Τα παραπάνω δήλωσε ο πρωθυπουργός κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας την πρεμούρα του κεφαλαίου να προχωρήσει στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, «προσπερνώντας» τα όποια εμπόδια βάζει ακόμα το άρθρο 16 του Συντάγματος. Η τοποθέτηση αυτή δεν αφήνει κανένα ερώτημα για το πώς σκοπεύει η κυβέρνηση να μεθοδεύσει την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης, καθ' οδόν προς την αναθεώρηση και του άρθρου 16, ώστε να διευρύνεται το «πεδίον δόξης» για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση σκοπεύει να κάνει χρήση ενός άρθρου του Συντάγματος, όπου στο όνομα του «σπουδαίου εθνικού συμφέροντος» και της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», όπως ορίζεται από τις Συνθήκες της ΕΕ, μπορεί ακόμα και να παρακάμπτονται άλλες συνταγματικές προβλέψεις, στην προκειμένη περίπτωση το άρθρο 16. Με τον τρόπο αυτό, σκοπεύουν να ανοίξουν τον δρόμο καταρχάς σε ευρωπαϊκά πανεπιστημιακά ιδρύματα, να ιδρύσουν «παραρτήματα» στην Ελλάδα και να πουλάνε τα πτυχία τους ισότιμα με τα ΑΕΙ.

Επειδή όμως την ελληνική αγορά τη λιγουρεύονται και εκπαιδευτικά μεγαθήρια από άλλες χώρες, εκτός ΕΕ (τι κάνει νιάου - νιάου στα αμερικάνικα...), ο Βορίδης δεν δίστασε να ανοίξει τη συζήτηση και για το επόμενο βήμα: «Θα δοκίμαζα να πάω τις διακρατικές και εκτός ΕΕ, προκειμένου να δούμε και εκεί πώς μπορεί να δει κανείς τη σχέση των διεθνών συνθηκών με το άρθρο 16 του Συντάγματος».

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Κι αν είναι έτοιμοι για διακρατικές συμφωνίες στην Εκπαίδευση με χώρες εκτός ΕΕ για να παρακάμψουν το άρθρο 16, σε ποιους άλλους τομείς έχουν σκοπό να κάνουν το ίδιο; Τι άλλες «εκκρεμότητες» έχουν με «συμμάχους» της ελληνικής αστικής τάξης, που χρειάζεται να ρυθμιστούν με «διασταλτική εφαρμογή» των προβλέψεων του άρθρου 28;