Την επιδείνωση του συνολικού αντιδραστικού χαρακτήρα της σωφρονιστικής πολιτικής της κυβέρνησης αποτυπώνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με τίτλο «Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός Σωφρονιστικού Κώδικα - Τροποποιήσεις στον ν. 2776/1999», που από χτες συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.

Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση μονιμοποιεί και ολοκληρώνει τη μεταφορά της συνολικής ευθύνης της σωφρονιστικής πολιτικής στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Επαναφέρει τα γνωστά καταστήματα κράτησης τύπου Γ και μάλιστα σε πολύ χειρότερη εκδοχή, αφού προβλέπεται ότι σε αυτά θα εισάγονται εκ των προτέρων κρατούμενοι για μια σειρά από βαριά κακουργήματα, αλλά ακόμα και υπόδικοι ή και καταδικασμένοι για πλημμελήματα που έχουν τελέσει συγκεκριμένα πειθαρχικά παραπτώματα και οι οποίοι «κρίνονται από το Συμβούλιο της Φυλακής αιτιολογημένα ως ιδιαίτερα επικίνδυνοι για την τάξη και ασφάλεια στα σωφρονιστικά καταστήματα Α, Β ή άλλου τύπου», χωρίς να αναφέρονται τα κριτήρια, οι όροι και οι προϋποθέσεις.

Αυξάνεται το χρονικό διάστημα έκτισης ποινής για να έχει δικαίωμα ο κρατούμενος στη χορήγηση άδειας. Για τα πλημμελήματα τώρα πάει στο 1/8 από το 1/10, ενώ απαιτείται μεγαλύτερος χρόνος εκτιθείσας ποινής για να χορηγηθεί η άδεια στα κακουργήματα.

Οσον αφορά τις εκπαιδευτικές άδειες, στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι δεν δύναται να πραγματοποιηθεί φοίτηση κρατούμενου με εξ αποστάσεως παρακολούθηση των μαθημάτων, ενώ το ίδιο το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας θα συναρτάται πλέον με την ποινή του εκάστοτε κρατούμενου, αλλά και με το ελάχιστο χρονικό διάστημα έκτισης κ.ά.

Βεβαίως, όλα αυτά τα μέτρα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τ. Θεοδωρικάκος, τα βάφτισε «βελτίωση των συνθηκών κράτησης», «υπεράσπιση των δικαιωμάτων των κρατουμένων, διασφάλιση της ισότητας» και διάφορες άλλες ανέξοδες διακηρύξεις που άλλωστε περιέχονται και στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου.

Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, Μαρία Κομνηνάκα, καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο, ανέδειξε τις αντιδραστικές διατάξεις τονίζοντας ότι με αυτό η κυβέρνηση όχι απλά συνεχίζει να αντιμετωπίζει τις φυλακές ως «αποθήκες ψυχών» αλλά «προχωρά ένα βήμα παραπέρα τη λογική της καταστολής όσον αφορά τη μεταχείριση των κρατουμένων, που οδηγεί στη στέρηση των δικαιωμάτων τους, καθώς και της προοπτικής ουσιαστικής επανένταξής τους στην κοινωνία».

Για τις φυλακές τύπου Γ σημείωσε πως «παραμένει το γεγονός ότι πρόκειται για έναν τύπο φυλακών που αντιβαίνει στη βασική λογική του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας, ακόμη και με τα προβλήματα που έχει, καθώς πρόκειται για τη δημιουργία φυλακών με κρατούμενους χωρίς κανένα απολύτως δικαίωμα».

Ανέδειξε ότι η επίτευξη του στόχου του σωφρονισμού «απαιτεί τη συνδρομή πολλών προϋποθέσεων, που ούτε υπάρχουν στην πραγματικότητα ούτε και προωθούνται από το νομοσχέδιο, όπως οι κατάλληλες κτιριακές υποδομές, η ύπαρξη επαρκούς και εκπαιδευμένου σωφρονιστικού και επιστημονικού προσωπικού, διευρυμένα δικαιώματα και προετοιμασία των κρατουμένων μέσα στη φυλακή για την κοινωνική τους επανένταξη, όπως προγράμματα εκπαίδευσης, εργασία μέσα και έξω από τη φυλακή, άδειες τακτικές και εκπαιδευτικές, διαμονή σε Κέντρα ημιελεύθερης διαβίωσης, ως προπομπός για το μετά την απόλυση από τη φυλακή κ.ά.».

Τόνισε πως «το ΚΚΕ διεκδικεί ουσιαστικά μέτρα πρόληψης, σωφρονισμού και κοινωνικής επανένταξης, έχοντας επίγνωση ότι το σημερινό οικονομικοκοινωνικό σύστημα, η σήψη του και οι "αξίες" του γεννούν και αναπαράγουν το εγκληματικό φαινόμενο».