Εξοργιστική υποκρισία και κακοστημένο θέατρο από τα αφεντικά της «νέας τάξης». Επειδή ακριβώς δε θέλουν να σταματήσουν τη γενοκτονία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, επιχειρούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών. Στην πραγματικότητα, τρέμουν μια εξέγερση που θα βάλει τέλος στην ακλόνητη «παντοδυναμία» τους.

Καμώνεται ο Μπους ότι μαλώνει τον Σαρόν, αλλά αυτός ο «τρελός» γελοιοποιεί τον πλανητάρχη! Λεπτομέρεια: Μπους και Σαρόν συμφωνούν ότι οι Παλαιστίνιοι και ο Αραφάτ φταίνε για την «κρίση» (αηδιαστική χρήση των λέξεων για να συγκαλυφτεί η φρίκη του πολέμου, οι σφαγές, η γενοκτονία) και βέβαια ότι «οι Παλαιστίνιοι είναι οι τρομοκράτες». Τους ενώνει, λοιπόν, η «αντιτρομοκρατική σταυροφορία».

Ψηφίσματα-κουρελόχαρτα του ΟΗΕ. Αλλά γιατί δεν τα εφαρμόζουν; Γιατί οι ΗΠΑ δε σηκώνουν τα αεροπλάνα του 6ου Στόλου; Γιατί δε βομβαρδίζουν το αρχηγείο του Σαρόν; Γιατί δε συλλαμβάνουν τον χασάπη των Παλαιστινίων, γιατί δεν «κόβουν σχέσεις» μαζί του...; Γιατί του δίνουν το χρόνο και τα όπλα να «καθαρίσει».

Η νίκη του Σαρόν είναι και δική τους νίκη, νίκη της «νέας τάξης» στην περιοχή. Παρά τα υπόπτως διαρρεόμενα περί δήθεν «σύγκρουσης συμφερόντων» μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ στη Μέση Ανατολή! Μαζί θα πάνε στη συνέχεια στο Ιράκ και όπου χρειαστεί...

Το χάσμα όμως ανάμεσα στους δυνάστες της «νέας τάξης» και στους «υπηκόους» διαρκώς μεγαλώνει. Η αδικία δεν καταπίνεται, το «δίκιο» τους είναι η «αχίλλειος πτέρνα» τους. Η επίδειξη βίας και αίματος προδίδει την αδυναμία τους.

Ιντιφάντα μέχρι τη νίκη! Εντεκα μέρες σφαγής και η προστατευτική ασπίδα των λαών του κόσμου, η διεθνής αλληλεγγύη και η αντίσταση των Παλαιστινίων, των Ισραηλινών στην Ιερουσαλήμ, συντηρούν την ελπίδα. Δεν είμαστε ανήμποροι και καταδικασμένοι να βοηθήσουμε τον παλαιστινιακό λαό, όπως θα 'θελαν κάποιοι.

Στα πρωτοσέλιδα πέφτει το «θέμα». Δεν πουλάει;! Μήπως γιατί κάποιοι δε θέλουν να ασκείται κριτική στη βαρβαρότητα γιατί τάχα «αναβιώνει ο αντισημιτισμός»!