΝίτες, που έπεσαν στη μεγάλη διαδήλωση ενάντια στην επέκταση της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία στις 22 Ιούλη 1943, που βρίσκεται στη γωνία Πανεπιστημίου και Ομήρου. Ο Στρ. Δουνιάς αναφέρθηκε στην απότομη άνοδο του μαζικού - λαϊκού κινήματος απ' τις αρχές του 1943, ως αποτέλεσμα της όξυνσης των εσωτερικών και διεθνών κοινωνικοπολιτικών αντιθέσεων, αλλά και της τροπής στην εξέλιξη του πολέμου, με σημείο καμπής τη μεγάλη νίκη του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ στις 2 Φλεβάρη. Διαβάστηκαν χαρακτηριστικά αποσπάσματα απ' τον «Ριζοσπάστη» της εποχής, που αποτύπωναν τη συγκλονιστική συμμετοχή του λαού της Αθήνας στη διαδήλωση που αιματοκύλισαν οι κατοχικές αρχές.

Ο περίπατος στη συνέχεια κατευθύνθηκε στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, εκεί όπου στα χρόνια της Κατοχής βρισκόταν το Κεντρικό Ταχυδρομείο. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη μεγάλη απεργία των Τριατατικών και των δημοσίων υπαλλήλων τον Απρίλη του 1942. Ο σπινθήρας που άναψε τη φωτιά ήταν το εξής περιστατικό όπως το διηγήθηκε ο Χαρίλαος Φλωράκης: «Ηταν απόγιομα, γύρω στις 4, όταν λιποθύμησε από την πείνα ένας διανομέας στη μεγάλη σάλα του Κεντρικού [Ταχυδρομείου]. Αυτό στάθηκε και ο σπινθήρας. Γύρω από τον λιπόθυμο συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου και οι υπάλληλοι. Ηταν όλοι αναστατωμένοι, αγανακτισμένοι και στο στόμα τους προφέρονταν η λέξη απεργία, με απόφαση και οργή». Η απεργία κράτησε οκτώ μέρες και έληξε με νίκη των απεργών.

Στη συνέχεια στα Προπύλαια έγινε αναφορά στις φοιτητικές κινητοποιήσεις στα χρόνια της Κατοχής και πιο συγκεκριμένα στην παμφοιτητική απεργία της 17ης Νοέμβρη, αξιοποιώντας και σχετική διήγηση του Γιώργη Τρικαλινού και στις κινητοποιήσεις που έγιναν τον Μάρτη του 1942 για την επέτειο της Επανάστασης του 1821.

Ο περίπατος ολοκληρώθηκε στη γωνιά Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα, εκεί όπου, στα χρόνια της Κατοχής, βρισκόταν το υπουργείο Εργασίας, εκεί που πραγματοποιήθηκαν κορυφαίες κινητοποιήσεις του λαού της Αθήνας για τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης στις 23 - 24 Φλεβάρη 1943 και 5 Μάρτη 1943. Η επιστράτευση χάρη στην πάλη του λαού ματαιώθηκε.