Και λίγο παραδίπλα στα «Νέα», ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ ανέπτυσσε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για μερική επέκταση των χωρικών υδάτων νότια και ανατολικά της Κρήτης, ζητώντας επανέναρξη διαπραγματεύσεων με τη Λιβύη στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης για όλες τις χώρες της περιοχής, γράφοντας πως «προφανώς δεν θα είναι εύκολο να πεισθεί η Τουρκία, συστηματικός παραβάτης του διεθνούς δικαίου, να συμμετέχει σε μία παρόμοια διαδικασία. Για αυτόν το λόγο θα πρέπει η προσπάθεια αυτή να συνδυαστεί με κινητοποίηση της ΕΕ και των ΗΠΑ, προκειμένου να ασκηθεί πίεση στην Τουρκία να συμμετάσχει στον διάλογο για οριοθέτηση της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο...».

Τα «μεγάλα πνεύματα» λοιπόν κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ ξανασυναντιούνται...

Το ίδιο άλλωστε γινόταν και την περασμένη άνοιξη, όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας έλεγε ότι τα ζητήματα αυτά «λύνονται μόνο στο ανώτατο επίπεδο», ανοίγοντας τον δρόμο για τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν, που διεύρυνε το ελληνοτουρκικό παζάρι, ενώ - κατά τον Τούρκο Πρόεδρο - περιελάμβανε και «δεσμεύσεις» που αθετήθηκαν.

• Οταν έχεις για πυξίδα τη ΝΑΤΟική «σταθερότητα» και συνοχή, στο έδαφος της οποίας «εκκολάπτονται» επικίνδυνες διευθετήσεις «με νέα ορμή», προκειμένου να «σφραγίσει» η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ (παρεμπιπτόντως, ήταν η ίδια «σταθερότητα» που διέλυσε τη Λιβύη, στον ανταγωνισμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με τη συμμετοχή και των ελληνικών κυβερνήσεων).
• Οταν έχεις για «πρότυπο» συμφωνίες συνεκμετάλλευσης, όπως αυτή ανάμεσα σε Ισραήλ και Λίβανο, με τη σφραγίδα των ΗΠΑ και μεγάλων ενεργειακών κολοσσών - συμφωνίες που εγγυώνται μόνο την κλοπή του ενεργειακού πλούτου προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, όπως και νέους γύρους σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
• Οταν ποντάρεις τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σταθερά στην «τσόχα» των συνολικότερων παζαριών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με την Τουρκία, μέσα από το πρίσμα αυτών των παζαριών βλέπουν άλλωστε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ., γι' αυτό κοινός παρονομαστής τους είναι «η ενεργοποίηση του διεθνούς παράγοντα για ευρύτερες διευθετήσεις στην περιοχή», που σημαίνει ενεργότερος ρόλος των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Οταν λοιπόν πηγαίνεις με τον ίδιο «πολικό αστέρα» των συμφερόντων της αστικής τάξης και της αναβάθμισής της στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, τότε πράγματι δεν είναι καθόλου δύσκολο για όλα αυτά τα κόμματα του «ευρωατλαντικού τόξου» να βρεθούν στην ίδια «συχνότητα», που ανοίγει τον ασκό μεγαλύτερων κινδύνων για τον λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Υ.Γ. Καμιά διαφορά δεν κάνει αν το κοινό αίτημα προς τον ΝΑΤΟικό παράγοντα έγινε με την ανάποδη «φορά». Αλλωστε, οι συνεννοήσεις πίσω από τις κλειστές πόρτες, όπου συναντιούνται τα κυβερνητικά στελέχη με τους Αμερικανούς ή εκεί όπου ο Αμερικανός πρέσβης παρέθετε δείπνο στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ προ ημερών, προσφέρονται για τέτοιες «δουλίτσες»...