Τι μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις από το 1984 ζει η Μεγάλη Βρετανία, με τη συμμετοχή εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Στο απεργιακό δελτίο ξεχωρίζουν οι σιδηρόδρομοι και το δημόσιο σύστημα Υγείας, επιβεβαιώνοντας ότι σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο το γηρασμένο σύστημα αποδεικνύεται ολοένα και πιο «ανίκανο» να προστατέψει την υγεία, ακόμα και τη ζωή του λαού, αλλά και να εγγυηθεί την ασφάλεια των συγκοινωνιών, που δεν συναντιέται πουθενά με τα κέρδη. Κι ενώ οι εργαζόμενοι μετρούν τις δυνάμεις τους σ' αυτήν την ελπιδοφόρα αγωνιστική ανάταση, το κράτος, η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι μετρούν τις «ζημιές» από τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις. Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία που διοχετεύουν στον Τύπο, η βρετανική οικονομία «μετράει» 2,3 εκατ. «χαμένες» μέρες εργασίας μόνο το δεύτερο εξάμηνο του 2022, για τις οποίες «το φυσάνε και δεν κρυώνει» οι μεγαλοεπιχειρήσεις και το κράτος τους. Και μόνο η σπουδή τους να κάνουν «τάλιρα» τις χαμένες εργατοώρες από τις απεργιακές κινητοποιήσεις φανερώνει ότι αυτές χτυπάνε εκεί που τους πονάει, δηλαδή στην κερδοφορία, που παύει να υπάρχει όταν οι εργαζόμενοι σταματήσουν να δουλεύουν. Πέρα λοιπόν από επιβεβαίωση ότι χωρίς εργαζόμενους «γρανάζι δεν γυρνά», η ανησυχία όλων αυτών για το αυξανόμενο κύμα απεργιών φανερώνει και το πού βρίσκεται πραγματικά η διέξοδος για την εργατική τάξη και τον λαό, στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη: Στην οργανωμένη πάλη ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του, για να έρθουν στο προσκήνιο οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.