Eurokinissi

Αυτό αναδεικνύεται και από τη μέχρι τώρα συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, που ολοκληρώνεται αυτό το Σάββατο με τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών και την ψήφιση του προϋπολογισμού. Οσο κι αν κοκορομαχούν όλες αυτές τις μέρες ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και από κοντά οι υπόλοιποι, δεν μπορούν να κρύψουν ότι οι διαφορές τους είναι στα σημεία, ακριβώς γιατί οι άξονες και του νέου προϋπολογισμού είναι η κοινή στρατηγική που υπαγορεύουν τα «θέλω» του κεφαλαίου και αποτελούν τις «προγραμματικές δηλώσεις» για την όποια κυβέρνηση της επόμενης μέρας, ανεξαρτήτως απόχρωσης και σύνθεσης.

Το σύνολο των φόρων και των χαρατσιών τα οποία θα επιβαρύνουν τα νοικοκυριά θα φτάσει το 2023 αισίως τα 56,7 δισ. ευρώ, με τα φορολογικά έσοδα να αυξάνονται κατά άλλα 2 δισ. ευρώ, ενώ, με δεδομένο ότι τα στοιχεία δείχνουν μείωση στη συνολική κατανάλωση και οριακούς ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, προκύπτει ότι εν τέλει τα λαϊκά νοικοκυριά θα κληθούν να καταβάλουν επιπλέον 3,2 δισ. ευρώ. Και, βέβαια, διατηρείται η βαθιά αντιλαϊκή αναλογία άμεσων και έμμεσων φόρων, με την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα να «μην ακούν κουβέντα» για την κατάργηση π.χ. του ΦΠΑ και των χαρατσιών σε καύσιμα και Ενέργεια, όπως απαιτεί το ΚΚΕ.

Κάτι όχι τυχαίο, αφού και ο φετινός προϋπολογισμός «τιμά» τον διαχρονικό χαρακτήρα του: Αποτελεί ένα εργαλείο «αναδιανομής» υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Συγκεντρώνει από τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, για να τα κάνει «πακέτα», διευκολύνσεις, φοροαπαλλαγές στους ομίλους.

Γι' αυτό και παραμένει σταθερή η γνωστή αναλογία: Πάνω από 95% των φορολογικών εσόδων το πληρώνει ο λαός, και τα νομικά πρόσωπα, δηλαδή οι επιχειρηματικοί όμιλοι, που φέτος έσπασαν νέα ρεκόρ κερδοφορίας, πληρώνουν λιγότερο και από το 5%...

Γι' αυτό και ένας ακόμα προϋπολογισμός, την ώρα που εκτοξεύει παραπέρα τη φοροληστεία του λαού, διατηρεί:

-- Την «εθελοντική» φορολογία των εφοπλιστών, που ψηφίζουν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, κι αυτό ενώ από το 2014 μέχρι σήμερα η χωρητικότητα του ελληνόκτητου στόλου αυξήθηκε κατά 45,8% και εκτοξεύτηκαν τα κέρδη τους...

-- Τον «αναβαλλόμενο φόρο» που από κοινού ψήφισαν (το 2014 η ΝΔ, το 2017 ο ΣΥΡΙΖΑ) και εξασφαλίζει τη φοροασυλία των τραπεζών, την ώρα που εκείνες μόνο τη φετινή χρονιά κατέγραψαν κέρδη 3 δισ. ευρώ και μέσα στο 2023 ετοιμάζονται να ξεσπιτώσουν δεκάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες.

-- Το καθεστώς των άδικων ειδικών φόρων κατανάλωσης στο ηλεκτρικό ρεύμα και στα «ενεργειακά προϊόντα», που από κοινού ψήφισαν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιούλη, ενσωματώνοντας τη σχετική Οδηγία της ΕΕ, όπως και τις κάθε είδους σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές στους ομίλους, για να «θωρακιστούν» οι «πράσινες» μπίζνες τους...

Το κυβερνητικό αφήγημα εστιάζει στις λεγόμενες «επιτυχίες» της κυβέρνησης στον «υψηλό ρυθμό ανάπτυξης» και «προσέλκυσης των επενδύσεων», παρακάμπτοντας βέβαια με χαρακτηριστική ευκολία το «δελτίο θυέλλης» για τη νέα καπιταλιστική κρίση που βρίσκεται ενόψει στην Ευρωζώνη και η οποία με μαθηματική ακρίβεια θα επηρεάσει και την ελληνική οικονομία. Για να συνεχιστεί αυτή η «έκρηξη επενδύσεων», όπως λένε, ο κρατικός προϋπολογισμός, αφού γδέρνει τον λαό στη φορολογία, εξασφαλίζει στους επιχειρηματικούς ομίλους 15,3 δισ. ευρώ «ζεστό» χρήμα. Απ' αυτά, τα 8,3 δισ. προέρχονται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τα υπόλοιπα από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για «φαινομενική ανάπτυξη» και για «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα», αφού «η νέα κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη παρέλαβε το χρέος ρυθμισμένο και με ένα ισχυρό μαξιλάρι ρευστότητας, για να θωρακίζει τη χώρα από εξωγενείς κίνδυνους. Παρέλαβε μια οικονομία σε σταθερή ανοδική τροχιά, αφού η ανάκαμψη της παραγωγής, της απασχόλησης και των επενδύσεων είχε αρχίσει ήδη από το δεύτερο εξάμηνο του 2016» (Γ. Δραγασάκης), χώρια ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια», ψηφίζοντας κι άλλους μνημονιακούς νόμους, που παραμένουν βέβαια όλοι σε πλήρη ισχύ από τη σημερινή κυβέρνηση.

Ταυτόχρονα αποθεώνουν από κοινού το Ταμείο Ανάκαμψης, με τον ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «ενώ υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες οι οποίοι θα έπρεπε να αξιοποιηθούν, όπως η αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας, που έχει οδηγήσει πράγματι τα δύο τελευταία χρόνια σε έναν πακτωλό χρημάτων, το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο όμως πάει να διοχετευτεί πάλι μόνο σε πολύ λίγους (...) κινείστε στον ίδιο αδιέξοδο δρόμο» (Γ. Σκουρλέτης), δείχνοντας ότι ο «σκοτωμός» είναι για το πώς θα γίνει η μοιρασιά του πακτωλού των δισεκατομμυρίων ανάμεσα στους ομίλους.

Τι κρύβουν;

-- Οτι το Ταμείο Ανάκαμψης όχι μόνο δεν αφορά τον λαό, αλλά είναι υπερμνημόνιο σε βάρος των λαών, καθώς η εκταμίευση των δισ. απαιτεί νέα σκληρά αντεργατικά μέτρα για ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, με τα πρώτα να έχουν ήδη θεσμοθετηθεί, π.χ. το αντεργατικό έκτρωμα του νόμου Χατζηδάκη.

-- Οτι ευνοϊκό περιβάλλον για τους επενδυτές σημαίνει συνεχή αλληλουχία αντεργατικών νόμων για φτηνή και αναλώσιμη εργατική δύναμη, όπως ο νόμος Βρούτση που έγινε νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, και με αποκορύφωμα το αντεργατικό τερατούργημα του Χατζηδάκη. Θα προκαλούσε γέλια, αν δεν ήταν εξοργιστικό, το ότι η γενική εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Εφ. Αχτσιόγλου ξαναθυμήθηκε την «αύξηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα», ενώ έκανε λόγο και για «κατάργηση των αντεργατικών νόμων του κ. Χατζηδάκη» τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε πάνω από τα μισά του άρθρα...

-- Οτι για την προσέλκυση επενδύσεων και την καπιταλιστική ανάπτυξη προϋπόθεση είναι ο σφαγιασμός των αναγκών του λαού στον βωμό του κέρδους: Γι' αυτό και στον προϋπολογισμό συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, ακόμα και τα επιδόματα ΑμεΑ σφαγιάζονται, για να βρίσκουν χώρο να αλωνίζουν παντού οι επιχειρηματικοί όμιλοι, να προχωρά ακόμα πιο απρόσκοπτα η πολιτική της εμπορευματοποίησης.

-- Οτι η προσέλκυση επενδύσεων προϋποθέτει διαρκώς σκανδαλώδη επενδυτικά και φορολογικά κίνητρα για τους ομίλους, υποταγή ακόμα και της χωροταξίας, της πολεοδομίας και της οργάνωσης του χώρου στις ανάγκες τους, απαλλαγή από τα όποια «εμπόδια» προστασίας του περιβάλλοντος.

-- Οτι οι «εθνικοί» στόχοι του κεφαλαίου για «Ελλάδα - κόμβο Ενέργειας» κ.λπ. πάνε χέρι χέρι με την πολιτική της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Γι' αυτό και ένας ακόμα προϋπολογισμός προβλέπει εξοπλισμούς δισ. ευρώ για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, ενώ ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ από κοινού κλείνουν και «δουλειές» όπως η παράδοση των Ναυπηγείων Νεωρίου και Ελευσίνας στην αμερικανική ΟΝΕΧ και άλλα πολλά.

Τι εννοούν άλλωστε ως ανάπτυξη, στο έδαφος του καπιταλισμού, το δείχνει περίτρανα το παράδειγμα του Τουρισμού που όλοι έχουν σημαία, και στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Απίστευτα κέρδη, ανάπτυξη σε βάρος ακόμα και παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, εργασιακή ζούγκλα και άπιαστο όνειρο για τις λαϊκές οικογένειες ακόμα και μια ανάσα με ολιγοήμερες διακοπές...

Οσον αφορά τα αίτια της ακρίβειας και της υπερχρέωσης, η κυβέρνηση τις αποδίδει σε εξωγενείς παράγοντες. Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για «ακρίβεια Μητσοτάκη». Κλίνει σε όλες τις πτώσεις την αισχροκέρδεια και τα υπερκέρδη, που φυσικά και υπάρχουν, αλλά αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου.

Με αυτόν τον τρόπο συσκοτίζουν ότι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ τσάκισαν τα λαϊκά εισοδήματα. Οτι οι τεράστιες πληθωριστικές πιέσεις έγιναν λόγω της επεκτατικής νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Φτηνό χρήμα δηλαδή για τις επιχειρήσεις, ακρίβεια για τον λαό. Οτι η «απελευθέρωση της Ενέργειας» και το ακριβό μείγμα της «πράσινης μετάβασης» που θέλει η ΕΕ και όλοι το εξυμνούν, με άλλα λόγια η ακριβή Ενέργεια, συμπαρασύρει και το κόστος παραγωγής σε άλλους κλάδους. Οτι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία οξύνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Συγκαλύπτουν ότι και η υπερχρέωση των νοικοκυριών φέρει τη δική τους υπογραφή, αφού όλοι έσφαξαν μισθούς και συντάξεις, ενώ παράλληλα εξαπέλυσαν διαδοχικά μια τεραστίων διαστάσεων φοροεπιδρομή που παραμένει σε πλήρη εξέλιξη, με αποτέλεσμα ανάμεσα σε άλλα και τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, χρέη στην εφορία. Από πάνω, παίρνοντας ο ένας τη σκυτάλη από τον άλλον δημιούργησαν και το θεσμικό πλαίσιο διευκόλυνσης των πλειστηριασμών (με τον ΣΥΡΙΖΑ να το εκσυγχρονίζει κιόλας, με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και το «ιδιώνυμο» για τις κινητοποιήσεις για την προστασία της πρώτης κατοικίας) παράδοσης των «κόκκινων» δανείων στα funds κ.ο.κ., όλα για τη θωράκιση και τη ρευστότητα των τραπεζών, κατ' επέκταση της καπιταλιστικής οικονομίας.

Με τους καβγάδες τους, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες που έχουν για την κατάσταση που βιώνουν ο λαός και η νεολαία, ταυτόχρονα δε να καλλιεργήσουν αυταπάτες για δήθεν φιλολαϊκές λύσεις «εντός των δημοσιονομικών πλαισίων» και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Το ψέμα όμως έχει κοντά ποδάρια, γι' αυτό και οι προτάσεις τους για «λύσεις» είναι σύμφωνα με την κυβέρνηση η απάτη των «καλαθιών», τα διάφορα pass και λοιπά ψίχουλα που δεν αποτελούν καν ανακούφιση, για τον δε ΣΥΡΙΖΑ κάποια πλαφόν στην τιμή του ρεύματος ή η φορολόγηση στην αισχροκέρδεια. «Γύρω γύρω όλοι», δηλαδή, καλώντας τον λαό να διαλέξει από ποια τσέπη θα χάσει.

Αποκαλυπτικό άλλωστε είναι το «όχι» που λένε κάθε φορά από κοινού στις τροπολογίες που καταθέτει το ΚΚΕ και οι οποίες δίνουν μια μικρή ανάσα στα λαϊκά νοικοκυριά, όπως οι 5 τελευταίες για την παύση των πλειστηριασμών σε βάρος της πρώτης - κύριας κατοικίας και άλλων περιουσιακών στοιχείων των λαϊκών στρωμάτων, την κατάργηση του ΦΠΑ σε τρόφιμα και είδη λαϊκής κατανάλωσης, αλλά και του Ειδικού Φόρου σε καύσιμα και Ενέργεια, την επαναφορά και καταβολή 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης στους εργαζόμενους στο Δημόσιο και στους συνταξιούχους κ.λπ.

Αυτό που τους ενοχλεί είναι πως οι τροπολογίες έχουν ως προϋπόθεση ότι θα πρέπει να βάλουν οι όμιλοι το χέρι στην τσέπη. Γιατί για να κερδίσει ο λαός, πρέπει να χάσει το κεφάλαιο. Και αυτό είναι ένα συμπέρασμα που προκύπτει και από τον φετινό κρατικό προϋπολογισμό. Μαζί και το ότι ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από σημερινούς και επίδοξους κυβερνητικούς «σωτήρες». Εχει έρθει η ώρα για τον δικό του «λογαριασμό», βγαίνοντας στον δρόμο του αγώνα, δυναμώνοντας το ΚΚΕ παντού.